Β. Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ: Ο ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ

Εβραίους ή Ισραηλίτες ονομάζουμε τους πιστούς της ιουδαϊκής θρησκείας και τους γνωρίζουμε από τις συναγωγές, δηλαδή τους τόπους λατρείας, που υπάρχουν σε πολλές πόλεις της πατρίδας μας καθώς και από το ολοκαύτωμά τους κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο από τους Ναζί. Η θρησκεία τους σ' όλα τα χρόνια της διασποράς τους σε ολόκληρη τη γη αποτελεί το σύνδεσμο και το κέντρο της οικογενειακής και κοινωνικής τους ζωής. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η θρησκεία των Εβραίων αποτέλεσε το ιστορικό θεμέλιο της δικής μας πίστης.

Οι Εβραίοι, ένας από τους αρχαίους λαούς της γης, είχαν τη μοναδικότητα να λατρεύουν τον Ένα Θεό, να είναι δηλαδή μονοθεϊστές, τη στιγμή κατά την οποία κανένας άλλος λαός δεν είχε συλλάβει την έννοια του ενός Θεού, γι' αυτό και λάτρευαν πολλούς θεούς.

Ιδρυτής της θρησκείας αυτής είναι ο Αβραάμ και οι δώδεκα Πατριάρχες, δηλαδή οι σεβάσμιες προσωπικότητες που οδήγησαν τον ισραηλιτικό λαό στο μονοπάτι της λατρείας του ενός Θεού.

Εκείνος που έθεσε τις βάσεις της οργάνωσης του έθνους αυτού πάνω στο Νόμο του Θεού ήταν ο Μωυσής.

"Στο όνομα του Αλλάχ Ελεήμονα Φιλάνθρωπον. Η Δόξα ανήκει στον Αλλάχ, Τον Κύριο όλου του Κόσμου. Τον Ελεήμονα τον Φιλάνθρωπο. Τον Βασιλιά κατά τη Μέρα της Κρίσης. Σε λατρεύουμε και τη βοήθειά Σου ζητάμε. Δείξε μας την ευθεία οδό. Την οδό εκείνων, που τους χάρισες την ευλογία Σου, εκείνων που δεν έπεσαν στην οργή Σου και που δεν παραστράτησαν." Κοράνιο 1, 1-7

Ο Μωυσής έλαβε στο όρος Σινά από τον ίδιο το Θεό το Νόμο και καθόρισε με λεπτομερή και υψηλής ποιότητας νομοθεσία τις κοινωνικές σχέσεις των μελών της ιουδαϊκής κοινωνίας.

Τα βασικά σημεία της διδασκαλίας του Ιουδαϊσμού, όπως τα καθορίζει το ιερό βιβλίο, η Τορά, δηλ. ο Νόμος, είναι ότι ο Ένας (Γιαχβέ ή Γιεχωβά), προσωπικός και όχι αφηρημένος Θεός δημιούργησε τον κόσμο σε έξι μέρες και φροντίζει γι' αυτόν.

• Δημιούργησε τον άνθρωπο με τρόπο μοναδικό και ξεχωριστό από την υπόλοιπη κτίση και του χάρισε ψυχή και σώμα. Ο άνθρωπος, όμως, σε κάποια στιγμή έχασε την αθανασία με την οποία είχε δημιουργηθεί.

• Στο διάβα της ιστορίας επέλεξε τον ισραηλιτικό λαό ως εκλεκτό του λαό για να μεταφέρει την πίστη στον Ένα Θεό.

• Έδωσε στον λαό του το Νόμο και τις διδασκαλίες των σοφών και των προφητών και ζήτησε από αυτόν εφαρμογή των εντολών.

• Υποσχέθηκε να αποστείλει το Μεσσία πριν από την τελική κρίση, ο οποίος θα προέρχεται από τη γενιά του βασιλιά Δαβίδ. Ο Μεσσίας θα ελευθερώσει το Ισραήλ και θα αποκαταστήσει τη λατρεία του ναού των Ιεροσολύμων.

Κάθε πιστός Ιουδαίος οφείλει μέσα από την οικογενειακή ζωή να τηρεί με ακρίβεια τις εντολές του Νόμου, να τηρεί την αργία του Σαββάτου και όλες τις εορτές, κατά τις οποίες επισκέπτεται (υποχρεωτικά μόνο οι άνδρες) τη Συναγωγή για την κοινή προσευχή και το «άκουσμα» του Νόμου του Θεού από τους ραββίνους, δηλ. τους νομοδιδασκάλους.

Οι πιστοί Ιουδαίοι υπακούουν με τρόπο απόλυτο στις εντολές του Νόμου, οι άνδρες περιτέμνονται και τηρούν αυστηρά τη διάκριση ανάμεσα σε καθαρό και ακάθαρτο σε πολλούς τομείς της ζωής τους π.χ. στις τροφές, τις συναναστροφές κ.τ.λ.

Σημαντικότερες εορτές, οι οποίες δίνουν την ευκαιρία για κοινή προσευχή, οικογενειακές συνάξεις και μελέτη του Νόμου είναι: η γιορτή του Πάσχα, σε ανάμνηση της εξόδου από την Αίγυπτο, της Πεντηκοστής, σε ανάμνηση της επίδοσης του Νόμου στο Σινά, της Ρος Ασνά, δηλ. του νέου έτους, της Σκηνοπηγίας, σε ανάμνηση της περιπέτειας στην έρημο, της Χανουκά, σε ανάμνηση της εξέγερσης του ιερέα Ματαθία κατά των Συρίων, των Πουρίμ, σε ανάμνηση της διάσωσης των Εβραίων από την Εσθήρ στη Βαβυλώνια αιχμαλωσία.

Σήμερα, στους κόλπους της θρησκείας αυτής γίνονται πολλές ζυμώσεις δεδομένου ότι υπάρχουν ομάδες συντηρητικών και φιλελευθέρων νομοδιδασκάλων με ποικιλία τοποθετήσεων σε θεολογικά και κοινωνικά θέματα.

Οι Ιουδαίοι δε δέχθηκαν τον Ιησού Χριστό ως Μεσσία, γι' αυτό και τον περιμένουν στο μέλλον.