Α. ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑ

Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν εισβάλει στο δυτικό κόσμο, και επομένως και στην πατρίδα μας, οι λεγόμενες παραθρησκείες. Είναι η προσπάθεια κάποιων ομάδων ανθρώπων να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι το Θεό μπορεί ο άνθρωπος να τον αναζητήσει με έναν αλλιώτικο τρόπο από εκείνον που μέχρι σήμερα δίδασκαν οι γνωστές θρησκείες. Με λεξιλόγιο θρησκευτικό χρησιμοποιούν αποκρυφιστικές μεθόδους κατανόησης του Θεού, όπως είναι: η γνώση διδασκαλιών που αποτελούν σύνθεση δοξασιών πολλών αρχαίων θρησκειών, τελετές μύησης, αστρολογικές προβλέψεις, μαγεία και οτιδήποτε περιθωριακό στοιχείο υπάρχει στο χώρο της θρησκείας.

Δίκαια έχει χρησιμοποιηθεί ο όρος «θρησκείες των νέων», επειδή οι ομάδες των μυημένων και των προσηλυτιζομένων αποτελούνται από νεαρά, κυρίως, άτομα και σπάνια από ανθρώπους μεγάλης ηλικίας. Πρόκειται για άτομα ευαίσθητα όσον αφορά το μεταφυσικό προβληματισμό. Η ευαισθησία τους αυτή, συνδυασμένη με μια αστάθεια και έλλειψη αποφασιστικότητας κι εμπιστοσύνης, δημιουργεί μια τάση συνεχούς αναζήτησης. Σ' αυτό ανταποκρίνονται άμεσα διάφοροι «πνευματικοί δάσκαλοι», με τις προτάσεις τους για καινούρια θρησκευτικά σχήματα που υπόσχονται, συνήθως, μια αφηρημένη αλλά ιδιαίτερα μαγευτική λύτρωση.