Διδακτικά Βιβλία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

ΑΣΚΗΣΕΙΣ – ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

1. Ιδανικό αέριο απορροφά θερμότητα 80J ενώ ταυτόχρονα παράγει έργο 30J. Να υπολογίσετε τη μεταβολή της εσωτερικής ενέργειας του αερίου.

2. Πόση θερμότητα ανταλλάσσεται μεταξύ αερίου - περιβάλλοντος σε μια διαδικασία κατά την οποία το παραγόμενο έργο είναι 50J και η μεταβολή της εσωτερικής ενέργειας του αερίου είναι 30J;

3. Κατά τη συμπίεση ενός αερίου, η εσωτερική του ενέργεια διατηρείται σταθερή, ενώ στο αέριο μεταβιβάζεται ενέργεια μέσω έργου 50J. Πόση θερμότητα ανταλλάσσεται μεταξύ αερίου και περιβάλλοντος;

4. Kατά τη θέρμανση αερίου μέσα σε δοχείο με έμβολο, μεταβιβάζεται στο αέριο θερμότητα 400J. Η εσωτερική ενέργεια του αερίου μεταβάλλεται κατά 250J. To αέριο ασκεί στο έμβολο σταθερή δύναμη 1.500Ν, όπως φαίνεται στην εικόνα.

Πόσο θα μετακινηθεί το έμβολο;

5. Ένα σώμα μάζας 0,8kg αφήνεται από ύψος 3m, πέφτει σε άμμο και ακινητοποιείται. Πόσο αυξάνεται η εσωτερική ενέργεια του συστήματος; Δίνεται g=10m/s2 και ότι στο σώμα κατά την πτώση του επενεργεί μόνο το βάρος του.

6. Έστω ότι θέλετε να μειώσετε το βάρος σας και κάποιος σας προτείνει να μειώσετε κατά 10% το ποσοστό θερμίδων στο καθημερινό σας διαιτολόγιο, διατηρώντας την ίδια καθημερινή σας δραστηριότητα. Λάβετε υπόψη ότι η καύση 1g λίπους αποδίδει 9,5kcal. Ας υποθέσουμε ότι με ένα κανονικό διαιτολόγιο 3.500kcal την ημέρα, το βάρος σας παραμένει σταθερό. Σε πόσο χρόνο θα χάσετε 2kg;

7. Ένα αυτοκίνητο έχει μάζα 1.000kg και κινείται σε οριζόντιο δρόμο με σταθερή ταχύτητα 108km/h. Η συνολική δύναμη που αντιστέκεται στην κίνηση του αυτοκινήτου είναι 450Ν. Α. Πόση είναι η κινητική ενέργεια του αυτοκινήτου; Β. Πόση ενέργεια απαιτείται για να διανύσει το αυτοκίνητο 1km με την ταχύτητα αυτή; Γ. Ένα λίτρο βενζίνης όταν καεί αποδίδει 3.107Joule και ο κινητήρας του αυτοκινήτου έχει απόδοση 30%. Πόση απόσταση διανύει το αυτοκίνητο κινούμενο με 108km/h όταν καταναλώσει 1L βενζίνης;

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ ΓΛΩΣΣΑΡΙ Α Αδράνεια ή αδράνεια των σωμάτων ή αδράνεια της ύλης ονομάζεται η ιδιότητα που έχουν τα σώματα να αντιστέκονται στη μεταβολή της κινητικής τους κατάστασης. Αδρανειακή μάζα: Ο συντελεστής αναλογίας m της σχέσης F = mα αποτελεί τον ορισμό για τη μάζα και ονομάζεται μάζα αδράνειας του σώματος ή απλά μάζα. Βαρυτική και αδρανειακή μάζα είναι ίσες. Αλληλεπίδραση: Ονομάζεται η διαδικασία άσκησης δυνάμεων μεταξύ δύο σωμάτων. Απόδοση μηχανής: Ονομάζεται ο λόγος της ενέργειας που αποδίδεται προς την ενέργεια που απορροφάται από τη μηχανή. Αρχή ανεξαρτησίας των κινήσεων: (ή αρχή επαλληλίας): Όταν ένα κινητό εκτελεί ταυτόχρονα δύο ή περισσότερες κινήσεις, κάθε μια απ’ αυτές εκτελείται εντελώς ανεξάρτητα από τις υπόλοιπες και η θέση στην οποία φθάνει το κινητό μετά από χρόνο t, είναι