Κανονισμοί του Ποδοσφαίρου

Μπορούμε να παίξουμε ποδόσφαιρο σε μικρούς χώρους; Βέβαια. Και στην αυλή του σχολείου και σε μια αλάνα και σε μια πλατεία που δεν ενοχλούμε και σε ένα γήπεδο μικρό. Αντί για μεγάλα τέρματα με δίχτυα μπορούμε να χρησιμοποιούμε για σημάδια τις σχολικές μας τσάντες ή δύο κώνους.

Σχήμα 2.1. Το επίσημο γήπεδο ποδοσφαίρου.

Ο Αγωνιστικός Χώρος. Ο αγωνιστικός χώρος (το γήπεδο του παιχνιδιού) του ποδοσφαίρου έχει σχήμα ορθογωνίου, με μήκος από 90 έως 120 μέτρα, και πλάτος από 45 έως 90 μέτρα. Οι γραμμές πάνω στις οποίες βρίσκονται τα τέρματα ονομάζονται γραμμές τέρματος, ενώ οι παράλληλες γραμμές ονομάζονται πλάγιες. Η διχοτόμος γραμμή διαιρεί το γήπεδο σε δύο μισά και ένας κεντρικός κύκλος με ακτίνα 9,15 μέτρων περιβάλλει το κεντρικό σημείο του γηπέδου. Στο κέντρο της κάθε γραμμής τέρματος τοποθετείται το τέρμα με διαστάσεις: 2,44 μέτρα ύψος και 7,32 μέτρα πλάτος. Ένας γωνιακός χώρος με ακτίνα ένα μέτρο σχεδιάζεται σε κάθε γωνία του γηπέδου. Τα γωνιακά λακτίσματα (κόρνερ) γίνονται μέσα από αυτό το χώρο.

Η μπάλα και ο εξοπλισμός. Πρέπει να παίζουμε με μπάλα ποδοσφαίρου μόνο; Όχι απαραίτητα. Μπορεί να είναι μια μπάλα πλαστική ή μια μπάλα βόλεϊ. Σίγουρα δεν πρέπει να είναι μια βαριά μπάλα όπως του μπάσκετ, γιατί κινδυνεύουμε να τραυματισθούμε. Η επίσημη μπάλα του ποδοσφαίρου είναι φτιαγμένη από δέρμα ή άλλα εγκεκριμένα υλικά. Έχει περιφέρεια 68 έως 70 εκατοστά και ζυγίζει από 410 έως 450 γραμμάρια.

Αριθμός Παικτών. Κάθε αγώνας παίζεται με δυο ομάδες. Η κάθε ομάδα αποτελείται από 11 παίκτες, ένας από τους οποίους είναι ο τερματοφύλακας. Σε κάθε αγώνα δηλώνονται μέχρι επτά αναπληρωματικοί παίκτες, από τους οποίους μπορούν να χρησιμοποιηθούν το μέγιστο τρεις.

Διαιτητής. Σε κάθε παιχνίδι ορίζεται ένας διαιτητής. Ο διαιτητής μαζί με τους "επόπτες γραμμών" επιβάλλει τους κανονισμούς του παιχνιδιού και έχει την απόλυτη εξουσία στο γήπεδο. Ένας τέταρτος διαιτητής βρίσκεται εκτός του γηπέδου και ρυθμίζει οτιδήποτε συνδέει το κυρίως παιχνίδι με άτομα, ενέργειες και συμπεριφορές που προέρχονται έξω από το γήπεδο.

Μπορούμε να παίζουμε χωρίς διαιτητές; Αυτό είναι το ιδανικό. Να σεβόμαστε τους κανόνες και τους αντιπάλους μας, να μη διαφωνούμε και να μη μαλώνουμε στις αμφισβητούμενες φάσεις του παιγνιδιού. Συζητήστε τη σπουδαιότητα ενός παιγνιδιού χωρίς διαιτητές στα σχολεία και ιδιαίτερα στα σχολικά πρωταθλήματα.

Διάρκεια Αγώνα. Ο αγώνας διαρκεί δύο ίσες χρονικές περιόδους (ημίχρονα) διάρκειας 45 λεπτών. Οι παίκτες δικαιούνται μια διακοπή 15 λεπτών για ανάπαυση στο ημίχρονο.

