Christine Brooke-Rose

Κειμενοεξόντωση

Μετάφραση: Αθανασία Μαργώνη

(απόσπασμα)

[…]

Προφανώς δεν γνωρίζεις για τις αμερικανικές σαλάτες, είναι τόσο μεγάλες οι μερίδες που μπορούν να ταΐσουν για μια εβδομάδα έναν φυλακισμένο στα γκούλακ, όπως ήμουν εγώ. Αν παραγγείλεις περισσότερο, θα αναγκαστείς να αφήσεις τα μισά στο πιάτο σου, όπως κάνουν όλοι.

Εντάξει, θα παραγγείλω κι εγώ το ίδιο, ούτως ή άλλως δεν αναγνωρίζω τίποτε άλλο στο μενού. Τι ωραία που είναι εδώ! Χαίρομαι πολύ που ήρθαμε. Α, κοίτα, νά ο Οδυσσέας, με τον Κάπτεν Άχαμπ. Φόρεσε τον μανδύα βοσκού από χτες το πρωί. Έκανα μια μεγάλη συζήτηση μαζί του, ξέρεις, στα ελληνικά. Ως αναγνώστρια. Μου φάνηκε παράξενο που ήμουν και τα δύο. Και, φυσικά, δεν είχε ιδέα ότι είμαι επίσης και χαρακτήρας, ούτε του το είπα. Έπαιξα τέλεια τον ρόλο μου ως αναγνώστριας. Οι αναγνώστες είναι ερμηνευτές, και οι ερμηνευτές εξάγουν συμπεράσματα. Είμαστε όλοι κατάσκοποι της Έξωπολ.

Σταμάτα με τα λογοπαίγνια, Μίρα, με τρελαίνουν.

Αλλά μετά ήρθε στην παρέα μας ο Τζουντ και μας είπε με σπαστά αγγλοελληνικά του δεκάτου ενάτου αιώνα πώς τα είχε μάθει μόνος του. Πολύ φοβάμαι ότι ήταν βαρετός, και ο Οδυσσέας δεν μπορούσε να τον καταλάβει.

Τι είπε; Ο Οδυσσέας εννοώ.

Α, πολλά πράγματα. Ήταν ευχαριστημένος που είχαν υιοθετήσει το τελετουργικό με το αίμα βοδιού. Περίμενε με ανυπομονησία την απογευματινή συνεδρία, ήλπιζε να μιλήσει ξανά με τον Τειρεσία, και τον Ευρύλοχο και την Αντίκλεια και άλλους. Αλλά δεν είναι εδώ. Δεν του το είπα. Πρέπει να απογοητεύτηκε όταν ακυρώθηκαν οι προσευχές.

Μάλλον. Εσύ απογοητεύτηκες;

Ξέρεις, πήγα στην πρώτη. Όταν συνέβη η φασαρία. Να πάρει, αυτό μου θυμίζει ένα άλλο βιβλίο.

Α, ναι. Τον πυρηνικό σταθμό που με ρώτησες.

Με βοήθησες πολύ με αυτό.

Στη διάθεσή σου. Αλλά ήξερες ήδη πολλά για τρομοκράτες. Από προσωπική εμπειρία. Τι συνέβη σε εκείνον τον τρελό ξάδερφό σου; Χανς τον έλεγαν, έτσι δεν είναι;

Δική μου εφεύρεση ήταν, χαζέ, όπως και οι τρομοκράτες του. Αλλά όχι αυτοί από σήμερα το πρωί. Αυτό ξεπερνά τις δυνατότητές μου.

Μπα, δεν νομίζω. Εφηύρες τον μικρό τρομοκράτη τού Ξοράντορ.

