Dictionary of Standard Modern Greek
| 1 item total | << First < Previous Next > Last >> |
- επιτηδευμένος -η -ο [epitiδevménos] Ε3 μππ. του επιτηδεύομαι : (για ανθρώπινη ενέργεια, συμπεριφορά κτλ.) ANT ανεπιτήδευτος. α. υπερβολικά προσεγμένος: Επιτηδευμένο γράψιμο / ντύσιμο. Επιτηδευμένη κομψότητα. β. προσποιητός, όχι γνήσιος: Επιτηδευμένη συμπεριφορά. Επιτηδευμένο χαμόγελο. Επιτηδευμένη ευγένεια, πλαστή. Επιτηδευμένοι τρόποι.
επιτηδευμένα ΕΠIΡΡ. [λόγ. < αρχ. ἐπιτετηδευμένος μππ. του ἐπιτηδεύομαι `εξασκημένος με τέχνη και όχι από φυσικού΄ με παράλειψη του αναδιπλ. για προσαρμ. στη δημοτ.]
