• Kαίω με κεραυνό, κεραυνοβολώ·
  • (μεταφ.):
    • απέ την Πόλην έρχομαι την αστραποκαμένην (Aνακάλ. 11).

• H μτχ. παρκ. ως επίθ. = «χτυπημένος» από συμφορές:
  • μοίραν ατυχεστάτην και … αστραποκαημένην (Ψευδο-Γεωργηλ., Άλ. Kων/π. 48).

[<ουσ. αστραπή + καίω. H λ. και σήμ. ιδιωμ.]

• burn w. lightning (near-syn κεραυνοβολώ):
  • γιατί ο θεός δεν τους αστραποκαίει όλους όσους δίνουνε διαβολικές συμβουλές; (Laskaratos) |
  • poem αχ, να 'πεφτε ο θεός σαν κεραυνός να τον αστραποκόψει (Kazantz Od 4.1087)

[cpd w. καίω]

• ① burned or consumed by lightning, thunderstruck (syn αστραποβαρεμένος):
  • ~πύργος |
  • αστραποκαμένο δέντρο |
  • όποιος .. περνούσε από κοντά του, σαν ~ έπεφτε (Vlachogiannis) |
  • τράβηξα τη σκανδάλη και σωριάστηκε σαν ~ στη λάσπη (Myriv) |
  • folks. από την Πόλη έρχομαι, την αστραποκαμένην (DPetrop) |
  • poem .. μαύρο, αστραποκαμένο | το χέρι μου έξω από το χώμα σάς φωνάζει κλ (Vrettakos)

• ② in curses to be burned by lightning, accursed (near-syn καταραμένος):
  • βρε αστραποκαμένε, τι μας έκαμες; |
  • μωρή σκύλα αστραποκαμένη!

[fr postmed αστραποκαμένος / αστραποκαημένος, ppp of αστραποκαίω]

• striking of lightning (syn L κεραυνοπληξία):
  • poem μέσ' τη νυχτιά ~

[der of αστραποκαημός]

• burned by lightning, thunderstruck (syn αστραποβαρεμένος):
  • poem μητέρα, απ' τον πόλεμο καμένη, | σα δέντρο αστραπόκαυτο | κούτσουρο στέκεις θλιβερό (Kamperos)

[cpd w. καυτός (: καίω); cf PatrG (8th c.) ἀστραπόκαυστος]