γ) Ο Δαβίδ βασιλιάς όλων των Ισραηλιτών

Όλες οι φυλές των Ισραηλιτών ήρθαν … στο Δαβίδ στη Χεβρών και του είπαν: «Εμείς είμαστε σάρκα σου και αίμα σου…» … κι εκείνος έκανε μαζί τους συμφωνία ενώπιον του Κυρίου.

Η χρίση του βασιλιά Την τελούσε ένας άνθρωπος του Θεού, προφήτης ή ιερέας, χύνοντας λάδι στο κεφάλι του βασιλιά. Μ' αυτόν τον τρόπο δηλωνόταν με ένα εξωτερικό σημείο (το λάδι) ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν εκλεγμένος από το Θεό να γίνει όργανό του για τη διακυβέρνηση του λαού. Έτσι, ο βασιλιάς λεγόταν χριστός (= χρισμένος) και αναγνωριζόταν ως άξιος μιας μεγάλης αποστολής. Η εβραϊκή λέξη για το «χριστός» είναι «Μεσσίας» και δινόταν στο διάδοχο του βασιλικού θρόνου του Δαβίδ.

Ο βασιλιάς Δαβίδ, μικρογραφία από χειρόγραφο του 13ου αι. στη Μονή Σταυρονικήτα (Άγιον Όρος)

Και έχρισαν το Δαβίδ βασιλιά του Ισραήλ. Ο Δαβίδ ήταν τριάντα ετών όταν έγινε βασιλιάς και βασίλεψε σαράντα χρόνια. Νίκησε τους Φιλισταίους και ένωσε όλες τις φυλές του Ισραήλ. Κατάφερε πολλές νίκες ενάντια σε όλους τους εχθρούς του λαού και επεξέτεινε τα σύνορα του κράτους. Έτσι, ο Δαβίδ γινόταν συνεχώς ισχυρότερος… Στα ποιήματά του ωστόσο διαβάζουμε ότι ο ίδιος αναγνώριζε τη βοήθεια του Θεού πίσω από όλα τα κατορθώματά του: Εσύ είσαι, Κύριε, το καταφύγιό μου, το φρούριό μου… Μου 'δωσες την ασπίδα που μ' έσωσε. Η απάντησή σου στην προσευχή μου, με κάνει δυνατό. Εσύ ανοίγεις δρόμο μπρος στα βήματά μου και σταθερά τα πόδια μου πατούν…

Όμως ο Δαβίδ έπεσε σε ένα μεγάλο λάθος. Ερωτεύθηκε μια παντρεμένη γυναίκα, τη Βηρσαβεέ. Για να την αποκτήσει, έστειλε το σύζυγό της στην πρώτη γραμμή της μάχης, ώστε να σκοτωθεί. Όταν το φριχτό σχέδιο πραγματοποιήθηκε, ο Δαβίδ έστειλε και την πήρε στο σπίτι του κι έγινε γυναίκα του και του γέννησε γιο. Τότε … ο Κύριος έστειλε στο Δαβίδ τον προφήτη Νάθαν … που τον έλεγξε σκληρά για το λάθος του. Ο Δαβίδ συναισθάνθηκε το βαρύ του αμάρτημα και συντετριμμένος ομολόγησε στο Νάθαν: «Αμάρτησα μπροστά στον Κύριο!».