η ίδια, είτε οι κινήσεις εκτελούνται ταυτόχρονα, είτε εκτελούνται διαδοχικά, σε χρόνο t η κάθε μία. Αρχή διατήρησης της μηχανικής ενέργειας: Η μηχανική ενέργεια ενός σώματος ή ενός συστήματος διατηρείται αρκεί οι δυνάμεις που δρουν σ’ αυτό να είναι όλες συντηρητικές. Αρχή διατήρησης της ορμής: Η συνολική ορμή ενός μονωμένου συστήματος σωμάτων διατηρείται σταθερή. Β Βάρος: Η δύναμη της βαρυτικής έλξης που ασκείται σε κάθε σώμα που βρίσκεται μέσα στο βαρυτικό πεδίο της Γης. Κατευθύνεται πάντα προς το κέντρο της Γης. Βαρυτική μάζα: Η μάζα που προκύπτει από τη μέτρηση της δύναμης βαρύτητας (βάρος) πάνω σ’ αυτή, χωρίς τη χρήση επιτάχυνσης. Βαρυτικό πεδίο: Ο χώρος γύρω από μια οποιαδήποτε μάζα Μ, ο οποίος έχει αποκτήσει την ιδιότητα να ασκεί δύναμη σε κάθε άλλη μάζα m, που θα βρεθεί στο χώρο αυτό. Γ Γεωστατικοί Δορυφόροι: Δορυφόροι που έχουν περίοδο περιστροφής 24 ώρες. Γραμμική ταχύτητα: Ονομάζουμε γραμμική ταχύτητα στην ομαλή κυκλική κίνηση, το διανυσματικό μέγεθος που ορίζεται από το πηλίκο του τόξου προς το χρόνο στον οποίο διανύεται αυτό. Γωνιακή ταχύτητα: Ονομάζουμε γωνιακή ταχύτητα στην ομαλή κυκλική κίνηση το διανυσματικό μέγεθος του οποίου η τιμή είναι ίση με το σταθερό πηλίκο της γωνίας θ που διαγράφτηκε από την επιβατική ακτίνα σε χρονικό διάστημα t διά του αντίστοιχου χρονικού διαστήματος, [pic] Μονάδα μέτρησης στο Διεθνές Σύστημα είναι το 1 rad/s. Δ Δράση - Αντίδραση: “Όταν δύο σώματα αλληλεπιδρούν και το πρώτο ασκεί δύναμη [pic] στο δεύτερο, τότε και το δεύτερο ασκεί αντίθετη δύναμη [pic] στο πρώτο. Δύναμη: Είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης μεταξύ δύο σωμάτων. Όταν ασκείται δύναμη σ’ ένα σώμα είναι δυνατόν να το παραμορφώσει ή να του μεταβάλλει την κινητική του κατάσταση. Δυναμικές γραμμές βαρυτικού πεδίου: Ονομάζουμε τις (νοητές) γραμμές που χαράσσονται, αν υποθέσουμε ότι το διάνυσμα της έντασης ολισθαίνει κατά την κατεύθυνσή του, αρχίζοντας από σημεία που βρίσκονται πολύ μακριά και φτάνοντας ως την επιφάνεια της Γης. Δυναμική: Η ενότητα της Φυσικής που μελετά τις δυνάμεις και τα αποτελέσματά τους. Δυναμική βαρυτική ενέργεια ή δυναμική ενέργεια: Ονομάζεται η ποσότητα mgh και συμβολίζεται με U. Είναι αποτέλεσμα της θέσης του σώματος και της αλληλεπίδρασης ανάμεσα στη Γη και στο σώμα που βρίσκεται στη συγκεκριμένη θέση. Δυναμόμετρο: Βαθμολογημένο σε μονάδες δύναμης ελατήριο με το οποίο μετράμε δυνάμεις. Ε Ελαστική παραμόρφωση: Η παραμόρφωση ενός σώματος λέγεται ελαστική, όταν, μόλις πάψει να ενεργεί σε αυτό η δύναμη που το παραμόρφωσε, επανέρχεται στην αρχική του μορφή. Ελεύθερη πτώση: Ένα σώμα εκτελεί ελεύθερη πτώση όταν το αφήσουμε να πέσει από κάποιο ύψος και η μόνη δύναμη που ενεργεί σ’ αυτό είναι το βάρος του, το οποίο θεωρείται σταθερό. Ένταση του βαρυτικού πεδίου σε ορισμένο σημείο του: Το διανυσματικό μέγεθος που ορίζεται από το σταθερό πηλίκο της βαρυτικής