Διδακτικά Βιβλία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

1.2.1 Οι πρώτοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές

Οι πρώτες ηλεκτρονικές ψηφιακές υπολογιστικές μηχανές άρχισαν να κατασκευάζονται λίγο μετά το 1940. Βασικότεροι εκπρόσωποι της εποχής αυτής είναι: - ο Mark I, που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε το 1941, από την ομάδα του μηχανικού της εταιρείας IBM Howard Aiken και - ο ENIAC, που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια -στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής- από το 1944 μέχρι το 1946 και θεωρείται ο πρώτος "ηλεκτρονικός υπολογιστής". Παρά τα μειονεκτήματά του -μεγάλος όγκος και κατανάλωση ενέργειας, μικρός αριθμός πράξεων στη μονάδα του χρόνου, κ.ά.- σε σύγκριση με μεταγενέστερους υπολογιστές, ο ENIAC υπήρξε "επαναστατικό" εργαλείο και έδωσε τεράστια ώθηση στην πρόοδο των επιστημών της εποχής εκείνης. Απόδειξη είναι ότι στην αρχή χρησιμοποιήθηκε για τη σύνταξη πινάκων υπολογισμού βολών πυροβολικού και αργότερα για υπολογισμούς που είχαν σχέση με την ατομική ενέργεια και την πρόγνωση του καιρού. Όμως, η εκτέλεση των υπολογισμών απαιτούσε ειδικές ρυθμίσεις με τη χρήση διακοπτών και καλωδίων, διαδικασίες επίμονες και χρονοβόρες. Οπότε υπήρξε επιτακτική η ανάγκη για τη δημιουργία ενός υπολογιστή, που θα απαιτούσε λιγότερο χρόνο προετοιμασίας και ευκολότερο χειρισμό.

Μark I

ENIAC

Διαστάσεις - μήκος: 25 μέτρα - ύψος: 2,5 μέτρα - πλάτος: 1 μέτρο Περιείχε: - 18.000 ηλεκτρονικές λυχνίες - 10.000 πυκνωτές - 65.000 αντιστάσεις - 1.500 ηλεκτρονικούς διακόπτες Ενέργεια - 140 KW ηλεκτρικού ρεύματος Πράξεις - 5000 προσθέσεις το δευτερόλεπτο - 500 πολλαπλασιασμοί το δευτερόλεπτο - Χρήση δεκαδικού συστήματος

Μερικά χαρακτηριστικά του Mark I Διαστάσεις - μήκος: 15 μέτρα - πλάτος: 2,5 μέτρα Περιείχε: - 500 χιλιόμετρα καλώδια - 3 εκατομμύρια ηλεκτρικές συνδέσεις Πράξεις - πρόσθεση με 23 ψηφία σε 3/10 του δευτερολέπτου - πολλαπλασιασμός σε 6 δευτερόλεπτα περίπου - διαίρεση σε 12 δευτερόλεπτα Μερικά χαρακτηριστικά του EΝIAC

Την ανάγκη αυτή ήρθε να καλύψει μια επινόηση του μαθηματικού John Von Neumann, ο οποίος συνέλαβε την ιδέα του υπολογιστή, στη μνήμη του οποίου, μαζί με τα προς επεξεργασία δεδομένα, θα μπορούσαν να καταχωριστούν ταυτόχρονα και οι οδηγίες για την επεξεργασία τους. Έτσι το 1952 ολοκληρώθηκε στο Καίμπριτζ -στην Αγγλία- η κατασκευή του EDVAC (Electronic Discrete Variable Automatic Calculator), ο οποίος θεωρείται ο πρώτος υπολογιστής με αποθηκευμένο πρόγραμμα. Η ιδέα του αποθηκευμένου προγράμματος αποτέλεσε τη βάση της δημιουργίας του λογισμικού.

Από τότε, λοιπόν, άρχισε σιγά σιγά η διάκριση των δύο μερών του υπολογιστή: - του υλικού, δηλαδή του συνόλου των φυσικών μερών και εξαρτημάτων του, όπως ηλεκτρονικά μέρη, καλώδια, συσκευές, κ.ά., και - του λογισμικού, δηλαδή του συνόλου των οδηγιών που δίνουμε στο υλικό για να λειτουργήσει και να καλύψει τις ανάγκες των χρηστών, όπως λειτουργικά συστήματα, γλώσσες προγραμματισμού, βοηθητικά προγράμματα, κ.ά. Καθένα από τα μέρη αυτά ακολούθησε και ακολουθεί τη δική του εξέλιξη.