Διδακτικά Βιβλία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Τι θα μάθεις;

Όταν ολοκληρώσεις το μάθημα αυτό, θα μπορείς: - Να αναφέρεις τα προβλήματα που λύνει η διαχείριση της εικονικής μνήμης - Να εξηγείς πότε γίνεται μεταφορά σελίδων προς την κύρια μνήμη - Να εξηγείς ποια δεδομένα αντικαθίστανται κατά τη μεταφορά αυτή - Να περιγράφεις πώς επιλέγονται οι διευθύνσεις της φυσικής μνήμης όπου τοποθετούνται νέα δεδομένα

Όπως είδαμε στα προηγούμενα μαθήματα, ο χώρος εικονικών διευθύνσεων μνήμης που χρησιμοποιεί κάθε διεργασία, είναι αρκετά μεγαλύτερος από το χώρο των φυσικών διευθύνσεων. Έτσι, διάφορες εικονικές διευθύνσεις για μια διεργασία δεν αντιστοιχούν στην κύρια, αλλά στη δευτερεύουσα μνήμη. Για να χρησιμοποιηθούν όμως από τη διεργασία, πρέπει τα αντίστοιχα δεδομένα να μεταφερθούν στην κύρια μνήμη, αφού κάποια άλλα δεδομένα μεταφερθούν από την κύρια στη δευτερεύουσα μνήμη και να αλλάξουν οι αντιστοιχίσεις εικονικών και φυσικών διευθύνσεων ώστε να απεικονίζουν σωστά τη νέα κατάσταση.

Μια διεύθυνση δε μεταφέρεται μόνη της από τη δευτερεύουσα στην κύρια μνήμη, αλλά μαζί με τις γειτονικές της, γιατί αυτές έχουν πολύ αυξημένη πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια από τη διεργασία, εξαιτίας της τοπικότητας αναφοράς των προγραμμάτων. Έτσι μεταφέρεται ολόκληρη η σελίδα μνήμης στην οποία περιέχεται η διεύθυνση αυτή. Η τοπικότητα της αναφοράς είναι μία ιδιότητα των προγραμμάτων που χρησιμοποιείται γενικά στο σύστημα της μνήμης ενός υπολογιστή, όπως είδαμε και στο μάθημα για τη λανθάνουσα μνήμη.

Η διαχείριση της εικονικής μνήμης από το ΛΣ πρέπει να δίνει απάντηση σε τρεις ουσιαστικές ερωτήσεις: - Πότε πρέπει να γίνεται μεταφορά δεδομένων από τη δευτερεύουσα στην κύρια μνήμη; - Ποια δεδομένα θα αντικατασταθούν και θα επιστρέψουν στη δευτερεύουσα μνήμη; - Σε ποιες διευθύνσεις της φυσικής μνήμης θα τοποθετηθούν νέα δεδομένα;

Τα δυο πρώτα ερωτήματα αφορούν τα συστήματα σελιδοποίησης και τα συστήματα κατάτμησης, ενώ το τρίτο αφορά κυρίως τα συστήματα κατάτμησης όπου τα τμήματα των δεδομένων έχουν διαφορετικά μεγέθη και πρέπει να βρεθεί μια συνεχόμενη περιοχή φυσικής μνήμης όπου να χωρούν.