δύναμης που ασκείται στη μάζα - υπόθεμα προς τη μάζα - υπόθεμα και έχει κατεύθυνση ίδια με αυτή του βάρους. Εξωτερικές δυνάμεις: Δυνάμεις που προέρχονται από σώματα εκτός του συστήματος. Επιτάχυνση: Το διανυσματικό μέγεθος του οποίου το μέτρο ισούται με το πηλίκο της μεταβολής Δυ της ταχύτητας δια του χρόνου Δt στον οποίο γίνεται η μεταβολή αυτή. Έργο σταθερής δύναμης: Ονομάζεται το μονόμετρο φυσικό μέγεθος που ορίζεται ως το γινόμενο της δύναμης επί τη μετατόπιση του σημείου εφαρμογής της κατά τη διεύθυνσή της. Εσωτερικές δυνάμεις: Δυνάμεις που προέρχονται αποκλειστικά από τα σώματα που αποτελούν το σύστημα. Εσωτερική ενέργεια του αραιού αερίου: Είναι η συνολική κινητική ενέργεια των μορίων ενός αερίου. Ευθύγραμμη ομαλή κίνηση: Η κίνηση στην οποία το διάνυσμα της ταχύτητας είναι σταθερό. Θ Θερμοκρασία: Μας δείχνει πόσο ζεστό ή κρύο είναι ένα σώμα και σχετίζεται με τη μέση κινητική ενέργεια των μορίων. Θεώρημα κινητικής ενέργειας ή θεώρημα μεταβολής της κινητικής ενέργειας: Η μεταβολή της κινητικής ενέργειας ενός σώματος είναι ίση με το αλγεβρικό άθροισμα των έργων των δυνάμεων που δρουν πάνω του ή ισοδύναμα είναι ίση με το έργο της συνισταμένης δύναμης. Ι Iσχύς: Το μονόμετρο μέγεθος που ορίζεται ως το πηλίκο της ενέργειας που δαπανά κάποια συσκευή σε κάποιο χρόνο προς το χρόνο αυτό. Μας δείχνει το ρυθμό με τον οποίο μια μορφή ενέργειας μετατρέπεται σε κάποια άλλη. Κ Κεντρομόλος δύναμη: Ονομάζεται η συνισταμένη δύναμη που αναγκάζει ένα σώμα να εκτελεί ομαλή κυκλική κίνηση. Κεντρομόλος επιτάχυνση: Είναι η επιτάχυνση που οφείλεται στην κεντρομόλο δύναμη. Κινηματική: Ο κλάδος της Φυσικής που περιγράφει τις κινήσεις των σωμάτων, ανεξάρτητα από το αίτιο που τις προκαλεί. Μ Μέση ταχύτητα: Το μονόμετρο μέγεθος που προκύπτει από το πηλίκο της συνολικής απόστασης που διανύει το κινητό προς τη συνολική χρονική διάρκεια κίνησής του. Μετατόπιση: Το διανυσματικό μέγεθος που έχει αρχή την αρχική θέση του κινητού και τέλος την τελική του θέση ανεξάρτητα απ’ τη διαδρομή του. Μηχανική ενέργεια: Ονομάζεται το άθροισμα της κινητικής και της δυναμικής ενέργειας ενός σώματος. Μονωμένο σύστημα: Το σύστημα στο οποίο οι εξωτερικές δυνάμεις έχουν συνισταμένη μηδέν. Ν Νόμος θεμελιώδης της Μηχανικής: Η δύναμη [pic] που ασκείται σε ένα σώμα και η επιτάχυνση [pic] που αποκτά αυτό είναι μεγέθη ανάλογα. Η κατεύθυνση της επιτάχυνσης είναι ίδια με την κατεύθυνση της δύναμης. Νόμος του Hooke: “Οι ελαστικές παραμορφώσεις είναι ανάλογες με τις δυνάμεις που τις προκάλεσαν” F=Κx, όπου Κ σταθερά του ελατηρίου που εξαρτάται από τη φύση και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του ελατηρίου. Νόμος της Παγκόσμιας έλξης: Κάθε σωμάτιο μάζας m1 που βρίσκεται σε απόσταση R από ένα άλλο σωμάτιο μάζας m2, οπουδήποτε στο σύμπαν, έλκει το δεύτερο αλλά και έλκεται από αυτό με δύναμη που είναι ανάλογη του γινομένου των δύο μαζών και