Δ. ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΖΩΗ

Η πληροφορία και η γνώση είναι φλούδα χωρίς καρπό, όταν δεν συντελούν στην εσωτερική ανακαίνιση του ανθρώπου. Μπορεί ο νέος, για παράδειγμα, να πληροφορείται με τα σύγχρονα μέσα για τη ζωή, το θάνατο και την Ανάσταση του Χριστού, αλλά αν δεν ευθυγραμμίσει τη ζωή του με τη ζωή του Χριστού τότε έχει μια επιφανειακή προσέγγιση της αλήθειας και όχι προσωπική.

Η αξιοποίηση της πληροφορικής γίνεται ολοκληρωμένη όταν εκτός από τα μάτια του σώματος ικανοποιούνται και τα μάτια της ψυχής. Η πληροφορική για να λειτουργήσει υπέρ του ανθρώπου, να του ανοίξει τα μάτια της ψυχής και να γίνει μέσο κοινωνικής ευτυχίας χρειάζεται, εκτός από το ηλεκτρονικό διαδίκτυο, να συνδεθεί και με ένα πνευματικό. Δηλαδή, να συνδεθεί η γνώση με την πίστη, με την αρετή και την αυτοκυριαρχία. Αυτό επισημαίνεται από τον Απόστολο Πέτρο στην Καινή Διαθήκη: "Να καταβάλετε κάθε προσπάθεια για να πλουτίσετε την πίστη με την αρετή, την αρετή με τη γνώση, τη γνώση με την αυτοκυριαρχία, την αυτοκυριαρχία με την υπομονή, την υπομονή με την ευσέβεια, την ευσέβεια με την αγάπη για τους αδελφούς" (Β' Πέτρ. 1, 4-7).

Κάθε τι που ορθώνεται με αλαζονεία ενάντια στη γνώση του Θεού μπορεί να γίνει όργανο ψεύτικων πληροφοριών και ισχυρισμών. Η πληροφορική όταν ενταχθεί από τον άνθρωπο στο δημιουργικό σχέδιο του Θεού τότε δεν θα αποδιοργανώσει τον άνθρωπο και τις σχέσεις του με τον κόσμο, αλλά θα γίνει ευλογημένο εργαλείο για να δοξαστεί ο Δημιουργός.

Ένα περιστατικό από τη ζωή της Εκκλησίας μας λέει πώς μπορεί να συγγενέψει η πληροφορία με τη σοφία, η θεωρία με την πράξη. Η διήγηση αναφέρει ότι:

Δύο φιλόσοφοι επισκέφτηκαν κάποιο Γέροντα και του ζήτησαν να τους πει λόγο ωφέλιμο. Ο Γέροντας σιωπούσε. Στην επιμονή τους ο Γέροντας λέει: "Ότι είστε φιλόλογοι το ξέρω, ότι όμως δεν είστε αληθινά φιλόσοφοι το δηλώνω. Ας σας γίνει λοιπόν έργο φιλοσοφίας το να μελετάτε παντοτινά το θάνατο και να φυλάγεστε με τη σιωπή και την ησυχία" (π. Μιχαήλ Καρδαμάκης, Η σοφία λέγει, εκδ. Αρμός, Αθήνα 1997, σ. 94).