Δ' Η Βασιλεία του Θεού πορεύεται μέσα από τα Πάθη και την Ανάσταση του Χριστού

25. Η ανάσταση του Λαζάρου

Η Σταύρωση. Φορητή εικόνα, Ι. Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά, 12ος αι.

Όσοι και όσες παραβρέθηκαν στην ανάσταση του Λαζάρου έζησαν πράγματα συγκλονιστικά πριν, κατά και μετά το γεγονός. Παρακολούθησαν έναν αλλιώτικο Ιησού. Άκουσαν άφωνοι πρωτάκουστα λόγια του για τη ζωή και τον θάνατο. Είδαν το πρωτοφανές και ασύλληπτο: να ξαναγυρίζει στη ζωή ένας νεκρός! Αυτά γέμισαν χαρά, αγαλλίαση και ενθουσιασμό τους φίλους του Ιησού και του Λαζάρου. Αλλά και θλίψη από το μίσος και τις φονικές διαθέσεις της θρησκευτικής ηγεσίας και των οπαδών τους.

Ιω 11, 1: Κάποιος που λεγόταν Λάζαρος, αρρώστησε. Ήταν από τη Βηθανία… Έστειλαν… οι αδερφές του μήνυμα στον Ιησού, και του έλεγαν: "Κύριε, ο αγαπημένος σου φίλος είναι άρρωστος"… Ο Ιησούς αγαπούσε τη Μάρθα και την αδερφή της, καθώς και τον Λάζαρο… Όταν… έφτασε ο Ιησούς, ο Λάζαρος βρισκόταν κιόλας τέσσερις μέρες στο μνήμα. Η Βηθανία ήταν κοντά στα Ιεροσόλυμα… Πολλοί από τους Ιουδαίους της πόλης είχαν έρθει στη Μάρθα και στη Μαρία, να τις παρηγορήσουν για τον θάνατο του αδερφού τους. Όταν όμως η Μάρθα έμαθε ότι έρχεται ο Ιησούς, πήγε να τον προϋπαντήσει, ενώ η Μαρία έμεινε στο σπίτι. Είπε τότε η Μάρθα στον Ιησού: "Κύριε, αν ήσουν εδώ, ο αδερφός μου δεν θα πέθαινε. Ξέρω όμως πως και τώρα, ό,τι κι αν ζητήσεις από τον Θεό, ο Θεός θα σου το δώσει". "Ο αδερφός σου θα αναστηθεί", της λέει ο Ιησούς. "Ξέρω πως θα αναστηθεί, όταν θα γίνει η ανάσταση στην έσχατη ημέρα", του απάντησε η Μάρθα. Τότε ο Ιησούς της είπε: "Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή' εκείνος που πιστεύει σ' εμένα, κι αν πεθάνει, θα ζήσει· και καθένας που ζει και εμπιστεύεται σ' εμένα δεν θα πεθάνει ποτέ. Το πιστεύεις αυτό;" «Ναι, Κύριε», του λέει, "εγώ το έχω πιστέψει πως εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, που περιμέναμε να 'ρθεί στον κόσμο". Αφού τα είπε αυτά, έφυγε και ειδοποίησε κρυφά την αδερφή της τη Μαρία, λέγοντας: "Ο Διδάσκαλος έφτασε και σε ζητάει". Εκείνη, μόλις το άκουσε, σηκώθηκε γρήγορα και έτρεχε να πάει κοντά του… Οι Ιουδαίοι που ήταν στο σπίτι και την παρηγορούσαν… την ακολούθησαν… Η Μαρία όμως, όταν ήρθε εκεί που ήταν ο Ιησούς, καθώς τον αντίκρισε, έπεσε στα πόδια του… Ο Ιησούς, όταν την είδε να κλαίει, να κλαίνε και οι Ιουδαίοι που είχαν έρθει μαζί της, λυπήθηκε βαθιά και ταράχτηκε. "Πού τον έχετε βάλει;" τους ρώτησε. Του λένε: "Κύριε, έλα και δες". Ο Ιησούς δάκρυσε. "Δες πόσο τον αγαπούσε!" έλεγαν οι Ιουδαίοι… Ο Ιησούς, ταραγμένος πάλι και θλιμμένος μέσα του, έρχεται στο μνήμα. Αυτό ήταν μια σπηλιά, που την είσοδό της την έφραζε μια μεγάλη πέτρα. Λέει ο Ιησούς: "Βγάλτε την πέτρα". Του λέει η Μάρθα…: "Κύριε, τώρα πια θα μυρίζει άσχημα, γιατί είναι τέσσερις μέρες στο μνήμα". Της λέει ο Ιησούς: "Δεν σου είπα πως, αν πιστέψεις, θα δεις τη δύναμη του Θεού;" Έβγαλαν λοιπόν την πέτρα από το μνήμα του νεκρού. Τότε ο Ιησούς σήκωσε τα μάτια ψηλά και προσευχήθηκε. (Ύστερα) κραύγασε με φωνή δυνατή: "Λάζαρε, έλα έξω!" Βγήκε ο νεκρός με δεμένα τα πόδια και τα χέρια … και το πρόσωπο του ήταν περιτυλιγμένο … Τους λέει τότε ο Ιησούς: "Λύστε τον και αφήστε τον να περπατήσει". Πολλοί από τους Ιουδαίους, αυτοί που είχαν έρθει να επισκεφτούν τη Μαρία και είχαν δει τι έκανε ο Ιησούς, πίστεψαν σ' αυτόν. Μερικοί όμως από αυτούς… πήγαν στους Φαρισαίους και τους είπαν αυτά που έκανε ο Ιησούς. Συγκάλεσαν τότε οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι συμβούλιο και έλεγαν: "Τι θα κάνουμε; Πολλά σημεία κάνει αυτός ο άνθρωπος. Αν τον αφήσουμε να συνεχίσει έτσι, όλοι θα πιστέψουν σε αυτόν και τότε θα επέμβουν οι Ρωμαίοι και θα καταστρέψουν και τον Ναό μας και το έθνος μας". Από εκείνη λοιπόν την ημέρα αποφάσισαν να τον θανατώσουν. Γι' αυτό ο Ιησούς… έφυγε από κει και πήγε στην περιοχή κοντά στην έρημο, σε μια πόλη που την έλεγαν Εφραίμ. Εκεί έμεινε μαζί με τους μαθητές του.