αντιστρόφως ανάλογη με το τετράγωνο της μεταξύ τους απόστασης. Ο Ομαλά μεταβαλλόμενη κίνηση: Είναι η κίνηση κατά την οποία η ταχύτητα ενός κινητού αλλάζει με σταθερό ρυθμό. Ομαλή κυκλική κίνηση: Χαρακτηρίζεται η κυκλική κίνηση ενός κινητού, όταν η τιμή της ταχύτητάς του παραμένει σταθερή. Ομογενές πεδίο: Ένα πεδίο με ένταση σταθερού μέτρου και σταθερής κατεύθυνσης. Οριακή ταχύτητα: Η σταθερή ταχύτητα που αποκτάει τελικά ένα σώμα, όταν πέφτει στον αέρα ή σε υγρό και η αντίσταση του μέσου δε θεωρείται αμελητέα. Οριακή τριβή: Η μέγιστη τιμή της στατικής τριβής. Οριζόντια βολή: Ονομάζεται η σύνθετη κίνηση που αποτελείται από δύο απλές κινήσεις, μια κατακόρυφη που είναι ελεύθερη πτώση και μία οριζόντια που είναι ευθύγραμμη ομαλή. Ορμή p σώματος: Το διανυσματικό φυσικό μέγεθος που ορίζεται με το γινόμενο της μάζας του σώματος επί την ταχύτητά του. Π Πίεση: Η πίεση ορίζεται από το πηλίκο της κάθετης δύναμης F προς το εμβαδό της επιφάνειας S στην οποία αυτή ασκείται. Περιοδικές κινήσεις: Ονομάζουμε περιοδική την κίνηση που επαναλαμβάνεται η ίδια, στον ίδιο πάντα χρόνο, που λέγεται περίοδος. Περίοδος της κυκλικής κίνησης: Ο χρόνος που χρειάζεται το κινητό για να κάνει μια περιστροφή. Πρώτος νόμος του Νεύτωνα: Αν η συνισταμένη των δυνάμεων που ασκούνται σ’ ένα σώμα είναι μηδέν, τότε το σώμα ή ηρεμεί ή κινείται ευθύγραμμα και ομαλά. Σ Σημείο αναφοράς: Η αρχή απ’ όπου μετράμε για να προσδιορίσουμε τη θέση σωματίου που βρίσκεται ή κινείται σ’ ευθεία γραμμή. Στατική τριβή: Δύναμη που εμφανίζεται στις επιφάνειες δύο σωμάτων τα οποία εφάπτονται μεταξύ τους και τείνουν να κινηθούν το ένα προς το άλλο. Συγγραμμικές δυνάμεις: Δυνάμεις που έχουν τον ίδιο φορέα. Συντηρητικές δυνάμεις: Οι δυνάμεις που το έργο τους κατά μήκος μιας κλειστής διαδρομής είναι μηδέν. Κατά συνέπεια συντηρούν (διατηρούν) την ενέργεια του συστήματος στο οποίο δρουν. Σύστημα αναφοράς: Σύστημα για τον προσδιορισμό θέσης σωματίου. Σύστημα σωμάτων: Ένα σύνολο δύο ή περισσότερων σωμάτων που αλληλεπιδρούν. Συχνότητα της κυκλικής κίνησης: Ο αριθμός των περιστροφών που εκτελεί το κινητό στη μονάδα του χρόνου. Σωμάτιο ή σημειακό αντικείμενο: Είναι η αναπαράσταση ενός αντικειμένου με ένα σημείο. Ταχύτητα: Στην ομαλή κίνηση το διανυσματικό μέγεθος που ορίζεται από το πηλίκο της μετατόπισης προς την αντίστοιχη χρονική διάρκεια. Τ Τεχνητοί δορυφόροι της Γης: Αντικείμενα που ο άνθρωπος κατόρθωσε να θέσει σε κυκλικές τροχιές, γύρω από τη Γη. Τριβή ολίσθησης: Δύναμη τριβής, μικρότερη της οριακής, που εμφανίζεται όταν δύο σώματα βρίσκονται σε σχετική κίνηση το ένα ως προς το άλλο. Τροχιά: Το σύνολο των διαδοχικών θέσεων από τις οποίες διέρχεται το σώμα. Υ Υποβάθμιση της ενέργειας: Όταν καταναλώνουμε ενέργεια δεν χάνεται ούτε “μειώνεται” η αρχική ποσότητά της, αλλά τελικά μετατρέπεται σε θερμότητα. Φαινομενική έλλειψη βαρύτητας: Κατάσταση που το σώμα ευρίσκεται σε συνθήκες ελεύθερης πτώσης. Χ Χρονική διάρκεια: Η διαφορά της αρχικής από την τελική χρονική στιγμή. Χρονική στιγμή: Αντιστοιχεί στην ένδειξη του ρολογιού ή του χρονομέτρου. Δεν έχει διάρκεια. