Plug and Play

Για κάθε περιφερειακή συσκευή υπάρχει ένα μικρό πρόγραμμα (ρουτίνα) το οποίο αναλαμβάνει το στοιχειώδη χειρισμό της κάθε φορά που ξεκινά να χρησιμοποιείται.

Τα προγράμματα αυτά μεταφέρονται από το BIOS σε συγκεκριμένες περιοχές της μνήμης RAM κατά την εκκίνηση του υπολογιστή και για το καθένα υπάρχει ένας μοναδικός αριθμός (αριθμός διακοπής, interrupt number) για το λειτουργικό σύστημα. Έτσι όταν μια περιφερειακή συσκευή στέλνει μια αίτηση για να εξυπηρετηθεί, η αίτηση αυτή συνοδεύεται από τον αριθμό διακοπής, ώστε να διακοπεί προσωρινά το εκτελούμενο εκείνη τη στιγμή πρόγραμμα και να εκτελεστεί η απαραίτητη για τη συσκευή ρουτίνα.

Ανάλογο μοναδικό για κάθε συσκευή σήμα (αριθμός) απαιτείται αν η εξυπηρέτηση πρόκειται να γίνει με DMA (μάθημα 5.1) ή αν πρέπει να δεσμευθεί μια θύρα Ε/Ε.

Οι υπολογιστές που δεν υποστηρίζουν το πρότυπο Plug and Play (ή για συντομία PnP) απαιτούν κυρίως από τον αριθμό διακοπής να είναι προκαθορισμένος σε κάθε περιφερειακή συσκευή, συνήθως με κάποιους μικροδιακόπτες (jumpers ή dip switches). Κάθε συσκευή μπορεί να λειτουργήσει το πολύ με δύο ή τρεις διαφορετικούς αριθμούς διακοπής και επιλέγεται κάποιος που θα είναι μοναδικός. Παρόλα αυτά υπάρχει ο κίνδυνος δύο συσκευές να έχουν προεπιλέξει τον ίδιο αριθμό διακοπής, οπότε δεν μπορούν να λειτουργήσουν μαζί.

Οι υπολογιστές που υποστηρίζουν το Plug and Play μπορούν να «διαπραγματευθούν» τους αριθμούς διακοπών κλπ. με τις περιφερειακές συσκευές, ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα «σύγκρουσης» μεταξύ δύο συσκευών. Βέβαια και οι ίδιες οι συσκευές πρέπει να ακολουθούν το πρότυπο αυτό.