Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ορίζοντες :: Καλλιτεχνική είδηση

( "γλάροι"... αποδημητικοί :: 28-01-2003) 

… ΣΕ ΛΑΡΙΣΑ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

"Γλάροι"… αποδημητικοί

Ο Τσέχωφ "ταξιδεύει" με τον "Γλάρο" του εκτός Αθηνών

ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. Κ. ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΗΣ

Κίμων Ρηγόπουλος, Κωνσταντίνα Τακάλου, Νινή Βοσνιάκου στον "Γλάρο" της Λάρισας

Οι "Γλάροι" πετούν φέτος πάνω από ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Του Τσέχωφ τον "Γλάρο" εννοώ βεβαίως. Είδα πρώτα τον ρώσικο "Γλάρο" του "Θεάτρου Τέχνης" της Μόσχας με Τρέπλιεφ τον σπουδαίο Εβγκένι Μιρόνοφ στη Θεσσαλονίκη, είδα στην Αθήνα τον "Γλάρο" του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου στο θέατρο "Νέου Κόσμου", είδα τον "Γλάρο" του Νίκου Μαστοράκη στο θέατρο "Οδού Κυκλάδων" της Μπέττυς Αρβανίτη, ε, να μη δω και τους εκτός κέντρου "Γλάρους";

Το Intercity, και πρώτος σταθμός Λάρισα. Ζωντανή πόλη. Και αγαπάει το Θέατρό της, το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας - "Θεσσαλικό" το λένε ακόμη. Και το στηρίζει. Παρά τις κινήσεις των εντοπίων δημοτικών αρχόντων που το υποβιβάζουν έχοντάς το στερήσει από ένα θέατρο αντάξιό του.

Μια πουτίγκα, ζεστή ακόμα, απ' τον Κωνσταντινίδη, και κατευθείαν στον "Μύλο". "Γλάρος" του Τσέχωφ και εδώ. Ο σκηνοθέτης Νίκος Χαραλάμπους έχει "συμπτύξει" αποφασιστικά το κείμενο, έχει μεταφέρει την εποχή του έργου στον Μεσοπόλεμο, έχει δώσει μεγάλη κίνηση στις δυο πρώτες πράξεις του φοβούμενος προφανώς τη στατικότητά του - οι ήρωες στην πρώτη πράξη, με κορυφαία την Αρκάντινα - Νινή Βοσνιάκου, στροβιλίζονται διαρκώς χορεύοντας ανά ζεύγη και κινούνται ακόμα και όταν κάθονται - και έχει τονίσει τα κωμικά στοιχεία - ο Σόριν - Τάκης Βουλαλάς χοροπηδάει σαν κακομαθημένο παιδί.

Στις δύο τελευταίες πράξεις η ατμόσφαιρα βαραίνει και γίνεται σχεδόν μελοδραματική. Η ηχητική "μπάντα" του Κώστα Κακογιάννη με μουσικές "πειραγμένες" δεσπόζει. Στη σκηνή δυο χοντροί κορμοί δέντρων με τα φύλλα τους ξεραμένα και το άσπρο κυριαρχεί στα κοστούμια των ηρώων (σκηνικά - κοστούμια Γιώργος Ζιάκας), ενώ στη δεύτερη πράξη μια ατμόσφαιρα "μπεν μιξτ" με ριγέ ολόσωμα μαγιό και σεζ λόνγκ παρά θιν' αλός - ή λίμνης έστω. Στην τέταρτη πράξη η έκπληξη: σχεδόν ολόκληρη - και βέβαια η σκηνή με την τόμπολα - παίζεται με τις καρέκλες και τους ηθοποιούς στημένα κατά μέτωπον, απέναντί μας. Ακριβώς όπως στην παράσταση του Νίκου Μαστοράκη, στο θέατρο "Οδού Κεφαλληνίας" στην Αθήνα!

Το κοινό δεν είναι μεγάλο αλλά χειροκροτεί θερμά στο τέλος και δείχνει ευχαριστημένο. Η - Λαρισαία - Κωνσταντίνα Τακάλου - Νίνα κερδίζει τις εντυπώσεις μου.

Η Νανά Παπαγαβριήλ-Νίνα στον "Γλάρο" της Θεσσαλονίκης

Δεν τελείωσα, όμως, με τους "Γλάρους"… Το Intercity πάλι και, δεύτερος σταθμός, Θεσσαλονίκη. Κυριακή, μέρα "Θόδωρου Αγγελόπουλου" - σκυθρωπή και βροχερή -, αλλά το "Αμαλία" είναι γεμάτο. Το πρωί είδα εδώ την τρισχαριτωμένη "Οικογένεια Νώε" της Ξένιας Καλογεροπούλου και του Θωμά Μοσχόπουλου, όπως την έχει ανεβάσει, στο όμορφο σκηνικό της Λίλας Καρακώστα, η Έρση Βασιλικιώτη: πολύ "στιλιζαρισμένα". Μακιγιάζ - μάσκα, υπερκινητικότητα που παραπέμπει στην κομέντια ντελ άρτε, χειρονομίες κλοουνίστικες… Όλα μου φαίνονται ότι "συγκρούονται" με την απλότητα και την "αθωότητα" του έργου.

Το απόγευμα γυρίζω για τον "Γλάρο" του Νίκου Χατζηπαπά. Η πιο "κλασικίζουσα" από τις τέσσερις ελληνικές παραστάσεις του έργου. Μια οθόνη βαμμένη γαλάζια σε διάφορες αποχρώσεις που ιριδίζει - η λίμνη του έργου - κυριαρχεί. Και μια μικρή σκηνούλα για την παράσταση του Τρέπλιεφ στην πρώτη πράξη, που μένει στη θέση της ώς το τέλος. Ελαφρές κουρτίνες που ανεμίζουν και διαμορφώνουν τους χώρους συμπληρώνουν το αέρινο σκηνικό του Απόστολου Βέττα. Οι πλαϊνοί τοίχοι της σκηνής γυμνοί - μια αίσθηση θεάτρου εν θεάτρω - με συσσωρευμένα παλιά έπιπλα που σύρονται στο κέντρο ανάλογα με τις ανάγκες κάθε πράξης. Στα κοστούμια, που υπογράφει ο σκηνοθέτης, και εδώ βασιλεύει το λευκό, όλα όμως ανατρέπονται στην τέταρτη πράξη και τα ρούχα γίνονται μαύρα. Εξαίρεση η Αρκάντινα - η Έφη Σταμούλη, με ξανθά, κοντά, "ανδρικά" μαλλιά κολλημένα με τζελ πίσω, - που κυκλοφορεί, σκληρή και δεσποτική, με βαρύτιμες τουαλέτες με ουρά - στην τελευταία πράξη όταν βγάλει τη μαύρη κάπα της αποκαλύπτεται μια γκρενά βελούδινη. Αργοί ρυθμοί, το τσεχωφικό "παιχνίδι" των παύσεων και ο κόσμος χειροκροτεί στο τέλος με ενθουσιασμό. Και εδώ τη Νίνα "κρατώ" - Νανά Παπαγαβριήλ το όνομά της.

INFO

Στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο "Αμαλία" (Αμαλίας 71, τηλ. 2310-821.483). Στη Λάρισα, στο θέατρο "Του Μύλου" (τηλ. 2410-533.416-7).