Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Κόσμος :: Πορτρέτο

( πρόσωπα - και πάλι στους δρόμους :: 26-02-2003) 

ΤΖΟΑΝ ΜΠΑΕΖ

Πρόσωπα Και πάλι στους δρόμους

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

"Σ' όλη μου τη ζωή, δεν είδα ποτέ τέτοια αλαζονεία ούτε ένιωσα τόσο πως τα δικαιώματά μου απαλλοτριώνονται, όσο μ' αυτή την κυβέρνηση".

Τζόαν Μπαέζ. Με τον Μάρτιν Σην στην αντιπολεμική διαδήλωση στο Σαν Φρανσίσκο

Η Τζόαν Μπαέζ παραμένει η ίδια, η γυναίκα που το 1963 τραγούδησε στην Πορεία στην Ουάσινγκτον, όταν 250.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν μπροστά στο Λίνκολν Μεμόριαλ για να απαιτήσουν ίσα δικαιώματα για τους Αφρο-αμερικανούς και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ μίλησε για το όνειρό του. Σαράντα χρόνια μετά, παραμένει μια διαφωνούσα Αμερικανίδα, μια ιδεαλίστρια που διατηρεί τις πεποιθήσεις της και περιμένει από την κυβέρνηση να αντανακλά τα ιδεώδη και τα όνειρα του λαού της. Πριν από 40 χρόνια, η Μπαέζ ξεκινούσε μια περιοδεία έχοντας δίπλα της τον Μπομπ Ντύλαν, η οποία την μετέτρεψε από μια επιτυχημένη τραγουδίστρια της φολκ σε πολιτικοποιημένη καλλιτέχνιδα. Παρέμεινε ωστόσο εξαιρετικά δημοφιλής, εξακολούθησε να πουλάει δίσκους και να υπογράφει επικερδή συμβόλαια. Τώρα κυκλοφορεί το νέο CD της, το πρώτο έπειτα από έξι χρόνια. "Σκοτεινές χορδές σε μια μεγάλη κιθάρα" είναι ο τίτλος του. "Είναι μελαγχολικό, πιστεύω πως αντανακλά την εποχή μας", σχολιάζει στη "Σαν Φρανσίσκο Κρόνικλ". Επίσης αυτή την εβδομάδα, θα τιμηθεί με το Βραβείο Τζων Στάινμπεκ που απονέμει το Πανεπιστήμιο του Σαν Χοσέ σε πρόσωπα που έχουν πνευματική συγγένεια με την "ψυχή του κόσμου" όπως ο συγγραφέας των "Σταφυλιών της Οργής". Πριν από εκείνη, είχαν τιμηθεί μεταξύ άλλων με το βραβείο αυτό ο Μπρους Σπρίνγκστην και ο Άρθουρ Μίλλερ.

Είχε κλείσει την πολιτική "στο συρτάρι", εξηγεί η τραγουδίστρια, και ασχολούνταν με την καριέρα της, αλλά οι πολεμικές παρορμήσεις της κυβέρνησης Μπους την έβγαλαν και πάλι στους δρόμους. Η Μπαέζ λέει πως ο Αμερικανός πρόεδρος έχει "τη νοοτροπία του καουμπόη", δεν είναι ευφυής και αντιμετωπίζει τις καταστάσεις πολύ κοντόφθαλμα. Το γεγονός είναι, τονίζει, πως "ο έλεγχος που ασκεί ολόκληρος ο κόσμος επί του Ιράκ και επί του Σαντάμ Χουσέιν κατάφερε να σταματήσει τις προσπάθειές του να τελειοποιήσει και να αποθηκεύσει απαγορευμένα όπλα. Πιστεύω πως τον έχουμε συγκρατήσει. Θα πρέπει απλώς να το κάνουμε επ' αόριστον. Και γιατί όχι; Έχουμε τα χρήματα για να το καταφέρουμε και μπορούμε έτσι να αποφύγουμε τον θάνατο πάρα πολλών παιδιών". Έχει και μια άλλη πρόταση: "Ίσως να πρέπει να κλείσουμε τον Μπους και τον Σαντάμ Χουσέιν μαζί στο ίδιο δωμάτιο και να τους αφήσουμε να χτυπηθούν οι δυο τους, μήπως και σώσουμε έτσι τόσες ζωές…". Με την επιμονή του να κάνει πόλεμο, τονίζει, ο Μπους ξύπνησε το έθνος από το λήθαργό του.