"Ta Nea" Newspaper
Βιβλιοδρόμιο :: Κριτική τηλεόρασης
( ο κύριος ντεγκρέτσιας - τους έκαψε τα λαμπάκια! :: 22-02-2003)
Ο κύριος Ντεγκρέτσιας Τους έκαψε τα λαμπάκια!
Ούτε που θα το φανταζόταν τόσο σουξέ ο κύριος Ντεγκρέτσιας, όταν οργάνωνε το αιφνίδιο ταξίδι του στη χώρα. Είναι προφανές ότι οι συμβουλάτορές του γνωρίζουν τη λειτουργία του επικοινωνιακού συστήματος και ιδίως τα εγχώρια ελαττώματα της τηλεοπτικής ενημέρωσης, τα οποία και σχεδίασαν να εκμεταλλευτούν. Τον τυφλό ανταγωνισμό, για παράδειγμα, που θα οδηγούσε τις κάμερες όλων των ιδιωτικών καναλιών πατείς με πατώ σε στο κατόπι του - με δεδομένο ότι ένα τουλάχιστον κανάλι, ο ΑΝΤ1, θα το έκανε λόγω ειδικών σχέσεων με τον τέως, και ήταν επόμενο ο ισχυρότερος ανταγωνιστής του συγκεκριμένου καναλιού, το Mega, οπωσδήποτε να ακολουθούσε.
Τι είδαμε το περασμένο Σάββατο που έκανε τις συνειδήσεις των πολιτών να εξεγερθούν; Τη δουλοπρέπεια της κάμερας, όχι προς το πρόσωπο του τέως, αλλά προς τους νόμους της αγοράς, οι οποίοι έχουν άμεση σχέση μέσα στην εγχώρια μιντιακή παθογένεια και με διαπλοκές που προβάλλονται προς τα έξω με το κυνήγι της τηλεθέασης. Ενήργησαν, λοιπόν, οι ενημερωτές, σαν «τσοπανόσκυλα» (Ραμονέ) του μοντέλου ενημέρωσης, το οποίο έχουν εκπαιδευτεί να διαφυλάττουν. Το πρόβλημα είναι, ότι ενώ η πληροφορία αντιμετωπίζεται ως προϊόν και ντοπάρεται με την υπερβολή της κάμερας για να πείσει ότι είναι σημαντική και να καταναλωθεί ως τέτοια, την ίδια στιγμή αποκτά και επιπλέον πολιτική διάσταση.
Έτσι, ενώ ο κύριος-ήρθα-με-τα-παιδάκια-και-την-σύζυγο- Ντεγκρέτσιας-τέως έκανε μια πρόβα για την μελλοντική του «τοποθέτηση» στο εγχώριο μιντιακοκοσμικοπολιτικό σύστημα, για να δοκιμάσει τις αντοχές επικοινωνιακού συστήματος και κοινού, αναδείχθηκε σε ένα είδος χύτρας ταχύτητος που έφτασε τον εγχώριο τηλεοπτικό πολτό σε εκρηκτικά σημεία βρασμού.
Το γεγονός αυτό τού προσδίδει την αίγλη της εκρηκτικής tv-περσόνα, ανεξαρτήτως από τις πραγματικές του δυνατότητες, και φυσικά περίοπτη θέση στις μιντιακές προτεραιότητες για το μέλλον, όποτε επανακάμψει. Επίσης, η αντίδραση του κοινού δεν προκλήθηκε από το πρόσωπό του, αλλά από τη συμπεριφορά των καναλιών και αυτό αίφνης μοιάζει να αθωώνει τις προθέσεις του, καθώς κατήργησε την ψυχραιμία που απαιτείται για την πολιτική τους προσέγγιση.
Οι κάμερες διαμόρφωσαν, λοιπόν, μια νέα πραγματικότητα με ευθύνη των «καθοδηγητών» τους, οι οποίοι είναι εμφανές ότι έχουν χάσει τον έλεγχο, καθώς κρύβονται πίσω από την αυτάρεσκη πεποίθηση ότι ενημερώνουν ένα κοινό που δέχεται την ενημέρωση, την οποία του προσφέρουν εξίσου ευχάριστα με την ψυχαγωγία.