Ακοντισμός

Η τεχνική ρίψης του ακοντίου περιλαμβάνει δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος, ο ακοντιστής τρέχει 8 - 12 επιταχυνόμενα βήματα, κρατώντας το ακόντιο επάνω από το ύψος των ώμων. Το δεύτερο μέρος της φοράς αποτελούν τα πέντε τελευταία βήματα, όπου ο αθλητής απλώνει το χέρι του προς τα πίσω και στρέφει τον αριστερό του ώμο προς την κατεύθυνση ρίψης. Στα τρία τελευταία βήματα, εκτελεί μια "ψαλιδωτή" κίνηση με τα πόδια έτσι ώστε να έρθει στην τελική θέση ρίψης. Στη φάση αυτή, σπρώχνει με το δεξί πόδι επάνω και εμπρός, η δύναμη αυτή μεταφέρεται στη λεκάνη, στον κορμό, στον ώμο, στον αγκώνα και τέλος στην παλάμη που απελευθερώνει το ακόντιο.

Τι πρέπει να προσέχουμε • Το αριστερό πόδι του αθλητή κατά τη ρίψη πρέπει να είναι τεντωμένο. • Προσοχή στη σωστή γωνία και στο ύψος απελευθέρωσης του ακοντίου. • Στο βήμα συγκράτησης που κάνει ο αθλητής μετά τη ρίψη του ακοντίου δεν πρέπει να πατήσει την ημικυκλική τελική γραμμή ρίψης, γιατί η βολή ακυρώνεται. • Αφού ολοκληρωθεί η ρίψη και το ακόντιο προσγειωθεί στον προκαθορισμένο τομέα ρίψης, ο αθλητής πρέπει να βγεί από το πίσω μέρος της βαλβίδας.

Το βήμα ψαλίδι

Τελική φάση ρίψης ακοντίου

Γωνία απελευθέρωσης του ακοντίου Η ιδανική γωνία απελευθέρωσης του ακοντίου διαφέρει από αυτήν της σφαίρας και κυμαίνεται από 35° έως 42°. Επηρεάζεται από τις καιρικές συνθήκες και κυρίως από τη δύναμη και τη φορά του ανέμου. Έτσι, όταν ο άνεμος είναι "ευνοϊκός", η γωνία απελευθέρωσης αυξάνεται, ενώ όταν είναι "αντίθετος" μειώνεται.

Εικόνες και σκέψεις στις ρίψεις Οι σκέψεις καθοδηγούν το σώμα σε κάθε στιγμή της εκτέλεσης μιας άσκησης. Προσπαθώντας να μάθουμε μια κλασική άσκηση όπως είναι η ρίψη με μπαλάκι, μπορούμε να σκεφτούμε με λέξεις ή εικόνες την κίνηση, τη στροφή του σώματος πριν το πέταγμα και το άνοιγμα των χεριών. Πριν πετάξετε το μπαλάκι ή το ακόντιο σκεφτείτε την παρακάτω εικόνα: "Γύρνα πλάγια, άπλωσε τα φτερά σαν αετός, τέντωσε πίσω το χέρι και πέτα". Ο παραπάνω τρόπος είναι ιδιαίτερα ελκυστικός. Μας θυμίζει ότι πρέπει να γυρίσουμε το σώμα πλάγια για να ρίξουμε το μπαλάκι και να ανοίξουμε τα χέρια μας. Η σκέψη ότι τα χέρια είναι φτερά αετού μάς προτρέπει να ανοίξουμε τα χέρια πολύ, ενώ ταυτόχρονα μας δίνει την εικόνα και την αίσθηση του δυνατού κι επιβλητικού. Το τέντωμα του χεριού πίσω δίνει την τελευταία οδηγία για σωστή εκτέλεση. Επιπλέον κάνει την άσκηση παιγνιώδη και αναπτύσσει τη φαντασία.

Με λίγα λόγια Τα αγωνίσματα του κλασικού αθλητισμού είναι ιδιαίτερα δημοφιλή από τους αρχαίους ακόμα χρόνους. Τα δρομικά αγωνίσματα χωρίζονται στους δρόμους ταχύτητας, τους δρόμους ημιαντοχής και τους δρόμους αντοχής. Για το καθένα υπάρχει ξεχωριστή τεχνική τρεξίματος και τακτική. Στα άλματα περιλαμβάνονται το μήκος, το ύψος, το τριπλούν και το επί κοντώ. Στα ριπτικά αγωνίσματα σκοπός των αθλητών είναι η ρίψη του οργάνου (σφαίρα, ακόντιο, σφύρα, δίσκος) όσο το δυνατόν πιο μακριά. Οι τρεις κατηγορίες των αγωνισμάτων του στίβου διαφέρουν πολύ τόσο στις δεξιότητες που χρησιμοποιούνται όσο και στις ικανότητες που πρέπει να καλλιεργούν οι αθλητές για να διακριθούν σε αυτά.