Δ. ΕΝΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΚΗ ΣΥΝΑΞΗ

Κύτταρο της Εκκλησίας είναι η ενορία, δηλαδή η κοινωνία των προσώπων μιας συγκεκριμένης περιοχής. Σ' αυτήν την μικρή κοινωνία προΐσταται ένας πρεσβύτερος, δηλαδή ο ιερέας και η συνάντηση των προσώπων αυτών, όλων βαφτισμένων στο όνομα της Αγίας Τριάδας, είναι η ευχαριστιακή σύναξη. Η ευχαριστιακή σύναξη είναι η συνάντηση όλων στη Θεία Λειτουργία, όπου γίνεται η ανάμνηση του Σταυρού και της Ανάστασης του Χριστού και καλούνται όλοι να κοινωνήσουν Σώμα και Αίμα Χριστού, να κοινωνήσουν δηλαδή τον ίδιο τον Θεό. Έτσι, ανανεώνεται ο σύνδεσμος της αγάπης μεταξύ Θεού και ανθρώπων και όλων μαζί μεταξύ τους, για να καταργείται η αίσθηση της παρουσίας της φθοράς και του θανάτου. Όταν κανείς έχει διαρκή και ουσιαστική σχέση με τον άλλον, νιώθει να ζει πραγματικά, να έχει νόημα η ζωή του, να καταργείται κάθε αίσθηση μοναξιάς και περιθωριοποίησης.

«Κι αν η κοινωνία δεν είναι εντελώς ερειπωμένη, αν στο ανθρώπινο γένος δεν επικρατεί ένα μίσος τέλειο κι αμείλικτο του ενός προς τον άλλο, η μόνη κρυφή αιτία είναι η θεία Λειτουργία, που θυμίζει στον άνθρωπο την αγία κι ουράνια αγάπη του αδελφού προς τον αδελφό. Έτσι, όποιος θέλει να ενδυναμωθεί σε αυτή την αγάπη, πρέπει να παρίσταται όσο μπορεί πιο συχνά, με φόβο, πίστη κι αγάπη σε αυτό το Δείπνο της αγάπης…» Νικολάι Γκόγκολ, Η θεία Λειτουργία, Αθήνα 1962, σ. 100