Heiner Müller

Κείμενο Ηλέκτρα

Μετάφραση: Ελένη Βαροπούλου

Ο Τάνταλος, βασιλιάς στη Φρυγία, αρπάζει τα εδέσματα των Θεών, σφάζει τον Πέλοπα, το γιο του, στους Θεούς τον παραθέτει. Οι Θεοί καταλαβαίνουν το γεύμα, μόνο η Δήμητρα τρώει από έναν ώμο. Την αρπαγή τιμωρούν έτσι: ο Τάνταλος κρεμιέται από ένα οπωροφόρο δέντρο που στο τριπλοτειχισμένο κέντρο του Άδη φυτρώνει σε μια μικρή λίμνη, κάτω από έναν μετέωρο βράχο, με πείνα αιώνια ανάμεσα στα φρούτα, δίψα πάνω από το νερό, φόβο κάτω από την πέτρα. Οι Θεοί καταριούνται τη γενιά του. Η Νιόβη, κόρη του Τάνταλου, έχει δώδεκα παιδιά. Στους Θεούς κομπάζει για τη γονιμότητά της. Ο Απόλλων και η Άρτεμις σκοτώνουν τα δώδεκα παιδιά με δώδεκα βέλη. Ο Δίας μεταμορφώνει τη μητέρα που φωνάζει σε άγαλμα του εαυτού της. Νωρίς το καλοκαίρι, η πέτρα κλαίει. Ο Θυέστης, γιος του Πέλοπα, μοιχεύεται με τη γυναίκα του αδελφού του Ατρέα. Ο Ατρέας σκοτώνει τους γιους του αδελφού του και τον τραπεζώνει με το αίμα και τη σάρκα τους. Ο Θυέστης βιάζει την ίδια του την κόρη. Ο γιος της Αίγισθος σκοτώνει τον Ατρέα. Ο Αγαμέμνων, γιος του Ατρέα, παντρεύεται την Κλυταιμνήστρα, ο αδελφός του Μενέλαος την αδελφή της Ελένη. Η Ελένη αποπλανάται από τον Πάρη, τον ακολουθεί στον Τροία, ο Τρωικός Πόλεμος αρχίζει. Μια προφητεία ορίζει ως πρώτο θύμα του πολέμου την Ιφιγένεια, κόρη του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας. Η Κλυταιμνήστρα εναντιώνεται, ο Αγαμέμνων υπακούει, η Ιφιγένεια κύπτει τον αυχένα κάτω από τον πέλεκυ. Η Κλυταιμνήστρα μοιράζεται με τον Αίγισθο, τον γιο του Θυέστη, και φονιά του Ατρέα, εξουσία και κλίνη. Η Κλυταιμνήστρα και ο Αίγισθος σκοτώνουν τον Αγαμέμνονα μετά την επιστροφή του από τον δεκαετή πόλεμο, μέσα στο λουτρό, με δίχτυ, σπαθί και τσεκούρι. Η Ηλέκτρα, δεύτερη κόρη του Αγαμέμνονα, γλιτώνει τον Ορέστη από το σπαθί του Αίγισθου και τον στέλνει στη Φωκίδα. Είκοσι χρόνια, υπηρέτρια ανάμεσα σε υπηρέτριες, στο ανάκτορο της μάνας, περιμένει το γυρισμό του. Είκοσι χρόνια, η Κλυταιμνήστρα βλέπει το ίδιο όνειρο: ένα φίδι βυζαίνει γάλα και αίμα από τους μαστούς της. Τον εικοστό χρόνο, ο Ορέστης γυρίζει στις Μυκήνες, σκοτώνει τον Αίγισθο με τον θυσιαστήριο πέλεκυ, μετά απ’ αυτόν τη μάνα του, που με τα στήθη ξεγυμνωμένα φωνάζει για τη ζωή της.

Heiner Müller. 2001. Δύστηνος άγγελος. Επιλογή από κείμενα για το θέατρο, ποιήματα και πεζά. Εισαγωγή, επιλογή, μετάφραση Ελένη Βαροπούλου. Αθήνα: Άγρα. Τίτλος πρωτοτύπου: "Elektratext".