Τα μέσα γραφής στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης

Επιγραφές και κείμενα επίσημου χαρακτήρα χαράζονταν πάνω σε σκληρή επιφάνεια με μια μυτερή γραφίδα. Για μικρότερα κείμενα (επιστολές, αποδείξεις κ.ά.) χρησιμοποιούνταν όστρακα*. Κείμενα φιλολογικά (παραδόσεις, αφηγήσεις, νόμοι) γράφονταν με γραφίδα από καλάμι και μελάνη. Το υλικό πάνω στο οποίο γράφονταν ήταν φύλλα από πάπυρο, ένα ελαφρύ και ωραίο υλικό που φτιαχνόταν από τα καλάμια του Νείλου. Όμως καταστρεφόταν γρήγορα, δεν μπορούσε να διπλωθεί και γι' αυτό τυλιγόταν σε ρολό. Αρκετά αργότερα, γύρω στο 2ο αι. π.Χ., τεχνίτες της Περγάμου έφτιαξαν ένα υλικό λεπτό και συνάμα στερεό από άσπρο δέρμα μικρού κατσικιού ή αρνιού. Το υλικό αυτό ονομάστηκε περγαμηνή και ήταν πολύ καλύτερο από τον πάπυρο, αφού μπορούσε να γραφεί κι απ' τις δυο μεριές, καθώς και να διπλωθεί. Οι γραφείς, λίγοι και σεβαστοί για την τέχνη τους, φορούσαν στη ζώνη τους ειδικό «μελανοδοχείο».

Εβραίοι μελετητές της Τορά (= Νόμος) στο Κολλέγιο Leo Baeck του Λονδίνου.