Μαν. Ανδρόνικος, Βεργίνα, Οι βασιλικοί τάφοι, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1984, σ. 124, 128

Από τα κεφάλια αυτά ξεχωρίζουν δύο, τα οποία μπορούν, νομίζω, να ταυτιστούν με γνωστά ιστορικά πρόσωπα. Το πρώτο έχει ύψος 0.034 μ. και εικονίζει ένα πολύ νέο άτομο, που δεν έχει ξεπεράσει την εφηβική του ηλικία. Είναι χαρακτηριστικός ο υψηλός λαιμός που γέρνει ελαφρά προς τα αριστερά του, ενώ το κεφάλι στρέφει προς την αντίθετη κατεύθυνση· το ίδιο χαρακτηριστική είναι και η απόδοση των ματιών που υψώνουν το βλέμμα τους προς τα πάνω με δύναμη, γεμάτη όμως μιαν αδιόρατη τρυφερότητα. Η απόδοση της σάρκας του προσώπου γίνεται με πολλή δεξιοσύνη και κατορθώνει να πλάσει το νεανικό μάγουλο με την απαλή και μαζί στέρεα σύσταση. Η μύτη είναι λεπτή, αλλά ελαφρότατα γαμψή. Πιστεύω πως θα μπορούσαμε να αναγνωρίσουμε χωρίς δυσκολία στο μικρό αυτό κεφαλάκι τη μορφή του Αλεξάνδρου, έχοντας στον νου μας και μόνο τη γνωστή περιγραφή του Πλουτάρχου.

Σχεδιαστική απόδοση της κεφαλής του Αλεξάνδρου (πλάγια και εμπρόσθια όψη) με συμπλήρωση της κόμης. Η προσθήκη των μαλλιών κάνει ευκολότερη και πειστικότερη τη σύγκριση της κεφαλής της Βεργίνας με άλλα γνωστά πορτραίτα του Αλεξάνδρου.