ΓΝΩΜΗ Αντιμετωπίζουν τον κόσμο σαν ένα πεδίο μάχης…

Η Ισραηλινή πρωθυπουργός Γκόλντα Μέιρ κάποτε είπε, ότι θα μπορούσε να συγχωρήσει τους Άραβες που σκότωσαν Ισραηλινά παιδιά, αλλά ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να τους συγχωρήσει που ανάγκασαν τους Ισραηλινούς να σκοτώσουν παιδιά Αράβων.

Δεν ακούει κανείς όμως παρόμοια λόγια για τις ηθικά αμφιλεγόμενες πραγματικότητες του πολέμου από την αμερικανική κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους, ιδίως από τον ξεροκέφαλο υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ κ. Ντόναλντ Ράμσφλεντ. Ούτε ακούει κανείς συχνά φωνές που αναφέρονται σε κοινούς ανθρωπιστικούς στόχους που πρέπει να επιδιώκονται τόσο στην περίπτωση του Ιράκ όσο και στον ευρύτερο πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας. Αντίθετα, το μόνο που ακούει κανείς είναι ηθικολογικές κουβέντες περί καλού και κακού.

Αυτός είναι, πιστεύω, εν μέρει, ο λόγος που αυτή η κυβέρνηση έχει χάσει μεγάλο μέρος της παγκόσμιας υποστήριξης που είχε μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, και που έχει αντιμετωπίσει τέτοιες διπλωματικές δυσκολίες προσπαθώντας να προετοιμάσει τον πόλεμο εναντίον του Σαντάμ Χουσεΐν.

Ο Ράμσφελντ έχει όμως και ένα πάθος για τις επιχειρήσεις των ειδικών δυνάμεων. Ήδη, μέλη τους δρουν μέσα στο Ιράκ πραγματοποιώντας αυτό που το Πεντάγωνο αρέσκεται να αποκαλεί «επιχειρησιακή προετοιμασία του πεδίου μάχης».

Κάτι όμως που είναι λιγότερο γνωστό, είναι ο ρόλος που σχεδιάζεται να διαδραματίσουν περίπου 500 άνδρες των ειδικών δυνάμεωνμ οι οποίοι συμμετέχουν σε μία άκρως απόρρητη μονάδα που πρωτοδημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1980. Η αποστολή αυτών των «παγκόσμιων εξερευνητών» - όπως περιγράφονται κατ' ευφημισμόν - είναι να δρουν ως ανθρώπινη έκδοση των Predator, τουτέστι να καταδιώκουν και, εάν κριθεί αναγκαίο, να σκοτώνουν τρομοκράτες και άλλους εχθρούς των ΗΠΑ.

Αυτές οι ειδικές δυνάμεις θα «αναπτύσσονται» παντού, σε όλο τον κόσμο, έτοιμες να σκοτώσουν μόλις εντοπιστεί στη ζώνη δράση τους κάποιος στόχος. Παλιότερα όμως, τέτοιες ειδικές δυνάμεις θα στέλνονταν από τη βάση τους, στις ΗΠΑ, για διάσωση ομήρων ή άλλες τέτοιες «ευαίσθητες» αποστολές. Τώρα όμως, και υπό την ισχύ μιας εντολής που ο Ράμσφλεντ υπέγραψε τον Δεκέμβριο, αυτές οι ειδικές δυνάμεις θα βρίσκονται σε διάφορα μέρη του κόσμου, έτοιμες να δράσουν τη στιγμή που θα λάβουν κάποια πληροφορία. Δεν θα χρειάζεται να δρουν ούτε μέσω πρεσβείας ούτε μέσω των τοπικών αρχών. Θα είναι, ουσιαστικά, ανεξάρτητη δύναμη.

Και για έναν κόσμο που είναι ήδη καχύποπτος για τη στάση της Αμερικής σήμερα, αυτοί οι Αμερικανοί «νίντζα», οι οποίοι έχουν εντολή από το Πεντάγωνο να δολοφονούν εκείνους που κρίνεται ότι είναι εχθροί της Αμερικής, είναι ένα ακόμα δείγμα της απόφασης της αμερικανικής κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τον κόσμο σαν ένα παγκόσμιο πεδίο μάχης.

Σε έναν τέτοιο κόσμο όμως, οι ΗΠΑ θα χρειάζονται φίλους και πολιτική στήριξη, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Και αυτό, ο Ράμσφελντ μοιάζει να το έχει ξεχάσει.