Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της ζωής των Ιουδαίων στην ελληνιστική εποχή (3ος και 2ος αι. π.Χ.);

Με την κυριαρχία των Μακεδόνων στην Ανατολή η περσική αυτοκρατορία κατέρρευσε. Στα χρόνια του Μ. Αλέξανδρου οι Ιουδαίοι εξακολούθησαν να ζουν με σχετική αυτονομία.

Με το θάνατό του αρχίζει η ελληνιστική περίοδος, μια εποχή δηλαδή κατά την οποία ο ελληνικός πολιτισμός και τρόπος ζωής εξαπλώθηκε παντού και αναμίχθηκε με τα ανατολικά στοιχεία. Ένας νέος κοσμοπολίτικος* τρόπος ζωής κυριαρχούσε πια στη Μέση Ανατολή.

Οι Ιουδαίοι δέχθηκαν πολλές επιρροές από τους Έλληνες και άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο ζωής και σκέψης τους. Όταν όμως κάποιοι διάδοχοι του Μ. Αλεξάνδρου επιχείρησαν να τους εξελληνίσουν με βίαιο τρόπο, αντέδρασαν κι επαναστάτησαν. Ο ηρωικός ανταρτοπόλεμος που ακολούθησε είναι γνωστός ως Μακκαβαϊκή επανάσταση και οδήγησε στην ανεξαρτησία τους. Τελικά βέβαια κατακτήθηκαν κι αυτοί, όπως και όλη η γνωστή Οικουμένη, από τους Ρωμαίους.

Η εποχή αυτή μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα, επειδή τότε διαμορφώνεται ο ιουδαϊκός κόσμος μέσα στον οποίο θα ζήσει και θα διδάξει ο Ιησούς Χριστός. Γι' αυτό, στο κεφάλαιο που ακολουθεί θα προσπαθήσουμε: α) να γνωρίσουμε τα γεγονότα, β) να αναγνωρίσουμε τα μεγάλα προβλήματα της εποχής, γ) να κατανοήσουμε με ποιον τρόπο προέκυψαν τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.

Ιδιαίτερα θα ασχοληθούμε με τα τρία πρώτα κεφάλαια του πρώτου βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης, τη Γένεση, καθώς εδώ βρίσκουμε την απάντηση της Αγίας Γραφής στο πανάρχαιο και παντοτινό ερώτημα: «ποιος είναι ο σκοπός της ζωής των ανθρώπων;».