Διδακτικά Βιβλία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Προτάσεις για εργασία και δραστηριότητες

Προσπαθώ να καταλάβω περισσότερο

1. Η Γιουγκοσλαβία ήταν από το 1945 μια ομοσπονδιακή χώρα έξι δημοκρατιών. Όμως από τη δεκαετία του '80 άρχισαν εμφύλιες συρράξεις οι οποίες οδήγησαν στη διάσπαση του κράτους το 1991. Τα παρακάτω κείμενα είναι του Άρνολντ Σέρμαν, ενός αμερικανού δημοσιογράφου που κάλυψε τα γεγονότα της κρίσης. Αφού διαβάσετε τα κείμενα, προσπαθήστε να φανταστείτε τη ζωή των ανθρώπων και ανακαλύψτε τη σχέση τους με το έργο του Βελίσκοβιτς (σελ. 91).

Τρεις ώρες, ίσως κάτι λιγότερο, μας πήρε για να φτάσουμε από το Βελιγράδι στα σύνορα μεταξύ Σερβίας και Βοσνίας - Ερζεγοβίνης… Σχεδόν όλα τα μεγάλα κτίρια που έβλεπαν προς τον ποταμό είχαν σημάδια από σφαίρες πολυβόλων. Σχεδόν παντού έβλεπες πυροβολεία οχυρωμένα πίσω από τσουβάλια άμμου. Όλοι οι άνδρες … κρατούσαν αυτόματα όπλα. Ένας πατέρας με το όπλο στο χέρι έκανε βόλτα πιασμένος χέρι χέρι με το γιο του. Όσο αφήναμε πίσω μας το Ζβόρνικ, η κατάσταση χειροτέρευε, η ατμόσφαιρα γινόταν πιο βαριά, η αίσθηση του κινδύνου πιο έντονη. Δεν υπήρχε σχεδόν κανένα άλλο αυτοκίνητο στο δρόμο. Το ένστικτό μας έλεγε πως έπρεπε να οδηγούμε προσεκτικά και γρήγορα. Σε λίγο δεν υπήρχε ούτε ένα κτίριο χωρίς ζημιές γύρω μας, παντού… Τα σπίτια είχαν γκρεμιστεί. Τζάμια και λυγισμένα σίδερα παντού, σ' όλο το δρόμο… Το Κάσαμπα ήταν κάποτε ένα μουσουλμανικό χωριουδάκι μόλις δεκαπέντε χιλιόμετρα από κει όπου έγιναν οι αιματηρές μάχες γύρω από τη Σρεμπρένιτσα. Φθάνοντας στο εντελώς κατεστραμμένο πια χωριό, είδαμε μια ηλικιωμένη γυναίκα σερβικής καταγωγής που έψαχνε μέσα στα ερείπια. «Δεν έχω τίποτε πια», μας είπε. «Ίσως μπορέσω και βρω μερικές κατσαρόλες κάτω απ' τις πέτρες». «Γιατί μένεις εδώ;» τη ρώτησα. «Εδώ δεν υπάρχει τίποτε εκτός από θάνατο και ερείπια». «Δεν υπάρχει άλλος τόπος για μένα», απάντησε.

Ρώτησα τον Γκόραν αν το βλήμα που είχε καρφωθεί στο αριστερό του χέρι τον πονούσε ακόμη και μου απάντησε παλικαρίσια όσο και κάθε δωδεκάχρονο παιδί, πως όχι, δεν πονούσε. Κατόπιν ρώτησα γιατί δεν ήταν στο σχολείο και μου εξήγησε πως τα παιδιά της έκτης τάξης δεν έκαναν μάθημα, αφότου ο δάσκαλός τους είχε σκοτωθεί… Ήμαστε στο χείλος της κόλασης, ο Γκόραν κι εγώ. Προστατευμένοι από έναν τσιμεντένιο όγκο από τη μια πλευρά και σάκους με άμμο από την άλλη, ζυγώσαμε μια σταλιά πιο κοντά κι αγγίξαμε ο ένας τον άλλο, όταν ελεύθεροι σκοπευτές άνοιξαν πυρ προς την κατεύθυνσή μας από τον πυργίσκο του Χημείου στο Πανεπιστήμιο του Σεράγεβο. Η οικογένεια του Γκόραν ζούσε σ' ένα μεγάλο κτίριο μαζί με εικοσιτέσσερις άλλες, στην πλευρά που έβλεπε στο δρόμο, ενώ η άλλη όψη του κτιρίου ήταν εκτεθειμένη στον εχθρό… Καθισμένος στο προαύλιο της πολυκατοικίας, σφηνωμένος ανάμεσα σε δύο εστίες πολυβόλων, ρώτησα τον Γκόραν… «Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;». «Θα γίνω πιλότος». «Και γιατί πιλότος;». «Έτσι θα μπορώ να πετάξω μακριά και κανείς δε θα μπορεί να μου κάνει κακό».

Άρνολτν Σέρμαν, Κακοπιστία στα Βαλκάνια

Ελέγχω τι έμαθα 1. Πότε διασπάστηκε το ενιαίο βασίλειο; 2. Ποια βασίλεια δημιουργήθηκαν, ποιοι ήταν οι ηγέτες και οι πρωτεύουσές τους; 3. Τι είδους σχέσεις είχαν τα δύο βασίλεια; 4. Τι ονομάζεται θρησκευτικός συγκρητισμός; 5. Ποιες ήταν οι συνέπειες της διάσπασης; 6. Τι δείχνει η ιστορία του Ναβουθαί;