Από την αλληλογραφία

Αθήνα 9-4-1955

Αγαπητέ Τηλέμαχε,

Έλαβα τη Νέα Πορεία και το γράμμα σου και σ’ ευχαριστώ πολύ. Εγώ δυστυχώς είμαι αφάνταστα απασχολημένος με τη Σχολή Χατζηδάκι, ώστε μέχρι του Ιουλίου δε μπορώ να γράψω τίποτε το δημιουργικό. Σας συγχαίρω για το περιοδικό σας και σας εύχομαι προκοπή.

Τη Μεγάλη Πέμπτη το πρωί θα περάσω σιδηροδρομικώς από τη Θεσσαλονίκη πηγαίνοντας για την Κωνσταντινούπολη επί κεφαλής εκδρομέων μαθητριών και μαθητών. Έλα να σε ιδώ στο σταθμό.

Χαιρετίσματα σε όλους.

Με αγάπη

(υπογραφή)

Βασ. Δεδούσης

Αγαπητέ Τηλέμαχε,

Η επιστολή σου με χαροποίησε. Η επανέκδοση των «Μορφών» αναμένεται από όλους. Τώρα που έκλεισε η «Ελλ. Δημιουργία», οι «Μορφές θα είναι το μόνο περιοδικό μετά τη «Νέα Εστία».

Με χαροποίησε λοιπόν η είδηση της επανεκδόσεως, αλλά και με εξέπληξε κάπως, γιατί την είδηση μού την έγραψες εσύ, κι όχι ο Χρίστος, ή, τουλάχιστον, δεν μου την έγραψες «κατ’ εντολήν» ή «εκ μέρους» του Χρίστου. Έπειτα τόσο αργά. Και λίγες μέρες προ της παραδόσεως της ύλης στο τυπογραφείο. Πότε να ετοιμάσω τη δική μου και πότε να ιδώ το Γεωργούλη και τι προθεσμία να του δώσω για να τη γράψη τη συνεργασία του; Η οποία, φυσικά, θα πρέπη να μπη στο πρώτο τυπογραφικό. Έπειτα, γιατί καταργείται η «σκοπιά», που εκφράζει τη γραμμή και την άποψη του περιοδικού, αφού οι άλλες σελίδες είναι ελεύθερο βήμα; Και, μόνο του Γεωργούλη συνεργασία θέλετε; Τη συνέχεια της «Δίκης» του Kafka (μετάφρ. Δήμου) δεν την έχει ο Πεντζίκης;

Σε παρακαλώ γράψε μου. Παρακαλώ να μου γράψη και ο Χρίστος τις σκέψεις του. Τι γίνονται οι φίλοι μας;

Χαιρετίσματα σ’ όλους.

Με πολλή αγάπη

(υπογραφή)