ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ

- Στα μεταπολεμικά χρόνια στην Ελλάδα εμφανίζεται μεγάλη ποιητική παραγωγή. Οι ποιητές ζώντας μέσα στο κλίμα των πολιτικών γεγονότων γράφουν ποίηση με πολιτικό-κοινωνικό περιεχόμενο ή εκφράζουν με την ποίησή τους την υπαρξιακή αγωνία τους (Πρώτη Μεταπολεμική Γενιά). Σημαντικοί ποιητές της περιόδου ο Αναγνωστάκης, ο Πατρίκιος, ο Λειβαδίτης, ο Αλεξάνδρου κ.ά.

- Οι διαφοροποιήσεις της μεταπολεμικής λογοτεχνίας που επισημάναμε στην περιοχή της ποίησης είναι κατά πολύ εντονότερες στην πεζογραφία. Πραγματικά, στα είκοσι χρόνια που ακολούθησαν το Β' Παγκόσμιο πόλεμο παρουσιάστηκαν έργα που αντικρίζουν τον κόσμο εντελώς διαφορετικά, έργα που εκφράζουν έναν κόσμο αλλαγμένο, που χαρακτηριστικά του είναι η αμφιβολία, η αστάθεια, η ανησυχία και η αγωνία.

- Τη διαφοροποίηση, ωστόσο, αυτή δεν τη συνόδευε και κάποια μορφική ανανέωση. Οι τεχνικές καινοτομίες και οι πειραματισμοί που έγιναν στο ευρωπαϊκό μυθιστόρημα δεν καθόρισαν τη μεταπολεμική πεζογραφία στην Ελλάδα. Μόνο ανάμεσα στους συγγραφείς που εμφανίστηκαν μετά το 1960 παρατηρήθηκαν τάσεις για μια μορφική ανανέωση. Χαρακτηριστική περίπτωση ο Νίκος Καζαντζάκης, αλλά και η Δίδω Σωτηρίου, ο Στρατής Τσίρκας, ο Δημήτρης Χατζής, ο Αντώνης Σαμαράκης κ.ά.