Διδακτικά Βιβλία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Εξερεύνηση του διαστήματος

Στις αρχές του 20ού αιώνα, σε μια εποχή που δεν είχε ακόμα εφευρεθεί το αυτοκίνητο, ο Ρώσος μαθηματικός Κονσταντίν Τσιολκόφσκι αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη της πτήσης των πυραύλων και στην επίτευξη διαστημικών ταξιδιών.

Σχέδιο του διαστημικού σταθμού που πρόκειται να συναρμολογηθεί σταδιακά μετά από το 2000. Ο σταθμός θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη γη και θα χρησιμοποιηθεί για τη πραγματοποίηση πειραμάτων σε συνθήκες “μηδενικής” βαρύτητας καθώς επίσης και ως ενδιάμεσος σταθμός για ταξίδια σε άλλους πλανήτες.

Πολλά χρόνια πριν ένας ευφάνταστος Γάλλος συγγραφέας, ο Ιούλιος Βερν είχε φανταστεί το ταξίδι από τη Γη στη Σελήνη στο ομώνυμο μυθιστόρημά του. Τις τελευταίες δεκαετίες, πολλοί τεχνητοί δορυφόροι έχουν μπει σε τροχιά γύρω από τη Γη, ενώ άλλα διαστημικά εξερευνητικά οχήματα ταξιδεύουν προς κάθε γωνιά του Ηλιακού Συστήματος. Μέχρι σήμερα έχουν μελετηθεί όλοι οι πλανήτες, εκτός από τον Πλούτωνα. Μη επανδρώμενα διαστημόπλοια προσεδαφίστηκαν στον Άρη και στην Αφροδίτη, απ’όπου έστειλαν στη Γη φωτογραφίες και άλλα στοιχεία. Οι διαστημικές πτήσεις έγιναν πραγματικότητα χάρη στην επινόηση και την κατασκευή πολυόροφων πυραύλων. Η διαστημική εποχή άρχισε το 1957, όταν η Ε.Σ.Σ.Δ. εκτόξευσε τον πρώτο τεχνητό δορυφόρο (Σπούτνικ Ι). Τα ταξίδια του ανθρώπου στο Διάστημα άρχισαν το 1961, που έγινε η πρώτη επανδρωμένη πτήση, με τον Γιούρι Γκαγκάριν (Ε.Σ.Σ.Δ.). Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1969, αστροναύτες από τις Η.Π.Α. με το Απόλλων 11, πάτησαν για πρώτη φορά στη Σελήνη και άρχισαν να εξερευνούν την επιφάνειά της. Έκτοτε έγιναν πολλές αποστολές ειδικευμένων αστροναυτών. Την περίοδο 1969 - 1972, οι Η.Π.Α. έστειλαν 6 επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη, ενώ ένα μη επανδρωμένο σοβιετικό διαστημόπλοιο έφερε στη Γη δείγματα πετρωμάτων από το έδαφος της Σελήνης. Αργότερα, διάφορες ευρωπαϊκές χώρες κατασκεύασαν από κοινού διαστημικό πύραυλο. Ακολούθησαν και άλλες χώρες, όπως η Κίνα και η Ινδία. Οι Αμερικανοί το 1981 κατασκεύασαν διαστημικό λεωφορείο (Coloumbia), όχημα που μπορεί να πραγματοποιεί πολλές πτήσεις. Οι Σοβιετικοί κατάφεραν να παραμείνουν στο διάστημα, σε σταθμούς που είχαν εγκαταστήσει, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το 1989 εκτοξεύτηκε από την τότε Ε.Σ.Σ.Δ. ο επανδρωμένος διαστημικός σταθμός Μιρ, ο οποίος λειτουργεί ως σήμερα. Ήδη προγραμματίζεται επανδρωμένη πτήση στον Άρη, πιθανώς στις αρχές του 21ου αιώνα. Για να φτάσει ένα διαστημόπλοιο στον Άρη θα χρειαστεί ταξίδι 3 ετών. Μη επανδρωμένα διαστημόπλοια έχουν ήδη προσγειωθεί στον Άρη και έχουν στείλει στη Γη τηλεφωτογραφίες και σήματα από άλλους πλανήτες. Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ρωσία, η Αμερική και η Ιαπωνία συνεργάζονται στην οργάνωση και πραγματοποίηση διαστημικών πτήσεων και ερευνών.