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Αλεξόπουλος Κ.Δ., Μαρίνος Δ. Ι.: (1998) Νεώτερα από τη Φυσική, Εκδόσεις Σαββάλας. Αλεξόπουλος Κ.Δ.: (1966) Γενική Φυσική, τόμοι 1-5. Αθήνα. Αλεξόπουλος Κ.Δ., Μαρίνος Δ.Ι.: (1980) Φυσική, τόμοι Α΄-Β΄, Αθήνα. Αριστοτέλους: (1972) Φυσικής Ακρόασις (Τα φυσικά), Μετάφραση Κ.Δ. Γεωργούλη, Εκδόσεις Παπαδήμα. Βαρώτσος Π., Αλεξόπουλος Κ. Δ.: (1995) Φυσική Στερεάς Κατάστασης, Εκδόσεις Σαββάλας. Βλάχος Ι.: (1990) Μαθησιακές δραστηριότητες για την πρώτη Λυκείου: Γενικού-Πολυκλαδικού, Εκδόσεις “Η έκφραση”. Βλάχος Ι., Ζάχος Κ., Κόκκοτας Π., Τιμοθέου Γ.: (1998) Φυσική Γ’ Λυκείου Ο.Ε.Δ.Β. Δανέζης Μ., Θεοδοσίου Σ.: (1999) Το Σύμπαν που Αγάπησα - Εισαγωγή στην Αστροφυσική, τόμοι Α΄, Β΄, Εκδόσεις Δίαυλος. Καραπαναγιώτης Β.: (1989) Το Σχολικό Εργαστήριο Φυσικών Επιστημών, Εκδόσεις Γρηγόρη. Κόκκοτας Π., Καραπαναγιώτης Β. κ.ά.: (1998) Πειράματα Φυσικής, Εκδόσεις Γρηγόρη. Κόκκοτας Π., Κρέμος Δ.: (1995) “Φυσική Α΄ Λυκείου”, Εκδόσεις Ο.Ε.Δ.Β. Κουλαϊδής Β. (επιμέλεια): (1994) Αναπαραστάσεις του Φυσικού Κόσμου, Εκδόσεις Gutenberg. Μαυρίκης Χ., Τιμοθέου Γ.: (1982) Μεθοδολογία ασκήσεων Μηχανικής, Εκδόσεις Αναστασάκη. Μπότσης Κ., Περιστερόπουλος Π., Σφαρνάς Ν.: (1993) Εγχειρίδιο Φυσικής Γ΄ Λυκείου, Εκδόσεις Νέων Τεχνολογιών. Μπουρούτης Ι.: (1988) Πειράματα Φυσικής, τόμοι Α-Β, Εκδόσεις Ο.Ε.Δ.Β. (γ΄ έκδοση 1993). Οικονόμου Ε. Ν.: (1991) Η Φυσική Σήμερα (Οι Δέκα Κλίμακες της Ύλης), Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Περιστερόπουλος Π., Σκιαθίτης Εμ.: (1983) Οδηγίες για τη διδασκαλία της Φυσικής στη Β΄ Λυκείου. Τιμοθέου Γ.: (1986) Φυσική Γ΄ Λυκείου, Εκδόσεις Παπαδημητρόπουλου. Φάρρινγκτον Β.: (1969) Η Επιστήμη στην Αρχαία Ελλάδα, Μετάφραση Ραΐσης Ν., Εκδόσεις Κάλβος. Abbott A.: (1982) Ordinary Level Physics, Heinemann Ed. Books, third Edition. Avison J.: (1989) The World of Physics, Nelson. Bausor J. et al.: (1978) Advanced Physics project for Independent Learning (APPIL) Units 1-10, John Murray (Publishers). Bernal J.: (1982) Η Επιστήμη στην Ιστορία, τόμοι Α-B, Μετάφραση Ε. Μπιτσάκης, Εκδόσεις Ι. Ζαχαρόπουλος. Breithaupt J.: (1997) Key Science: Physics (new edition), Stanley Thornes (publishers) Ltd. Breithaupt J.: (1994) Physics, Stanley Thornes (publishers) Ltd. Dampier W.C.: (1979) A history of Science and its relations with Philosophy & Religion, Cambridge University Press. Dorn F., Bader F.: (1985) Φυσική, τόμοι 1-4, Εκδόσεις Κτίστη, Αθήνα, (συνοδεύεται από βιβλίο για τον καθηγητή). Einstein A. Infeld L.: (1978) Η Εξέλιξη των Ιδεών στη Φυσική, Μετάφραση Συμπλήρωμα Ε. Μπιτσάκης, Εκδόσεις Δωδώνη. Epstein L.C.: (1989) Thinking Physics - Practical lessons in critical thinking (second