Εργαστηριακή πρόταση:

Σε εργαστήριο Φυσικής μετριέται πειραματικά η πυκνότητα στερεού βαρύτερου από το νερό, ειδικά μετάλλου (π.χ. μολύβδου) και υγρού (π.χ. οινοπνεύματος). Χρησιμοποιούνται ο αναλυτικός ζυγός της εικόνας 6.24(β).

Μετριέται το βάρος Β1 του μολύβδου στον αέρα και το αντίστοιχο του Β2 στο νερό. Έχουμε: B1= ρ1gV, [pic] (ρ1> ρ2 οι πυκνότητες μολύβδου και νερού αντίστοιχα).

Βρίσκουμε: [pic]

Αφού η πυκνότητα Ρ2 του νερού είναι γνωστή (πίνακας 6.1), υπολογίζουμε την πυκνότητα Ρ1 του μολύβδου.

Μετριέται το βάρος Β3 του ίδιου κομματιού στο οινόπνευμα. Η νέα άνωση Α2 είναι: A2= B1-B3= ρ3gV, ρ3 = πυκνότητα οινοπνεύματος. Άρα: [pic]

Τώρα ξέρουμε την πυκνότητα ρ1 του μολύβδου, άρα βρίσκουμε την αντίστοιχη ρ3 του οινοπνεύματος.

Σημείωση: Τι κάνουμε, αν το στερεό είναι ελαφρύτερο από το υγρό (π.χ. φελλός και νερό); Μπορούμε να αξιοποιήσουμε τη μέθοδο της άνωσης, που περιγράψαμε για το μόλυβδο, μόνο αν το σώμα που έχει πυκνότητα μικρότερη από το νερό "συνοδεύεται" στο βύθισμα από κάποιο με αρκετά μεγαλύτερη πυκνότητα από το υγρό (π.χ. φελλός - μόλυβδος). Υποψιάζεστε γιατί; Η διαδικασία είναι, τώρα, πιο χρονοβόρα και η περιγραφή της παραλείπεται.