8. Ο λαός ζει σκλαβωμένος στην Αίγυπτο Ο Θεός αποκαλύπτεται στο Μωυσή

α) Οι Ισραηλίτες καταπιέζονται σκληρά στην Αίγυπτο

Ο Ιωσήφ και τ' αδέρφια του, καθώς και ολόκληρη εκείνη η γενιά πέθανε. Εν τω μεταξύ οι Ισραηλίτες πολλαπλασιάζονταν και πλήθαιναν και γίνονταν πολύ ισχυροί, έτσι που όλη η χώρα γέμισε απ' αυτούς. Τότε στο θρόνο της Αιγύπτου ανέβηκε ένας νέος βασιλιάς, που δε γνώριζε τον Ιωσήφ. Είπε, λοιπόν, στο λαό του: «Βλέπετε ότι αυτοί οι Ισραηλίτες είναι λαός πολυάριθμος … Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο για να μην πολλαπλασιάζονται συνεχώς. Γιατί αν γίνει κανένας πόλεμος, τότε αυτοί θα ενωθούν με τους εχθρούς μας, θα μας πολεμήσουν και θα φύγουν από τη χώρα…». Όρισαν, λοιπόν, οι Αιγύπτιοι εργοδηγούς* για να εξουθενώνουν* τους Ισραηλίτες, επιβάλλοντάς τους βαριά έργα. Με τον τρόπο αυτό έχτισαν για το φαραώ τις πόλεις Πιθώμ και Ραμεσσή, που χρησίμευαν για την αποθήκευση εφοδίων… Τους έκαναν τη ζωή αβάστακτη με τη σκληρή δουλειά. Τους φόρτωναν όλες τις αγροτικές δουλειές και κάθε λογής αγγαρεία*. Όσο όμως τους καταπίεζαν τόσο οι Ισραηλίτες πλήθαιναν… Έβγαλε τότε διαταγή ο φαραώ για όλο το λαό και είπε: «Κάθε αγόρι που γεννιέται από τους Εβραίους να το ρίχνετε στο Νείλο…».

Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στις πόλεις Πιθώμ και Ραμεσσή επιβεβαίωσαν ότι ιδρυτής τους ήταν ο Ραμσής Β΄. Απέδειξαν ακόμη ότι η καταναγκαστική εργασία στην αρχαία Αίγυπτο ήταν πράγματι σκληρή.