edition), Insight Press. Feyerabend P.: (1982) Ενάντια στη Μέθοδο, Μετάφραση Γρ. Καυκαλάς, Γ. Κουνταρούλης, Εκδόσεις Σύγχρονα Θέματα. Feynman R.: (1990) Ο Χαρακτήρας του Φυσικού Νόμου, Μετάφραση Ελένη Πιπίνη, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Gamow G. and Cleveland J.M.: (1978) Physics: foundations and frontiers (third edition) Prentice-Hall of India. Haber-Schaim U., Dodge J., Walter J.: (1992) P.S.S.C. Φυσική, Εργαστηριακός οδηγός, Εκδόσεις Ιδρύματος Ευγενίδου. Haber-Schaim U., Dodge J., Walter J.: (1990) P.S.S.C. Φυσική, Μετάφραση Θ. Κωστίκας, Εκδόσεις Ίδρυμα Ευγενίδου. Halliday D. Resnick R.: (1976) Φυσική, Μετάφραση Γ. Πνευματικός, Γ. Πεπονίδης, τόμοι 1-2, Εκδόσεις Γ.Α. Πνευματικός. Hecht E.: (1998) Physics: Algebra/Trig Vol. I & II., Brooks/Cole Publishing Company. Hewitt P.: (1992) Οι Έννοιες της Φυσικής, Μετάφραση Ε. Σηφάκη Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Holton G.: (1985) Introduction to concepts and theories in Physical Science, revised by Brush S. (second edition), Princeton University Press. Johnson K.: (1996) Physics for you New National Curriculum Edition for GCSE. Stanley Thornes (publishers) Ltd. Kuhn T.: (1987) Η δομή των Επιστημονικών Επαναστάσεων, Εισαγωγή-Επιμέλεια Β. Κάλφας, Μετάφραση Γ. Γεωργακόπουλος, Β. Κάλφας, Εκδόσεις Σύγχρονα Θέματα. Landau L., Kitaigorodsky A.: (1980) Physics for Everyone Physical bodies, (second edition), MIR Publishers Moscow. Landau L.D. and Kitagorodsky A.I.: (1980) Physics for everyone, Molecules (second edition) MIR Publishers Moscow. MacDemmont L. C.: (1996) Physics by Inquiry, vol. 1-2, J. Willy & Sons. March R.: (1996) Φυσική για Ποιητές, Μετάφραση Κ. Μεργιά, Εκδόσεις Δίαυλος. Ohanian H.: (1991) Φυσική, τόμοι 1-2, Μετάφραση Α. Φίλιππα, Εκδόσεις Συμμετρία. Pople S.: (1989) Physics Coordinated Science, Oxford University Press. Rogers E.M.: (1977) Physics for the inquiring mind: the methods, nature and philosophy of physical science (twelfth edition) Princeton University Press. Rutherford F., Holton G., Watson F.: (1981) “Harvard Project Physics”, Εκδότες Holt, Rinehart, Winston Publishers. Segrι E.: (1997) Ιστορία της Φυσικής (Τόμος Α) Από την πτώση των σωμάτων έως τα ραδιοκύματα, Μετάφραση Μεργιά Κ., Επιμ. Δανέζης Μ. & Θεοδοσίου Σ., Εκδ. ΔΙΑΥΛΟΣ. Segrι E.: (1997) Ιστορία της Φυσικής (Τόμος Β) Από τις ακτίνες Χ έως τα κουάρκ, Μετάφραση Κοτρίδης Ν., Επιμ. Δανέζης Μ. & Θεοδοσίου Σ., Εκδ. ΔΙΑΥΛΟΣ. Silberberg M.: (1996) Chemistry: the molecular nature of matter and change, Mosby. Serway R.: (1990) Physics for Scientists and Engineers, Μετάφραση Λ. Ρεσβάνης), τόμος ΙV. Serway R.: (1991) Φυσική, τόμοι 1-4, Έκδοση Λ. Ρεσβάνη, Αθήνα. Skinner B.J. and Porter P.C.: (1987) Physical Geology, John Wiley & Sons. Tillery B.W.: (1996) Physical Science (third edition), W.C.M. Publishers. UNESCO: (1994) Οδηγός του Εκπαιδευτικού, Μετάφραση Α. Βεκιαρέλη Ε. Παπαγκίκα, Επιμ. Ι. Αντωνίου κ.