[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Κωστής Παλαμάς
Ορφικός ύμνος
Έξω από τους δρόμους των αστόχαστων,
λειτουργός και ψάλτης ορφικός,
έναν ύμνο ξαναφέρνω
μιας λατρείας πανάρχαιας προς το φως.
Έτρεξε ώς τα τώρα ο λογισμός μου,
καταχωνιασμένος ποταμός·
ξάφνισμα στο βούισμα των ανθρώπων
της κιθάρας μου ο ρυθμός.
Νύχτα ξεκινώ, νύχτ’ ανεβαίνω
τη δυσκολανέβατη κορφή·
θέλω μόνος, θέλω πρώτος
τ’ απολλώνειο φως να χαιρετίσω,
ενώ κάτου στους ανθρώπους
θα είν’ ακόμα ο ύπνος και το σκότος.
Κωστής Παλαμάς. 1904. Η ασάλευτη ζωή. Αθήνα: τυπ. Εστίας. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Κωστής Παλαμάς. 1963. Άπαντα. Τόμος Γ΄. Αθήνα: Μπίρης.
