Διδακτικά Βιβλία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

α) Οι γραμματείς ερμηνεύουν το Νόμο για το λαό

Κάθε Ιουδαίος έπρεπε να ρυθμίζει τη ζωή του με βάση το Νόμο. Αυτό σήμαινε βέβαια ότι έπρεπε να τον γνωρίζει. Όμως οι περισσότεροι δε γνώριζαν τη γλώσσα στην οποία είχαν γραφτεί τα ιερά κείμενα, επειδή μιλούσαν πια αραμαϊκά. Γι' αυτό το λόγο κάποιοι μορφωμένοι Ιουδαίοι ανέλαβαν να διδάσκουν και να εξηγούν το Νόμο στο λαό. Οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι γνώριζαν καλά και τα εβραϊκά και τα αραμαϊκά και μελετούσαν συνεχώς το Νόμο, ονομάζονταν γραμματείς ή νομοδιδάσκαλοι.

Οι γραμματείς όμως δεν περιόριζαν το έργο τους στο να μεταφράζουν και να διδάσκουν το Νόμο στο λαό. Επειδή οι απλοί άνθρωποι έθεταν ερωτήσεις για το πώς να τον εφαρμόζουν στην καθημερινή τους ζωή, οι γραμματείς απαντούσαν και έδιναν λύσεις ερμηνεύοντας τα κείμενα του Νόμου. Με τον καιρό αυτές οι ερμηνείες αυξάνονταν. Έγιναν βιβλία ολόκληρα στα οποία οι Ιουδαίοι άρχισαν να δίνουν αξία ίση μ' αυτή που έδιναν στα βιβλία του Νόμου. Για παράδειγμα, ο πιστός Ιουδαίος που ήθελε να εφαρμόζει σωστά την αργία του Σαββάτου έπρεπε να γνωρίζει και να τηρεί 39 διατάξεις με απαγορεύσεις των γραμματέων. Αυτές όριζαν ακόμη και το πόσα βήματα θα περπατήσει το Σάββατο!

Κάτι τέτοιο βέβαια κατέληξε να γίνει βαρύ φορτίο στους ώμους των ανθρώπων. Το χειρότερο όμως ήταν ότι πολλοί Ιουδαίοι έφταναν να δίνουν περισσότερη σημασία στις ατελείωτες διατάξεις των γραμματέων από ό,τι στο νόημα και στην ουσία του Νόμου του Θεού. Πίστευαν δηλαδή ότι αν εφάρμοζαν αυτούς τους τυπικούς κανόνες εξωτερικής συμπεριφοράς, θα εξασφάλιζαν την προστασία του Θεού και τη σωτηρία τους. Έτσι η σχέση με το Θεό και το συνάνθρωπο, αντί να βασίζεται στην αγάπη και την ελευθερία, έφτασε να στηρίζεται μόνον στην κατά γράμμα εφαρμογή ανθρώπινων εντολών. Σιγά σιγά, λοιπόν, οι άνθρωποι οδηγήθηκαν στην προσκόλληση στους τύπους, δηλαδή στην τυπολατρία. Εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε ότι με μια τέτοια προσκόλληση, οι σχέσεις των ανθρώπων με το Θεό και το συνάνθρωπο σιγά σιγά χάνουν την αξία τους και νεκρώνονται.

Τα αραμαϊκά ήταν η γλώσσα που μετά την αιχμαλωσία αντικατέστησε σταδιακά τα εβραϊκά. Ήταν όμως και η γλώσσα του εμπορίου και της διπλωματίας στην ευρύτερη περιοχή.