α., Εκδόσεις UNESCO/RED-T-POINT. Wenham E., Dorling G., Snell J., Taylor B.: (1972) Physics, Concepts and Models, Addison-Wesley Publishers limited. Whelan P., Hodgson M.: (1979) Questions on Principles of Physics, Εκδότης John Murray. Young H.: (1994) Φυσική, τόμοι 1-2, Μετάφραση Ε. Αναστασάκης, Σ. Δ. Π. Βλασσόπουλος, Ε. Δρης, Η. Σ. Ζουμπούλης, Η. Κ. Κατσούφης, Γ. Κουρούκλης, Ε. Μάνεσης, Κ. Ε. Παρασκευαΐδης, Μ. Πιλάνιας, K. Χριστοδουλίδης, Εκδόσεις Παπαζήση. Zitsewits P.W. et. al.: (1995) Merril Physics, Principles and Problems, Glencoe/Mc Graw Hill. Μια χρήσιμη σελίδα στο Διαδίκτυο, με θέματα Φυσικής: http://www.geocities.com/grphysics/ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΡΩΝ (Ξένες λέξεις που αρχίζουν από Β, V ή W βρίσκονται στο τέλος του Β, από C και Q στο Κ, από D στο Δ, από G ή Υ στο Γ και από Η στο Χ.) Α Αγωγή θερμότητας, 257 Αδράνεια, 82-83-96 Αδρανειακή μάζα, 87-89 Αέριο, κινητικό-μοριακό μοντέλο, 263 Ακτίνιο, 132 Ακτινοβολία, διάδοση θερμότητας με, 257 Αλληλεπιδράσεων, είδη, 195 Ανάλυση δύναμης, 115 Αντίδρασης, χρόνος, 91 Αντίσταση αέρα 90-112 Άνωση, 112 Απόδοση, 274 Β Βάρος, 87-165 βαρύτητα(ς) έλλειψη, 173 Βαρυτική αλληλεπίδραση, 163 μάζα, 89 Βαρυτικό πεδίο, ένταση, 166 Boyle, νόμος του, 265 Βολή, 123 Watt, 237 Γ Γαλιλαίος, 82 Δ Διανυσματικό, μέγεθος, 200 Διαστολή γραμμική, 258 Διατήρηση μάζας, 196 Διεθνές Σύστημα Μονάδων S.I., 73 Δορυφόρος (ου), 170 γεωστάσιμος, 172 κίνηση, 170 Δράση και αντίδραση, 111 Δυναμόμετρο, 76 Δύναμη (εων), 75 διατηρητική, 234 είδη, 112-119-77 επαφής, 75-112 εσωτερική, εξωτερική, 195-197 κεντρομόλος, 134 μονάδες, 76 μη διατηρητική, 240 συνιστώσες, 77 Δυναμική, 74-98 Δυναμική γραμμή, 166 Ε Ελεύθερη πτώση, 89-90 Ενέργεια(ς) δυναμική, 227 εσωτερική, 267 (ολική) μηχανική, 230-232-239 Επαλληλίας, αρχή της, 125 Επιβράδυνση 94 Επιτάχυνση(ς) διάνυσμα, 51 βαρύτητας, 89-168 μέση, 51 σταθερή, κίνηση με 51 Έργο, 221 και κινητική ενέργεια, 224 Εφελκυσμός(ού), παραμόρφωση, 76 Ζ Ζυγός ελατηρίου, 76 Joule, 222-271 Η Ηλεκτρικός χρονομετρητής, 47 Θ Θερμίδα, 271 Θερμική ισορροπία,268 Θερμοκρασία(ς), 258-261 Θερμότητα(ς), 257-261 Θέση σωματίου, 36-37 Θεώρημα έργου-ενέργειας, 225 Θεώρημα, Merton, 59 I Ισορροπία(ς), σωματίου, 118 Ισχύς, 236 του αυτοκινήτου, 237 Κ Κατεύθυνση, διανύσματος δύναμης, 78 Κεντρομόλος επιτάχυνση, 133 Κινηματική, 34 Κίνηση ευθύγραμμη, 34 βλήματος, ομαλή, 42 με σταθερή επιτάχυνση, 50-51 μεταβαλλόμενη, 49 Κινητική θεωρία των αερίων, 261 Κλίμακα θερμοκρασιών, Celsius, 258 Κρούση, 199 πλαστική, 208 Κυκλική(ς) κίνηση(ς), 130 ομαλή, 130 Μ Μάζα(ς), 85 αδρανειακή, 85 και βάρος, 88-89 μονάδα, 89 Μέση ταχύτητα, 48 Μετατόπιση, 40-41 Μεταφορά θερμότητας, 257 Ν Νεύτωνας δεύτερος νόμος του, 84-97-127-135-173 νόμοι κίνησης του, 81 πρώτος νόμος του, 82-96 τρίτος νόμος του, 111 Νιούτον, 75-85 ορισμός, 