Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Τα μάτια της Κίρκης (1961). Ειδικότερα, ανήκει στην ενότητα «Η αιώνια πατρίδα» και πρωτοδημοσιεύτηκε στη Νέα Εστία (1 Ιουλίου 1961). Η δεύτερη έκδοση της συλλογής (1963) εμπλουτίστηκε με έξι νέα ποιήματα («Επέτειος», «Ο ίσκιος στην αμμουδιά», «Επιτύμβιο», «Ο ύπνος των εφήβων της Κύπρου», «Μακρινή», «Τοπίο»). Όλη η συλλογή παρουσιάζεται μέσα από τα μάτια της αινιγματικής Κίρκης, ενώ κοντά στην ήδη γνωστή συμβολική μορφή της Αγέρινης έχουμε την εμφάνιση της Ευρυδίκης, της Αδάκρυτης και της Όμορφης. Ο ποιητής αξιοποιεί τη μυθολογία ως περίγραμμα της ποιητικής του έμπνευσης. Η μεταιχμιακή μεταξύ ζωής και θανάτου ύπαρξη της Ευρυδίκης προσφέρει στον Γιώργο Γεραλή το απαραίτητο υπόστρωμα για να μιλήσει για την ονειρική αίσθηση της ζωής (Φρουζάκης, 2009: 35-36). Η γυναίκα-Ευρυδίκη συμβολίζει την έννοια του απόμακρου, το στοιχείο που λείπει και αναζητείται παντού. Στο ποίημα, το πάθος του ποιητή για το άπιαστο θηλυκό πρότυπο της Ευρυδίκης μετατρέπεται σε ατάραχη ηρεμία, σε μοτίβο της μοναξιάς (Φρέρης, 2000: 111). Πρόκειται για το θέμα της αδυναμίας ή της μερικής λυτρωτικής δύναμης του έρωτα, που παρατηρούμε σε πολλούς εκπροσώπους της ίδιας γενιάς.
Όσον αφορά τη μορφή, ο Γεραλής στα Μάτια της Κίρκης παράλληλα με τις «ελευθεριάζουσες» φόρμες που συνεχίζει και εδώ να χρησιμοποιεί, επιστρέφει στην παραδοσιαή ποίηση, μάλλον για να την αποχαιρετήσει (Φρουζάκης, 2009: 36).