Πώς ζούσαν οι Πατριάρχες μέσα σ' αυτό το περιβάλλον;

Οι Πατριάρχες ήταν κυρίως βοσκοί αιγοπροβάτων και ζούσαν ως νομάδες. Περιπλανούνταν δηλαδή μαζί με τις οικογένειες και τα ζώα τους από τόπο σε τόπο αναζητώντας κατάλληλους βοσκότοπους και πηγές. Ήταν οργανωμένοι σε πατριές, ομάδες δηλαδή ανθρώπων που κατάγονταν από τον ίδιο πρόγονο. Η σχέση αυτή δημιουργούσε αδελφοσύνη μεταξύ των μελών της ομάδας και καθόριζε το πώς πρέπει να ζεί όποιος ανήκε σ' αυτήν. Ο αρχηγός της πατριάς (= Πατριάρχης) ήταν πρόσωπο με μεγάλη ισχύ* και αναγνώριση.

Μέσα στο πολυθεϊστικό περιβάλλον της Ουρ, μιας πόλης στη δυτική όχθη του Ευφράτη, ζούσε η ημινομαδική* πατριά του Θάρα, πατέρα του Αβραάμ. Ο Θάρα με όλη του την οικογένεια μετανάστευσε στη Χαρράν. Πόσο χρόνο παρέμειναν εκεί δεν το γνωρίζουμε. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι στη Χαρράν αρχίζει η ιστορία των Πατριαρχών με την κλήση ενός αφανούς σημίτη*, του Αβραάμ, από το Θεό. Είναι η ιστορία που διαδραματίζεται* καθώς οι Πατριάρχες πορεύονται συνεχώς: από τη Χαρράν έως τη Χαναάν, από κει στην Αίγυπτο και πάλι πίσω στη Χαναάν κι έπειτα, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, και πάλι στη χώρα των Φαραώ.

Στα μαθήματα αυτού του κεφαλαίου θα γνωρίσουμε αυτές τις διηγήσεις, όπως μας τις αφηγούνται τα ίδια τα κείμενα της Γενέσεως. Θα τις επεξεργαστούμε με στόχο να διερευνήσουμε: α) για ποιο λόγο ο Θεός επεμβαίνει μέσα στην ιστορία και β) τι αλλάζει μετά απ' αυτό στη ζωή των ανθρώπων.