Εξώφυλλο

Νόστος:

Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία

Μνήμη Δ. Ν. Μαρωνίτη

[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]

Δημήτρης Δημητριάδης

Οδυσσέας


(αποσπάσματα)

Είμαι η Ιθάκη
Είμαι ο Οδυσσέας
Δεν είμαι η Ιθάκη
Είμαι η Ιθάκη
και ο Οδυσσέας
Δεν είμαι ο Οδυσσέας

Είμαι η Ιθάκη
που έχασε τον Οδυσσέα
Είμαι ο Οδυσσέας
που έχασε η Ιθάκη

Δεν είμαι ο Οδυσσέας
Είμαι η Ιθάκη
Οδυσσέας
Ιθάκη

Οδυσσέας
Με σκότωσε αυτή

Ιθάκη
Εγώ τον σκότωσα

Εγώ κι αυτός
Αυτή κι εγώ

Τώρα
αυτή

Μόνον αυτή

Αυτή είμαι

Εγώ αυτή

Γύρισα

Οδυσσέας

Κανείς
δεν με περίμενε
δεν με υποδέχτηκε
Ούτε το κύμα
ούτε η άμμος
ούτε ο πατέρας
ούτε ο σκύλος
ούτε οι πέτρες
ούτε το σπίτι
ούτε ο γιος
ούτε η γυναίκα
ούτε ο καπνός
ούτε τα δέντρα
ούτε οι δούλοι
ούτε οι μνηστήρες
ούτε οι πλατείες
ούτε οι ναοί
ούτε ο λαός

Όταν γύρισα
δεν με περίμενε
κανείς
Μόνον αυτή
Όταν γύρισα
με περίμενε
η Ιθάκη

Μόνον αυτή

Ιθάκη

Ήταν εκεί
και με περίμενε
Με περίμενε
όπως δεν με περίμενε
κανείς

Προχώρησα
και προχώρησα
και προχωρούσα
και έφτανα
και έφτασα
χωρίς να φτάνω
Έφτασα
Οδυσσέας
Είχα φτάσει στην Ιθάκη
Δεν έφτασα
πουθενά

Είχα φτάσει
σ’ αυτήν

Πίσω μου
το ταξίδι
μπροστά μου
αυτή

Με περίμενε
Άδεια
Γυμνή
Έτοιμη
Με περίμενε
Έτοιμη

Όσο κι αν προχωρούσα
θα έφτανα
σ’ αυτήν

Ήταν αυτή
αλλά όχι εκείνη
που περίμενα

Προχώρησα
και έφτασα σ’ αυτήν

Κανείς
Εκτός απ’ αυτήν

Έφτασα
και στάθηκα
Στάθηκα
και κοίταξα
και άκουσα
και είδα
και ένιωσα

Γύρω μου
όλη η Ιθάκη

Εμένα περίμενε

Ήξερε
γιατί με περίμενε
Ήξερε
γιατί ήταν έτοιμη
Εγώ όχι

Εγώ δεν
Δεν ήμουν έτοιμος
Ήμουν έτοιμος για όλα
Δεν ήμουν έτοιμος γι’ αυτό
Όχι γι’ αυτό
Ανέτοιμος
Ο ανέτοιμος
ήρωας

Είχα φτάσει
αλλά δεν είχα φτάσει
εκεί που περίμενα

Είχα φτάσει σ’ αυτήν

Αυτή ήξερε
γιατί είχα φτάσει
Ήξερε
γιατί με περίμενε
Εγώ δεν ήξερα
Εγώ αυτός

Είκοσι χρόνια πριν
Είκοσι χρόνια μετά
Δέκα
και άλλα δέκα
Το ετοίμαζε
δέκα
και άλλα δέκα
Το ετοίμαζε
και με περίμενε
Περίμενε να φτάσω

Είκοσι χρόνια πριν
Είκοσι χρόνια μετά
Από τότε

Και έφτασα
Και προχώρησα
Και έφτασα
εκεί που με περίμενε
Δεν με περίμενε κανείς
Μόνον αυτή

Πίσω μου
η Τροία
ο Έκτωρ
τα τείχη
η άλωση
η νίκη
Μπροστά μου
αυτή

Οδυσσέας
στην Ιθάκη
[...]

Και με υποδέχθηκε
Μου έδωσε το τόξο
Ζήτησε
να το τεντώσω
Το πήρα
Δεν μπόρεσα
Εγώ
ο Οδυσσέας
δεν μπόρεσα
το τόξο μου
Μου είπε
να τοξεύσω τους μνηστήρες
Κοίταξα
δεν είδα
πουθενά μνηστήρες
Μου είπε
να εμφανιστώ
στην Πηνελόπη
Δεν την είδα
Κοίταξα
δεν την είδα
Πηνελόπη
Πηνελόπη
Δεν την βρήκα
Ούτε υφαντό
ούτε αργαλειός
ούτε ξενύχτια
ούτε σοφία
ούτε μοναξιά
ούτε αναμονή
ούτε προσευχή
ούτε λατρεία
ούτε πίστη
ούτε αφοσίωση
ούτε
Μου είπε
να στηριχτώ
στον Τηλέμαχο
Δεν βρήκα
πού να στηριχτώ
Μου είπε
να μιλήσω στον λαό
Γύρω μου
άδειες πλατείες
άδειοι δρόμοι
άδειες αγορές
Άδεια πόλη
Πουθενά
λαός
[...]

Τότε
πήρε αυτή το τόξο μου
το τέντωσε
με σημάδεψε
και έριξε
και το βέλος
ήρθε
καρφώθηκε
σε όλα μαζί
τα μέλη μου
Γέμισε όλο το σώμα μου
με το δικό μου βέλος
Το βέλος μου
στο στήθος
στα άκρα
στο πρόσωπο
στην πλάτη
Ολόκληρος
κατάσπαρτος
απ’ την αιχμή του βέλους μου
Το βέλος μου
σε όλο το σώμα μου
Γεμάτος
αιχμές

Την άκουσα να φωνάζει
Σε νίκησα νικητή

Ένιωσα τα χόρτα της
να με τυλίγουν
Υψώθηκαν
με πήραν
μέσα τους
Τα χόρτα της

Ιθάκη

Έπεσα
Σηκώθηκα
την ξανακοίταξα
την είδα
να τρέχει
να με φτάνει
να πέφτει πάνω μου
να μου βγάζει τα μάτια
να μου κόβει την γλώσσα
να μου κόβει τον λαιμό
να μου κόβει τα χέρια
να με κόβει στην μέση
να με κόβει
να κόβει
να σκύβει πάνω μου
να με φτύνει
να με κλωτσάει
να κλωτσάει
να φτύνει
να με ρίχνει
με κλωτσιές
φτυσιές
σε μια θάλασσα από χόρτα
Βυθός
Βυθός
από χόρτα

Βούλιαξα

Βουλιάζοντας
χωρίς μάτια
χωρίς γλώσσα
χωρίς άκρα
χωρίς
Όλος ένα χωρίς
Βουλιάζοντας
Όλος χωρίς

Άνθρωποι σαν εμένα
δεν πρέπει να υπάρχουν

Αυτό μου έλεγε
με τις κλωτσιές
τις φτυσιές

Άνθρωποι σαν εσένα
δεν πρέπει να υπάρχουν
[...]

15.11.-2.12.2003

Δημήτρης Δημητριάδης. 2007. Ομηριάδα. Τρίπτυχο. Αθήνα: Ίνδικτος.