Έναρξη του παιχνιδιού (σέντρα). Ένας παίκτης εκτελεί το εναρκτήριο λάκτισμα (σέντρα) στο κεντρικό σημείο του γηπέδου για να αρχίσει το παιχνίδι. Με εναρκτήριο λάκτισμα ξεκινά το παιχνίδι μετά από την επίτευξη τέρματος, καθώς και στην έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου του παιχνιδιού.

Μπάλα εκτός παιχνιδιού. Η μπάλα θεωρείται "εκτός του παιχνιδιού", όταν ξεπερνάει ολόκληρη την πλάγια γραμμή ή την γραμμή τέρματος, στο έδαφος ή στον αέρα ή όταν ο διαιτητής σταματά το παιχνίδι.

Εκτέλεση πλάγιας επαναφοράς (αράουτ). Όταν η μπάλα περάσει ολόκληρη την πλάγια γραμμή, είτε βρίσκεται πάνω στο έδαφος είτε στον αέρα, επανέρχεται στο παιχνίδι με πλάγια επαναφορά (αράουτ) από το σημείο που βγήκε εκτός αγωνιστικού χώρου. Ο παίκτης κρατά την μπάλα με τα δύο του χέρια και τη ρίχνει από πίσω και πάνω από το κεφάλι του, χωρίς τα πόδια να αφήνουν το έδαφος.

Επίτευξη Τέρματος. Τέρμα επιτυγχάνεται όταν η μπάλα περνά ολόκληρη τη γραμμή τέρματος, μεταξύ των κάθετων δοκαριών και κάτω από το οριζόντιο δοκάρι, υπό τον όρο ότι δεν έχει χτυπηθεί ή σκόπιμα δεν έχει σπρωχτεί με το μπράτσο ή το χέρι ενός παίκτη της επιτιθέμενης ομάδας. Η ομάδα που σημειώνει τα περισσότερα τέρματα κερδίζει το παιχνίδι.

Τι συμβαίνει όταν οι παίκτες κάνουν επικίνδυνες ενέργειες προς τους αντιπάλους τους, είτε άθελά τους είτε σκόπιμα; Κάποιοι θεωρούν ότι οι κανονισμοί στο θέμα αυτό είναι καλοί, άλλοι ότι είναι πολύ αυστηροί και άλλοι ότι είναι πολύ επιεικείς. Διαβάστε παρακάτω τι ισχύει και σχηματίστε τη δική σας άποψη.

Ένας παίκτης τιμωρείται με την ποινή της εκτέλεσης ενός άμεσου ελεύθερου λακτίσματος, όταν διαπράττει μια από τις παρακάτω παραβάσεις: κλωτσιά ή τρικλοποδιά ενός αντιπάλου, άλμα πάνω σε έναν αντίπαλο, έφοδος πάνω σε έναν αντίπαλο κατά τρόπο βίαιο ή επικίνδυνο, έφοδος πάνω σε έναν αντίπαλο από πίσω, χτύπημα ή προσπάθεια να χτυπηθεί ένας αντίπαλος, κράτημα, σπρώξιμο, χτύπημα ή φτύσιμο ενός αντιπάλου, ώθηση της μπάλας με το χέρι ή το μπράτσο. Όταν οι παραπάνω παραβάσεις σημειωθούν μέσα στη μεγάλη περιοχή σε παίκτη της επιτιθέμενης ομάδας, τότε δίνεται ποινή (πέναλτι). Το πέναλτι είναι η πιο αυστηρή τιμωρία, μετά την αποβολή από το παιχνίδι. Το λάκτισμα γίνεται από το σημείο πέναλτι, 9,15 μ. μπροστά από το κέντρο του τέρματος.

Προειδοποιήσεις και αποβολές. Είναι στη διακριτική ευχέρεια του διαιτητή να επιπλήξει έναν παίκτη που διαπράττει συνεχώς παραβάσεις των κανονισμών (φάουλ). Ο διαιτητής δείχνει μια κίτρινη κάρτα, για να προειδοποιήσει επίσημα έναν παίκτη για πιθανή αποβολή του και κόκκινη κάρτα, όταν αποβάλει έναν παίκτη από το παιχνίδι.