Άλλες αρχιτεκτονικές επεξεργαστών

Ο Άβακας, ο υπολογιστής που είδαμε μέχρι τώρα, είναι πολύ απλός γιατί σκοπός του είναι να καταδείξει τις βασικές αρχές λειτουργίας των επεξεργαστών. Στην πράξη τα πράγματα είναι αρκετά πιο πολύπλοκα.

Σε όλους τους σύγχρονους επεξεργαστές κάθε εντολή αποτελείται από πολλά πεδία, και όχι μόνο από δύο. Εκτός από το πεδίο εντολής και το πεδίο διεύθυνσης, μπορούν να υπάρχουν:

- Πεδία που προσδιορίζουν τον τρόπο προσπέλασης στη μνήμη.

Συνήθως το πεδίο διεύθυνσης της εντολής προσδιορίζει τη θέση της μνήμης όπου βρίσκονται κάποια δεδομένα. Ο τρόπος αυτός αναφοράς στη μνήμη ονομάζεται άμεση αναφορά (direct access). Το πεδίο διεύθυνσης μπορεί επίσης να προσδιορίζει τη θέση στη μνήμη όπου βρίσκεται η διεύθυνση η οποία τελικά περιέχει τα δεδομένα και πρέπει να χρησιμοποιήσει η εντολή. Αυτή είναι η έμμεση αναφορά (indirect access) στη μνήμη και υπάρχει ειδικό πεδίο μέσα στην εντολή που προσδιορίζει αν θα εφαρμοστεί ή όχι. Το πεδίο αυτό μπορεί επίσης να προσδιορίζει ότι τα δεδομένα περιέχονται απευθείας στο τμήμα διεύθυνσης της εντολής, δηλαδή ότι γίνεται απευθείας αναφορά (immediate access).

- Πεδία που προσδιορίζουν τη συνθήκη για τις εντολές άλματος. Στον Άβακα, η εντολή άλματος υπό συνθήκη ελέγχει αν ο συσσωρευτής Α έχει αρνητική τιμή. Ένα άλμα υπό συνθήκη όμως μπορεί να γίνει ανάλογα με τις τιμές διαφόρων καταχωρητών, με το αποτέλεσμα μίας αριθμητικής ή λογικής πράξης που έγινε προηγουμένως, κλπ. Οι συνθήκες αυτές κωδικοποιούνται μέσα σε ένα πεδίο της εντολής.

- Πεδία που αναφέρονται σε καταχωρητές της ΚΜΕ. Όταν η ΚΜΕ περιέχει πολλούς καταχωρητές, οι εντολές μπορούν να αναφέρονται σε οποιονδήποτε από αυτούς.

Μία εντολή της μορφής LDA, μπορεί να μεταφέρει δεδομένα από τη μνήμη σε οποιοδήποτε καταχωρητή και όχι μόνο τον Α. Έτσι υπάρχει ένας κώδικας εντολής, που σημαίνει «μεταφορά από τη μνήμη σε καταχωρητή» και ένα πεδίο εντολής που περιέχει τον «κωδικό» του καταχωρητή στον οποίο θα γραφούν τα δεδομένα.