ε. Ωσμωτική Πίεση

57. Τι συμβαίνει κατά την επαφή δύο Γ μοριακών διαλυμάτων διαφορετικής συγκέντρωσης μέσω ημιπερατής μεμβράνης;

58. Τι συμβαίνει κατά την επαφή διαλύματος και διαλύτη μέσω ημιπερατής μεμβράνης;

59. Ποιος είναι ο νόμος που καθορίζει την τιμή της ωσμωτικής πίεσης; Να εξηγήσετε γιατί η ωσμωτική πίεση είναι προσθετική ιδιότητα.

60. Να σημειώσετε όσες από τις επόμενες προτάσεις είναι σωστές με ένα Σ και όσες είναι λανθασμένες με ένα Λ. α. Σε διάλυμα ζάχαρης και σε σταθερή θερμοκρασία διαλύουμε νέα ποσότητα ζάχαρης και η ωσμωτική πίεση του διαλύματος αυξάνεται. β. Αναμιγνύουμε ίσους όγκους δύο διαλυμάτων ζάχαρης σε σταθερή θερμοκρασία με ωσμωτικές πιέσεις αντίστοιχα 2 atm και 4atm και προκύπτει διάλυμα με ωσμωτική πίεση 6 atm. γ. Αν θερμάνουμε ένα διάλυμα η ωσμωτική πίεσή του αυξάνεται. δ. Το φαινόμενο της ώσμωσης πραγματοποιείται μόνο όταν έρθουν σε επαφή μέσω ημιπερατής μεμβράνης ο καθαρός διαλύτης με ένα διάλυμα.

61. Ποιο από τα επόμενα υδατικά μοριακά διαλύματα έχει τη μεγαλύτερη ωσμωτική πίεση στους 27 oC; α. Διάλυμα γλυκόζης (C6H12O6) περιεκτικότητας 5% w/v (κατ’όγκο) β. Διάλυμα ουρίας (CH4Ν2Ο) περιεκτικότητας 5% w/v (κατ’όγκο) γ. Διάλυμα ζάχαρης (C12H22O11) περιεκτικότητας 5% w/v (κατ’όγκο)

62. Σε 1 L διαλύματος ζάχαρης με ωσμωτική πίεση Π = 4 atm στους 27 oC προσθέτουμε 7 L Η2Ο και παίρνουμε 8 L διαλύματος το οποίο έχει στους 27 oC ωσμωτική πίεση: α. 8 atm β. 32 atm γ. 0,5 atm δ. 2 atm

63. Να αντιστοιχίσετε κάθε διάλυμα γλυκόζης της 1ης στήλης που βρίσκεται στους 27 oC με την ωσμωτική πίεση που αναφέρεται στη 2η στήλη.

c / mol L-1 - Π /atm 0,1 - 24,6 1,0 - 12,3 0,2 - 2,46 0,5 - 4,92

64. Παρασκευάσαμε 3 διαλύματα γλυκόζης με συγκεντρώσεις αντίστοιχα 0,2 Μ (διάλυμα Α), 0,3 Μ (διάλυμα Β) και 0,1 Μ (διάλυμα Γ). α. Τι θα συμβεί στη συγκέντρωση του διαλύματος Α, αν έρθει το διάλυμα σε επαφή μέσω ημιπερατής μεμβράνης με το διάλυμα Β ή έρθει σε επαφή με το διάλυμα (Γ); β. Αν αναμείξουμε ίσους όγκους των διαλυμάτων (Β) και (Γ) θα προκύψει διάλυμα (Δ) το οποίο είναι σε σχέση με το διάλυμα (Α) είναι i) υποτονικό, ii) ισοτονικό ή iii) υπερτονικό;

65. Οριζόντιο κυλινδρικό δοχείο έχει μήκος 48 cm και χωρίζεται στο μέσο με κινητή ημιπερατή μεμβράνη (βλ. σχήμα). Γεμίζουμε το ένα μέρος με υδατικό διάλυμα που περιέχει 0,3 mol ουσίας X και το άλλο με υδατικό διάλυμα που περιέχει 0,9 mol της ουσίας Χ. Προς τα πού θα κινηθεί η μεμβράνη και πόσο;

66. Διαλύουμε μίγμα που περιέχει 0,5 mol γλυκόζης και 1,5 mol ζάχαρης και παίρνουμε διάλυμα που έχει ωσμωτική πίεση στους 27 oC ίση με 4,92 atm. Ποιος είναι ο όγκος του διαλύματος;

67. 34 g μίγματος 2 ουσιών Α με σχετική μοριακή μάζα Μr Α=100 και Β με σχετική μοριακή μάζα Μr Β = 80 διαλύονται στο νερό και δημιουργούν μοριακό διάλυμα όγκου 1 L που έχει ωσμωτική πίεση στους 27 oC ίση με 9,84 atm. Ποια είναι η σύσταση του μίγματος των 34 g;

68. Σε 2 L διαλύματος γλυκόζης που έχει ωσμωτική πίεση Π1=3 atm προσθέτουμε 4 L διαλύματος ζάχαρης που έχει ωσμωτική πίεση Π2 = 4 atm και παίρνουμε τελικά 6 L τελικού διαλύματος Α. Ποια είναι η ωσμωτική πίεση του Α; Όλα τα διαλύματα βρίσκονται στην ίδια θερμοκρασία.

69. Πόσα λίτρα διαλύματος γλυκόζης ωσμωτικής πίεσης Π1=2 atm πρέπει να προσθέσουμε σε 6 L διαλύματος γλυκόζης ωσμωτικής πίεσης Π2 = 5 atm, για να πάρουμε διάλυμα με ωσμωτική πίεση Π3 =3 atm;

70. Ένα μοριακό διάλυμα ουσίας Α με περιεκτικότητα 4,25% κ.ο. (w/v) είναι ισοτονικό στην ίδια θερμοκρασία με ένα δεύτερο μοριακό διάλυμα ουσίας Β περιεκτικότητας 10 g/L. Αν η σχετική μοριακή μάζα της Β είναι 60, να βρείτε τη σχετική μοριακή μάζα της Α.