Βλέπεις, επομένως είμαι εδώ με δύο ιδιότητες· εννοώ, εμφανίζομαι σε δύο βιβλία, ενώ έγραψα τέσσερα. Αλλά πάντα με εκπλήσσει που κάποιος τα πρόσεξε, εννοώ, αρκετά ώστε να είμαι κι εγώ εδώ. Αναρωτιέμαι πώς περνούν οι χαρακτήρες του Μπαλζάκ σε αυτό το συνέδριο, εννοώ αυτοί που εμφανίζονται σε πολλά βιβλία. Δεν συνάντησα κανέναν τους, προσπαθούσα να συναντήσω τους ελληνικούς και τους λατινικούς χαρακτήρες. Αυτούς από τα έπη και τα ρομαντικά έργα, για παράδειγμα, προφανώς εκείνοι από τις τραγωδίες δεν είναι καλεσμένοι, και είναι κρίμα γιατί είναι πολύ πιο ενδιαφέροντες. Είδα ολόκληρη παρέλαση όμορφων αλλά δυστυχισμένων εραστών στη ρεσεψιόν, την Άνθεια και τον Αβροκόμη, την Ηρώ και τον Λέανδρο, τον Καλλίμαχο και τη Χρυσορρόη, τον Βέλθανδρο και τη Χρυσάντζα. Επίσης, από ανατολικές πηγές, τη Λάιλα και τον Μεζνούν, τον Κάρχα και την Κανταμπάρι, τον Λίβριστρο και τη Ροδάμνη, τη Βις και τον Ράμιν, τον Τάριελ και τη Νεστάν. Και τον Ράμα και τη Σίτα, προσθέτει ύστερα από μικρή παύση, και συνεχίζει χωρίς ανάσα: υπάρχει ένα βιβλίο που λέγεται Ωκεανοί Ποταμών Παραμυθιών, δεν είναι πολύ όμορφος τίτλος; Και φυσικά ο Τριστάνος με την Ιζόλδη, ο Κλιζές με τη Φενίς, ο Λάνσελοτ με τη Γκουίνεβιρ, ο Ωκασίν και η Νικολέτ, ο Δάντης και η Βεατρίκη, ο Τρωίλος και η Χρυσηίδα. Και πολλοί άλλοι. Ο Ρέντσο και η Λουτσία, ο Εδουάρδος και η Οτίλιε. Ακόμη και ο Αδόλφος με την Ελεονώρα, αν το πιστεύεις.

Α ναι;

Εκείνη αλλάζει θέμα: παρεμπιπτόντως, είδα τον Αινεία να έχει μια πολύ δύσκολη συζύτηση με την Κασσάνδρα, την Κασσάνδρα της Κρίστα Βολδ, εννοώ, που ήταν ερωτευμένη μαζί του στην Τροία, αλλά σαφώς ο Αινείας του Βιργιλίου δεν το γνωρίζει αυτό. Η Κασσάνδρα ήταν πολύ ταραγμένη. Προσπάθησα να του το εξηγήσω με τα λίγα λατινικά μου, που εκείνη δεν μπορούσε να καταλάβει. Έμεινε έκπληκτος. Όλη τη μέρα έλπιζε ότι θα συναντούσε τη Διδώ. Αν και ούτε κι εκείνης της φέρθηκε πολύ καλά. Α, κοίτα Ωρίωνα, νά η Δωροθέα Μπρουκ σε εκείνο το τραπέζι στο βάθος. Μά ποιος στο καλό είναι αυτός μαζί της; Με το παλιό γκρι κοστούμι. Δεν μπορεί να είναι ήδη ο Λεϊντισλόου. Όχι, δεν είναι αρκετά νέος. Σήμερα φοράει τα μαύρα ρούχα της χήρας, περίεργο. Επομένως, αλλάζουν χρόνο όσο είναι εδώ. Υποθέτω, ανάλογα με τις ανακοινώσεις που παρουσιάζονται γι’ αυτούς.

Μίρα, σταμάτα το κουτσομπολιό.

[…]

Christine Brooke-Rose. 1997. Textermination. Manchester: Carcanet Press. Μετάφραση αποσπάσματος: Αθανασία Μαργώνη, Θεσσαλονίκη: ΚΕΓ, 2016.