Είναι άραγε ο Θεός με το μέρος ενός λαού;

Και στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, όπως και σήμερα, γίνονταν πόλεμοι. Λαοί αιχμαλωτίζονταν από εισβολείς, γίνονταν σφαγές και καταστροφές, άνθρωποι έχαναν τη ζωή τους. Στους πολέμους αυτούς ο Θεός παρουσιάζεται να παίρνει το μέρος των Ισραηλιτών και να φέρεται σκληρά στους εχθρούς τους. Πώς εξηγείται αυτό; Είναι ανάγκη να έχουμε υπόψη μας ότι για αιώνες οι αρχαίοι πίστευαν ότι κάθε λαός είχε το δικό του θεό, που του χάριζε τη νίκη ενάντια στους εχθρούς του (χαρακτηριστικό παράδειγμα όσα βλέπουμε στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια του Ομήρου). Έτσι και οι Ισραηλίτες κάθε τους νίκη την απέδιδαν στον Κύριο. Γι' αυτό και διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη: «ο Θεός μας νίκησε». Μ' αυτόν τον τρόπο διακήρυσσαν επίσης ότι ο αληθινός Θεός είναι ισχυρότερος από τους θεούς των ειδωλολατρών.

Στην πραγματικότητα, ο Θεός είναι ο υποστηρικτής της ζωής κάθε ανθρώπου και κάθε λαού. Αυτήν την αλήθεια όμως έπρεπε να περάσουν αιώνες ώσπου να την αποδεχτούν οι άνθρωποι. Εντούτοις κομματάκια αυτής της αλήθειας είχαν αρχίσει να καταλαβαίνουν και οι Ισραηλίτες, όπως φαίνεται στο βιβλίο του Ιωνά, όπου οι ειδωλολάτρες κάτοικοι της Νινευί παρουσιάζονται πιο άξιοι από τους Εβραίους. Αργότερα, όταν η ανθρωπότητα θα έχει ετοιμαστεί για να το ακούσει, ο Χριστός θα διακηρύξει πολλές φορές καθαρά ότι ο Θεός είναι Πατέρας όλων των ανθρώπων.