ΓΝΩΜΗ Η απειλή που βλέπει η Ουάσιγκτον

WILLIAM PFAFF

Παρά τη σύντομη πρωταγωνιστική εμφάνιση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Κόλιν Πάουελ, ο «σταρ» της κυβέρνησης Μπους για αυτήν την εβδομάδα ήταν ο υπουργός Άμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ, ο οποίος επιζητεί την πολιτική καταστροφή του Σρέντερ και την αλλαγή καθεστώτος στη Γερμανία.

Αυτή μοιάζει να είναι σήμερα η αληθινή προτεραιότητα της κυβέρνησης Μπους. Η νεοσυντηρητική θεωρία που διέπει την επίσημη σκέψη στην Ουάσιγκτον προσδιορίζει την Ευρώπη ως τον βασικό μελλοντικό αντίπαλο και πιθανό αμφισβητία των ΗΠΑ. Και η Γερμανία, όσες δυσκολίες και αν αντιμετωπίζει αυτό το διάστημα, είναι η ισχυρότερη οικονομία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα παραμείνει ένας ηγέτης της, ό,τι και αν συμβεί.

Αυτή είναι η πρώτη φορά που μια γερμανική κυβέρνηση αντιτίθεται στην Ουάσιγκτον και αρνείται να κάνει πίσω. Ο καγκελάριος που είναι υπεύθυνος για αυτό δεν πρέπει, σύμφωνα με την Ουάσιγκτον, να τη γλιτώσει. Και ο Σρέντερ καθίσταται ακόμη πιο επικίνδυνος, δεδομένου ότι αντανακλά την κοινή γνώμη ολόκληρης της Ευρώπης.

Η «επιστολή των 8» είχε σκοπό να διχάσει την Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, έδειξε ότι διχασμός υφίσταται μόνο ανάμεσα στους πολιτικούς και τους πολίτες. Ενώ οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν έχουν κοινή εξωτερική πολιτική, σε ορισμένα ζητήματα οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν.

Καθώς δεν νοείται απόλυτα ανεξάρτητη Ευρώπη η οποία δεν θα έλθει, αργά ή γρήγορα, σε κάποια σύγκρουση με τις ΗΠΑ, καταλαβαίνουμε ότι μόνο ένας μικρός αριθμός ευρωπαϊκών κρατών είναι σοβαροί υποψήφιοι για μια ευρωπαϊκή συμμαχία σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, ικανή να διαδραματίσει έναν σημαίνοντα ρόλο στις διεθνείς υποθέσεις.

Έπεται ότι, ενώ μια κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική είναι μια δονκιχωτική φιλοδοξία για μια διευρυμένη Ε.Ε., τα αξονικά ευρωπαϊκά κράτη, με τη Γαλλία και τη Γερμανία στο επίκεντρο, θα μπορούσαν να υιοθετήσουν μια κοινή πολιτική. Η Ουάσιγκτον το βλέπει αυτό ως απειλή. Κατά μία έννοια έχει δίκιο. Γι' αυτό και είναι αποφασισμένη η κυβέρνηση Μπους να συντρίψει τη διαφωνία της Γερμανίας όσον αφορά το Ιράκ.