75-85 μονάδα δύναμης, 75-85 Νόμος(οι) βαρύτητας του Νεύτωνα - παγκόσμια έλξη, 163 του Hooke, 77 κίνησης του Νεύτωνα, 84 θεμελιώδης νόμος της Μηχανικής, 84 Newton μονάδα δύναμης, 75-85 ορισμός, 75-85 Ο Ορμή(ς), 200 διατήρηση της, 201-205 Π Παραμόρφωση ελαστική, 76 Πεδίο βαρυτικό, 164 Πέδηση, 94 Περιοδική κίνηση, 131 Περίοδος κυκλικής κίνησης, 130 Πίεση(ς), 260 Pascal, Blaise, 260 Σ Σημείο βρασμού, πίνακας, 259 Σταθερά ελατηρίου, 77 Συνισταμένη, 77-114 Συνιστώσες, 115 δύναμης, 77 Συντεταγμένες, 38 Σύστημα αναφοράς, 36-38 Σύστημα, απομονωμένο, 195-197 Συχνότητα, 130 Σωμάτιο ή σημειακό αντικείμενο, 36 Τ Τάση, 112 Ταχύτητα(ς) γωνιακή, γραμμική, 131 διάνυσμα, 43 μέση, 48 ρυθμός μεταβολής της, 50 Τήξης, θερμότητα, 259 Τριβή(ς), 120 δύναμη, 112-120 συντελεστής, πίνακας, 122-123 στατικής, 121 ολίσθηση, συντελεστής, 122-123 Τροχιά, 36 Υ Υγροποίηση, 260 Φ Φάσεις της ύλης, 259 Χ Χρόνος(ου), χρονική στιγμή, 38 χρονική διάρκεια, 39 Hertz, Heinrich, 130 Χρονοφωτογράφηση, 91 ΦΥΣΙΚΕΣ ΣΤΑΘΕΡΕΣ Ταχύτητα φωτός - c - 2,998.108m/s Φορτίο ηλεκτρονίου - e - 1,602.10-19C Σταθερά Avogadro - NA - 6,022.1023mol-1 Μονάς ατομικής μάζας - u - 1,661.10-27kg (=1/12 μάζα του ατόμου 12C) Μάζα ηλεκτρονίου - me - 9,110.10-31kg=0,511 MeVolt/c2 Μάζα πρωτονίου - mp - 1,673.10-27kg=938,3 MeVolt/c2 Μάζα νετρονίου - mn - 1,675.10-27kg=939,6 MeVolt/c2 Μάζα πρωτονίου προς μάζα ηλεκτρονίου - mp/me - 1,836 Φορτίο προς μάζα ηλεκτρονίου - e/me - 1,759.1011C/kg Διηλεκτρική σταθερά του κενού - εο - 8,854.10-12C2 N-1m-2 Διαπερατότητα του κενού - μο - 4π.10-7Ν/Α2 Σταθερά του Planck - h - 6,626.10-34Joule Σταθερά του Boltzmann - k - 1,381.10-23Joule/K Παγκόσμια σταθερά των αερίων - R - 8,314Joule/mol.K=8,205.10-2 [pic] Σταθερά της παγκόσμιας έλξης - G - 6,672.10-11Nm2/kg2 Σταθερά Coulomb - k - 8,99.109Nm2/C2 Πυκνότητα του αέρα υπό κανονικές συνθήκες - - 1,293kg/m3 ΦΥΣΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΘΜΟΙ lnx=2,3026.logx ln1=0 ln2=0,6931 ln3=1,0986 ln4=1,3863 ln5=1,6094 ln6=1,7917 ln7=1,9459 ln8=2,0794 ln9=2,1972 ln10=2,3026 AΣΤΡΟΝΟΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ Γη Ακτίνα ισημερινού - 6,378.106m Πολική ακτίνα - 6,357.106m Ακτίνα σφαίρας που έχει τον όγκο της Γης - 6,371.106m Mέση ταχύτητα περιφοράς περί τον Ήλιο - 2,977.104m/s Ηλιακή σταθερά (ηλιακή ενέργεια που προσπίπτει κάθετα στη μονάδα επιφάνειας της Γης ανά μονάδα χρόνου) - 0,84.103Watt/m2 Mέση απόσταση από τον Ήλιο - 1,49.1011m Μάζα - 5,98.1024kg Πυκνότητα (μέση) - 5520kg/m3 Ταχύτητα διαφυγής - 11,2km/s Ήλιος Μάζα - 1,971.1030kg Πυκνότητα (μέση) - 1420kg/m3 Επιτάχυνση της βαρύτητας - 274,4m/s2 Ταχύτητα διαφυγής - 618km/s Ακτινοβολούμενη ισχύς - 3,90.1026Watt Σελήνη Μάζα - 7,347.1022kg Απόσταση από τη Γη - 3,84.108m Πυκνότητα (μέση) - 3360kg/m3 Περίοδος περιστροφής περί τη Γη - 27,32 μέρες Επιτάχυνση της βαρύτητας - 1,67m/s2 Ταχύτητα διαφυγής - 2,38km/s