[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Κωστής Παλαμάς
Ορφικός θρήνος
9
Ορφέα, Ορφέα,
οι λύκοι, οι λύκοι!
Στον Αϊδωνέα
την Ευρυδίκη.
Του κάκου η λύρα
και η μουσική.
Πέτρα είν’ η μοίρα
κι εδώ κι εκεί.
— Καταποτήρα!
Στάσου. Άκου. Ορίζω.
— Ρήγα, ό,τι πήρα
δεν το γυρίζω.
— Καταποτήρα,
δώσ’ μου την… Είναι…
— Πλάσμα σε πήρα,
Φάντασμα μείνε!
— Όλα εδώ κάτου
σβησμένη στια,
και αφρός κυμάτου,
και αχνού νυχτιά.
Κι εγώ Ίσκιος μνήσκω,
πάει, δεν τη φτάνω,
Ίσκιο τη βρίσκω,
Ίσκιο τη χάνω.
Οϊμέ! Πατέρα,
νυφούλα, οι λύκοι!
Τα πάντα ώς πέρα
μια καταδίκη.
Ζωή! Φως! Μαινάδες,
τ’ ανάβρυσμά σας
φονιάς. Μαινάδες,
κάλλιο η χτυπιά σας.
Κωστής Παλαμάς. 1925. Οι πεντασύλλαβοι-Τα παθητικά κρυφομιλήματα. Αθήνα: Κολλάρος. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Κωστής Παλαμάς. 1965. Άπαντα. Τόμος Ζ΄. Αθήνα: Μπίρης-Γκοβόστης.