Ερμηνευτικά 1. Η Βηθανία ήταν ένα χωριό 3 χλμ. ΝΑ της Ιερουσαλήμ (βλ. χάρτη). 2. Ο Ιησούς βρισκόταν τότε με τους μαθητές στην άλλη Βηθανία (ανατολικά του Ιορδάνη), γύρω στα 40 χλμ. απόσταση (βλ. χάρτη). Εκεί έστειλαν το μήνυμά τους οι αδερφές του Λαζάρου. 3. Αυτός ο συγκινητικός στίχος 35 είναι ο πιο σύντομος στα 4 Ευαγγέλια. 4. Φροντίδες για τους νεκρούς πριν την ταφή τους: Πρώτα έπλεναν και σκούπιζαν το σώμα τους. Ύστερα το τύλιγαν με λευκές πλατιές και μακριές πάνινες λουρίδες, βουτηγμένες σε αρώματα, που τις ονόμαζαν "οθόνια". Με στενότερες τέτοιες λουρίδες έδεναν τα χέρια και τα πόδια τους. Το κεφάλι τους το περιτύλιγαν με το "σουδάριο" (λευκό αρωματισμένο μαντίλι). 5. Η Εφραίμ ήταν μια μικρή κωμόπολη 13 χλμ. ΒΑ της Ιερουσαλήμ (βλ. χάρτη). Αυτή και η γύρω περιοχή ήταν το καταφύγιο καταζητούμενων (επαναστατών κ.λπ.).