[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Γιάννης Ρίτσος
Ερμές, II
Ίσως γιατί έδειχναν τις αποστάσεις και ξεκούραζαν τους στρατοκόπους,
ίσως και για άλλους λόγους, που λησμονηθήκαν με τα χρόνια,
οι Έλληνες έτρεφαν για τις Ερμές πραγματική λατρεία,
ιδίως οι εύπιστες λαϊκές τάξεις και πιότερο οι νέοι
αγόρια και κορίτσια —
στο βραδινό τους περίπατο, τα καλοκαίρια,
στέκονταν ώρα στο δρόμο να τις βλέπουν· σ’ αυτές αφιερώναν
καρπούς, γλυκίσματα και μικρά ζώα (πουλιά ή κουνέλια),
στεφάνωναν το καλοχτενισμένο τους κεφάλι με κλωνάρια
κι άνθη ομορφοπλεγμένα, — γιατί αυτοί, με το ωραίο ένστικτό τους
αισθάνονταν κάτι πιο πέρα απ’ την ευλάβεια·
μάλιστα, στις τελετές,
σ’ ένδειξη υψίστου σεβασμού, τους άγγιζαν τα χείλη ή το φαλλό τους
(που σμιλεύονταν πάντα σε στύση), παίρνοντας έτσι
δύναμη για τις μέρες που, αναπότρεπτα, οι γιορτές τελειώνουν.
Καρλόβασι, 15.VΙ.69
Γιάννης Ρίτσος. 1972. Πέτρες. Επαναλήψεις. Κιγκλίδωμα. Αθήνα: Κέδρος. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Γιάννης Ρίτσος. [1989] 1998. Ποιήματα Ι΄ (1963-1972). 2η έκδ. Αθήνα: Κέδρος.
