ΜΟΥΝΙΡ ΑΜΠΟΥ ΚΙΣΕΚ

Πρόσωπα Δυσκολίες Ολυμπιακών διαστάσεων

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ο πυγμάχος με τον οποίο προπονούνταν, έπεσε πέρυσι νεκρός από ισραηλινές σφαίρες. Από τότε, ο Παλαιστίνιος μποξέρ Μουνίρ Αμπού Κίσεκ προπονείται ολομόναχος.

Αμπού Κίσεκ. Προπονείται ολομόναχος σ' ένα αυτοσχέδιο γυμναστήριο σε προσφυγικό καταυλισμό

Οι Παλαιστίνιοι αθλητές που ονειρεύονται να συμμετάσχουν στους Ολυμπιακούς της Αθήνας αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Κάποιοι είναι τυχεροί, όπως ο κολυμβητής Ιγιάντ Χοσίγε. Μάθαινε κολύμπι στα παιδιά των Ισραηλινών και, όταν ξέσπασε η Ιντιφάντα, οι Παλαιστίνιοι τον κατηγόρησαν για συνεργασία με τον εχθρό και οι Ισραηλινοί τού απαγόρευσαν να προπονείται με τους Ισραηλινούς αθλητές. Ζήτησε όμως βοήθεια από τις αθλητικές αρχές της Ιταλίας και στο εξής θα προπονείται στο αθλητικό κέντρο του Ερκολάνο, κοντά στη Νάπολι, όπου θα παραμείνει με υποτροφία έως τους Ολυμπιακούς της Αθήνας.

Ο πυγμάχος Αμπού Κίσεκ είναι λιγότερο τυχερός. Προπονείται σε ένα αυτοσχέδιο γυμναστήριο μέσα στον προσφυγικό καταυλισμό Ασκάρ, κοντά στη Ναμπλούς. Ολομόναχος με τον σάκο της πυγμαχίας. Ο προπονητής του δεν μένει στον καταυλισμό και σπάνια μπορεί να περάσει τα μπλόκα και να φτάσει ως το γυμναστήριο. Λόγω της απαγόρευσης της κυκλοφορίας δεν μπορεί ούτε να κάνει τζόγκινγκ στο ύπαιθρο. «Είναι δύσκολο να προπονηθεί κανείς σ' αυτές τις συνθήκες, αλλά πρέπει να προσπαθήσω, επειδή είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχω το όνειρό μου», λέει ο 28χρονος Παλαιστίνιος αθλητής, ο οποίος αιφνιδίασε τον κόσμο του μποξ κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο στους Ασιατικούς Αγώνες που έγιναν τον Οκτώβριο στη Νότια Κορέα.

Ο Αμπού Κίσεκ, πατέρας ενός γιου έξι μηνών, μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια, γόνος μιας μεγάλης οικογένειας που επιβίωνε με την επισιτιστική βοήθεια των Ηνωμένων Εθνών αφότου εκδιώχθηκε από τη γη της, το 1948. Έμαθε τα βασικά της πυγμαχίας από έναν μεγαλύτερο αδελφό του και σύντομα έγινε ο καλύτερος μποξέρ στη Δυτική Όχθη - οι ντόπιοι θαυμαστές του ακόμη διηγούνται πώς είχε ρίξει νοκ άουτ έναν αντίπαλο με την πρώτη γροθιά. Προπονούνταν σε γυμναστήρια στην ανατολική Ιερουσαλήμ και τη Ναζαρέτ, αλλά σταμάτησε όταν ξέσπασε η παλαιστινιακή εξέγερση.

Αυτός ο «Παλαιστίνιος Ρόκι», όπως τον φωνάζουν οι πρόσφυγες μετά την επιτυχία του στη Νότια Κορέα, παραδέχεται πως είναι πολύ δύσκολο να κερδίσει ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Από την άλλη, ξέρει καλά πως το να πυγμαχήσει στην Αθήνα είναι ένα ζήτημα πολιτικό όσο και αθλητικό. «Είναι ένας τρόπος να πω στον κόσμο πως οι Παλαιστίνιοι υπάρχουμε και αξίζουμε την ανεξαρτησία μας», τονίζει. Και ελπίζει να αναχωρήσει κι αυτός για την Ιταλία, όπου ο δήμαρχος της Ναμπλούς κανόνισε να προπονηθεί σ' ένα σύγχρονο αθλητικό κέντρο. Όταν βέβαια το επιτρέψει το Ισραήλ που, για «λόγους ασφαλείας», απαγορεύει στους Παλαιστίνιους κάτω των 35 ετών να βγαίνουν από τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα.