Με δημοσιογράφους στην έδρα και κάμερες, τηλέφωνα, ντουντούκες, πλακάτ κ.λπ.

ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ Να γίνει η δίκη στην Πλατεία Συντάγματος…

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ

Με τηλεόραση ή χωρίς τηλεόραση; Με ραδιόφωνο ή χωρίς; Με τηλεόραση και ραδιόφωνο ή χωρίς κανένα από τα δύο; Μπλέξαμε. Και επειδή πολύς λόγος γίνεται για το αν πρέπει ή όχι να επιτραπεί η είσοδος των καμερών στη μεγάλη δίκη που αρχίζει τη Δευτέρα για τη 17 Νοέμβρη, η στήλη αισθάνεται την υποχρέωση να συμβάλλει ώστε να αποτραπεί το αδιέξοδο. Διατυπώνουμε τη ρηξικέλευθη πρόταση, αντί του Κορυδαλλού, η δίκη να πραγματοποιηθεί στην Πλατεία Συντάγματος, εντός γυάλινου κλουβιού. Με ακροατήριο, κάμερες, τηλέφωνα, ντουντούκες, πλακάτ, πανό και ό,τι άλλο θέλει να φέρει ο καθένας μαζί του. Και στην έδρα του δικαστηρίου να καθήσουν δημοσιογράφοι! Πώς; Δεν γίνονται αυτά; Σωπάτε καλέ που δεν γίνονται. Εδώ δικάσαμε τον πλανητάρχη, με πρόεδρο τον Κώστα Καζάκο, εισαγγελέα τον Βασίλη Κολοβό, και ένα εκλεκτό ακροατήριο οικοδόμων, συνταξιούχων, φοιτητών και εργατοϋπαλλήλων - στον Γιωτόπουλο και την παρέα του θα κολλήσουμε;

Σπουδαίος σχεδιασμός…

Όπως και να 'χει το πράγμα πάντως, όποιος είχε τη σχετική ιδέα (να πετάξει την μπάλα έξω από το γήπεδο) τα κατάφερε! Δύο τρία 24ωρα πριν από τη δίκη, το μέγα θέμα συζήτησης δεν είναι ότι επιτέλους η συμμορία που ταλάνισε τη χώρα για περίπου 30 χρόνια, βρίσκεται ενώπιος ενωπίω με τον νόμο. Είναι το αν οι κάμερες θα έπρεπε να είναι μέσα στην αίθουσα ή όχι. Σπουδαίος σχεδιασμός από τους επικοινωνιολόγους της κυβέρνησης. Αληθινά μεγαλοφυής! Στο μοναδικό, εναπομείναν, θέμα όπου η κυβέρνηση δεν είχε να χάσει τίποτε (αλλά μόνο να κερδίσει) «υπόθεση 17 Ν» δηλαδή, στήθηκε με περισσή επιδεξιότητα και ισχυρές δόσεις βλακείας ένα σκηνικό, όπου όλοι βρίζουν. Τύπος, ΕΣΗΕΑ, κατηγορούμενοι, δικηγόροι, πολίτες. Τα συγχαρητήριά μας στους αρχιτέκτονες (της ανοησίας). Πάντα τέτοια…

Τα Γιάννινα είναι μακριά…

Ομοίως το αυτό ευχόμαστε στη διοίκηση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Επιδεικνύει, όπως πάντα, υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι σε μια μακρόχρονη παράδοση που θέλει: είτε τα αεροδρόμια να είναι «γυμνά» από τεχνολογικό εξοπλισμό είτε ο τεχνολογικός εξοπλισμός να έχει αγοραστεί, αλλά να παραμένει συσκευασμένος ωραία ωραία στα κιβώτια. Όποιος λόγος και να συντρέχει, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Πήγαινε δε σετάκι με την παχυδερμία των υπευθύνων. Από τους οποίους ουδείς αισθάνθηκε την ανάγκη να παραιτηθεί μετά και το νέο κρούσμα αποκλεισμού μιας ολόκληρης περιοχής όπως τα Γιάννινα, επειδή χάλασε ένας ραδιοφάρος και ουδείς μερίμνησε να αντικατασταθεί, παρ' ότι η σχετική προμήθεια έχει γίνει. Γιατί; Διότι τα Γιάννινα είναι τόσοοοο, μα τόσοοοο μακριά!

Κανένα έργο

Όπως άλλωστε και η Ήπειρος, ολόκληρη. Το αδηφάγο κράτος των Αθηνών εξακολουθεί να διοχετεύει κεφάλαια και επενδύσεις για έργα γύρω του. Στην Ήπειρο, τίποτε. Ρωτάς υπουργούς «γιατί», και σου απαντούν «η κατάσταση βελτιώνεται»! Είκοσι χρόνια τώρα, «η κατάσταση βελτιώνεται». Συνεχώς και αδιακόπως. Προφανώς προς τα κάτω. Γιατί η Ήπειρος εξακολουθεί να παραμένει η ΦΤΩΧΟΤΕΡΗ περιφέρεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πιστοποίησε πρόσφατα η ίδια η Ε.Ε. Για τέτοια «βελτίωση» μιλάμε. Μα, δεν ντρέπεται κανείς πλέον; Το λέω, διότι όπου να 'ναι θα ξεκινήσουν πάλι καμιά - προεκλογικού χαρακτήρα - περιοδεία για να εξαγγείλουν έργα στα χαρτιά. Αλλά από τέτοια «έργα» έχουν χορτάσει οι Ηπειρώτες. Από τα άλλα έχουν ανάγκη…

70 άνθρωποι ταλαιπώρησαν χιλιάδες

Στη Νίκαια πάλι, δεν ξέρω, αν, πόσα και ποια έργα έχουν ανάγκη. Εκείνο που ξέρω είναι ότι την περασμένη Πέμπτη έχασαν ό,τι είχαν και δεν είχαν από δίκιο. Μαζεύτηκαν 70 άνθρωποι κάτω από το υπουργείο Εσωτερικών, στην οδό Σταδίου (70, ούτε ένας περισσότερος!), με τρία μεγάλα πανό, έκλεισαν τον δρόμο για ώρες, και έκαναν την Αθήνα άνω-κάτω, διεκδικώντας άγνωστο τι ακριβώς. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ταλαιπωρήθηκαν, αλλά φευ. Γι' αυτό πρέπει να το πούμε: η εικόνα μιας παραλυμένης πρωτεύουσας από 70 ανθρώπους, μόνο τιμή δεν περιποιεί στην κυβέρνηση, στην Αστυνομία, στους ίδιους τους διαδηλωτές. Είναι σύμπτωμα νοσηρότητας, το οποίο, έτσι όπως εξελίσσεται το πράγμα, θα οδηγήσει σε απαγόρευση διαδηλώσεων για ψύλλου πήδημα. Και μετά θα μιλάμε για την αντιλαϊκή κυβέρνηση που φαλκιδεύει τα δικαιώματα των πολιτών κι άλλα τέτοια επικολυρικά. Ενδιαφέρεται κανείς γι' αυτό;

Ο σωστός δρόμος

Εξαιρετική εμφάνιση πραγματοποίησε ο κυβερνητικός αξιωματούχος κύριος Μιλτιάδης Νεκτάριος την περασμένη Τετάρτη. Με άψογο στυλ, και ευδιάκριτη γαλατική ευγένεια, υποδέχθηκε τον πρόεδρο της Ν.Δ. Κ. Καραμανλή στα γραφεία του ΙΚΑ και του απένειμε το εύσημο (ή μήπως παράσημο) του «πρώτου αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως που επισκέπτεται τα γραφεία μας». Ο κ. Καραμανλής από την πλευρά του ευχαρίστησε τον κ. Νεκτάριο και του απένειμε το διάσημο του «… προσπάθειες γίνονται, αλλά…». Η στήλη, από την πλευρά της, βγάζει το καπέλο στον κ. Νεκτάριο, ο οποίος αποδεικνύει ότι ο σωστός δρόμος για να επισκεφθεί ένας αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον δημόσιο οργανισμό που διοικείς, είναι το απόλυτο μπάχαλο!

ΚΑΙ ΤΟΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Ο καθένας το τιμάριό του

Το τι έγινε μετά την πτώση του ελικοπτέρου του ΕΚΑΒ, είναι γνωστό. Ανάμεσα στα πολλά αποφασίσθηκε οι αεροδιακομιδές να γίνονται από ενιαίο φορέα αντί της ιδιωτικής Helitalia. Το αποφάσισαν, το ενέκρινε ομοφώνως και το Υπουργικό Συμβούλιο, αλλά όταν ήρθε η σειρά της υλοποίησης, άρχισαν τα δύσκολα. Μαζεύτηκαν εκπρόσωποι των υπουργείων και αρκετοί υποστήριζαν ότι «μήπως θα έπρεπε να το ξαναδούμε το πράγμα».

Η Αστυνομία ήθελε μια χαλαρή σχέση, αλλά όχι πλήρη ένταξη. Και η Πυροσβεστική δεν ήθελε καθόλου να ενταχθεί στον εναιίο φορέα. Άλλοι, άλλα. Κι αν δεν παρενέβαινε ο γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου Σ. Κοσμίδης, να τους πει «μα, τι κάνετε; Εδώ είστε για να υλοποιήσετε ομόφωνη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου», ακόμη θα συζητούσαν. Ο καθένας το τιμάριό του. Και όλη του η σκέψη, μη θιγεί!