Λεξικό της κοινής νεοελληνικής

Βρες

Επιλογές αναζήτησης

Καλάθι

Αναζήτηση για: "Π π"
1 εγγραφή
Π, π το [pí] (άκλ.) : 1.το δέκατο έκτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου, το ψηφίο πι*. 2. στο σύστημα απόδοσης των αριθμητικών με τα γράμματα του αλφαβήτου: α. (με διακριτικό τονικό σημάδι) Π' ή π' = ογδόντα ή ογδοηκοστός: Στη σελίδα πδ' (= 84η) της εισαγωγής. || 'Π ή 'π = ογδόντα χιλιάδες. β. (χωρίς κανένα διακριτικό σημάδι στις περιπτώσεις που, κατά παράδοση ή καταχρηστικά, ακολουθείται η ακριβής σειρά των ψηφίων του αλφαβήτου) Π ή π = δέκατος έκτος: Οι ραψωδίες Π [pí] της Iλιάδας και π της Οδύσσειας.

[αρχ. Π (σημιτ. προέλ.)· προφ. [p], διπλό <ππ>: προφ. [pp] μέχρι το μεσαίωνα· (δες και πι)]

< Προηγούμενο   [1]   Επόμενο >
Μετάβαση στη σελίδα:Βρες