Ορόσημα στην εξερεύνηση του Διαστήματος 1957 Εκτόξευση του Σπούτνικ 1 (Ε.Σ.Σ.Δ.). 1961 Εκτόξευση του πρώτου επανδρωμένου δορυφόρου (Ε.Σ.Σ.Δ). 1965 Κοντινές φωτογραφικές λήψεις πλανήτη (Άρης) από το Μάρινερ 4 (Η.Π.Α.). 1969 Προσεδάφιση κοσμοναυτών στη Σελήνη με το Απόλλων 11 (Η.Π.Α.). 1970 Το Βένερα 7 (Ε.Σ.Σ.Δ.), το πρώτο διαστημικό εξερευνητικό όχημα, προσεδαφίζεται σε πλανήτη (Αφροδίτη). 1971 Ο πρώτος διαστημικός σταθμός Σαλιούτ 1 (Ε.Σ.Σ.Δ.) μπαίνει σε τροχιά. 1976 Δύο οχήματα Βίκινγκ (Η.Π.Α.) προσεδαφίζονται στον Άρη. 1977 Εκτόξευση του Βόγιατζερ 2. Το 1989 είχε περάσει από 4 πλανήτες. 1981 Εκτόξευση του πρώτου διαστημικού λεωφορείου Κολούμπια (Η.Π.Α.). 1986 Εκτόξευση του πρώτου διαστημικού σταθμού Μιρ (Ε.Σ.Σ.Δ.). 1990 Εκτόξευση του τηλεσκοπίου Χαμπλ (Η.Π.Α.).

Σύγχρονα διαστημικά οχήματα. 1985 Αποστολή 5 οχημάτων στον Κομήτη του Χάλεϊ. 1988 Το Φόβος (Ε.Σ.Σ.Δ.) μελετάει τον Άρη και τους δορυφόρους του. 1989 Προσεδάφιση του Μαγγελάνος (Η.Π.Α.) στην επιφάνεια της Αφροδίτης. 1989 Εκτόξευση του Γαλιλαίος (Η.Π.Α.) σε τροχιά γύρω από το Δία και προσεδάφιση ερευνητικής συσκευής. 1990 Αποστολή του Οδυσσέας πάνω από τους πόλους του Ήλιου. 1997 Αποστολή του Cassini σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο.

Φωτογραφία του δορυφόρου του Ποσειδώνα, Τρίτωνα, που έστειλε στη Γη ο Βόγιατζερ. Οι λεπτομέρειες στην επιφάνεια του δορυφόρου είναι εκπληκτικές.

Ιστορικοί δορυφόροι. Σπούτνικ Ι (Ε.Σ.Σ.Δ., 1957) Ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος. Εξπλόρερ Ι (Η.Π.Α., 1958) Ο πρώτος δορυφόρος των Η.Π.Α., που εντόπισε τις ζώνες Βαν Άλεν. Τίρος Ι (Η.Π.Α., 1960) Ο πρώτος μετεωρολογικός δορυφόρος. Τράνζιτ ΙΒ (Η.Π.Α., 1960) Ο πρώτος δορυφόρος ναυσιπλοΐας. Τέλσταρ Ι (Η.Π.Α., 1962) Ο πρώτος δορυφόρος αναμετάδοσης τηλεοπτικών εκπομπών. Σίνκομ ΙΙ (Η.Π.Α., 1963) Ο πρώτος γεωστατικός δορυφόρος. Έρλι Μπερντ (Η.Π.Α., 1965) Ο πρώτος δορυφόρος τηλεπικοινωνιών που παραχωρήθηκε για εμπορική εκμετάλλευση.

Πρωτοπόροι. Κονσταντίν Τσιολκόφσκι: Ρώσος, που πρόβλεψε τη χρήση των πυραύλων για διαστημικά ταξίδια. Ρόμπερτ Γκόνταρντ: Αμερικανός, που έκανε πειραματικές δοκιμές με μικρούς πυραύλους (1930). Βέρνερ φον Μπράουν: Γερμανός, που σχεδίασε τους πολεμικούς πυραύλους V2 και τον αμερικανικό πύραυλο, που πήγε στο φεγγάρι. Σεργκέι Κορολιέφ: Σχεδίασε τους πρώτους σοβιετικούς διαστημικούς πυραύλους. Γιούρι Γκαγκάριν: Ρώσος, που ταξίδεψε πρώτος στο διάστημα. Βαλεντίνα Τερέσκοβα: Ρωσίδα, η πρώτη γυναίκα κοσμοναύτης που ταξίδεψε στο διάστημα (1963). Νιλ Άρμστρονγκ: Αμερικανός, που πάτησε πρώτος στην επιφάνεια της Σελήνης (1969). Τζων Γκλεν: Αμερικανός, ο γηραιότερος κοσμοναύτης (77 χρονών) που έμεινε σε περιστροφή γύρω από τη Γη για μια βδομάδα (1998).

Ο τελευταίος σταθμός στο μακρινό ταξίδι του Voyager 2 στο Ηλιακό μας σύστημα, 12 χρόνια μετά την εκτόξευσή του, ήταν ο δορυφόρος του Ποσειδώνα, Τρίτων. Μετά το σταθμό αυτό, ο Voyager 2 θα “χαθεί” στο μεσοαστρικό χώρο. Ο Voyager 2 μεταφέρει ένα χρυσό δίσκο, στον οποίο έχουν ηχογραφηθεί ήχοι της Γης, όπως ήχος της θάλασσας, του ανέμου, της βροχής, κελαϊδήματα πουλιών και χαιρετισμοί σε 60 ανθρώπινες γλώσσες.