Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ελλάδα :: Δραματοποιημένη είδηση

( θύμα αδιάφορων γιατρών :: 22-03-2003) 

Χαρακτήρισαν… τυχαίο τον τραυματισμό που του συνέβη μέσα στο Νοσοκομείο «Γεώργιος Γεννηματάς», και δεν ενδιαφέρθηκαν να τον νοσηλεύσουν!.. Απίστευτη περιπέτεια συνταξιούχου

Θύμα αδιάφορων γιατρών

Μπήκε για εξέταση και βγήκε με κάταγμα!

ΑΡΕΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του δεν ήταν… δικό του, μα λίγο έλειψε να τον οδηγήσει στον θάνατο! Ο 77χρονος συνταξιούχος του ΟΤΕ κ. Γεώργιος Νιαβής είδε πραγματικά τον χάρο με τα μάτια του έπειτα από μια απίστευτη περιπέτεια που είχε στα εξωτερικά ιατρεία του Νοσοκομείου «Γεώργιος Γεννηματάς». Αλλά το περιστατικό χαρακτηρίστηκε… τυχαίο και ευθύνες δεν αποδόθηκαν σε κανέναν!

Γεώργιος Νιαβής. Το ραντεβού ήταν για προγραμματισμένη εξέταση, που δεν έγινε. Αλλά η ζωή του παίχθηκε κορώνα - γράμματα…

Για μια εξέταση ρουτίνας πήγε ως εξωτερικός ασθενής στο γαστρεντερολογικό τμήμα του νοσοκομείου. Μια εξέταση, που τελικά δεν έκανε. Βρέθηκε όμως να νοσηλεύεται στο νοσοκομείο με κατάγματα στο κεφάλι, από πτώση - όπως του εξήγησαν - από το στενό και ψηλό κρεβάτι του εξεταστηρίου όπου τον άφησαν για λίγο μόνο του και ναρκωμένο, δίχως να σηκώσουν καν τα κιγκλιδώματα! Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι οκτώ ημέρες αργότερα και παρά τους ισχυρούς πόνους από τους οποίους υπέφερε πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο δίχως να διαγνωσθεί το σοβαρότερο πρόβλημα που είχε προκαλέσει η πτώση. Και αν δεν επισκεπτόταν ο ίδιος ιδιώτη νευρολόγο, που συνέστησε επείγουσα μαγνητική τομογραφία, «θα είχα αποδημήσει εις Κύριον από εκτεταμένο εσωτερικό αιμάτωμα και κανείς δεν θα γνώριζε την αιτία»!

«Έσβησε η μνήμη…». Η περίπτωση του κ. Νιαβή είναι μάλλον ασυνήθιστη. Δεν πρόκειται, όπως καταγγέλλει ο ίδιος στα «ΝΕΑ» για ένα απλό ιατρικό σφάλμα, αλλά «για εγκληματική αμέλεια και αδιαφορία από πλευράς του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού του συγκεκριμένου τμήματος αλλά και του νοσοκομείου. Η ζωή μου παίχθηκε στην κυριολεξία κορώνα - γράμματα…»

Το ραντεβού με τον κ. Ν. Σκανδάλη, διευθυντή του γαστρεντερολογικού τμήματος, κλείστηκε στις 11 το πρωί στις 30/10/2000. Η εξέταση της κολονοσκόπησης θα γινόταν με νάρκωση, αφού δύο άλλες απόπειρες είχαν αποτύχει: «Όταν το αναισθητικό φάρμακο έπεσε στην φλέβα μου, για δύο ώρες έσβησε η μνήμη μου. Ξύπνησα και βρισκόμουν σε κρεβάτι του νοσοκομείου στον 4ο όροφο. "Τι έπαθες Γιώργο;" με ρωτούσε γεμάτη αγωνία μια φίλη που με συνόδευε. Δεν καταλάβαινα τίποτα, μονάχα πονούσα φρικτά. Μου έφερε έναν καθρέφτη, το πρόσωπό μου ήταν παραμορφωμένο. Έτσι έμαθα ότι έπεσα από το χειρουργικό κρεβάτι στην διάρκεια της προετοιμασίας για την εξέταση…».

«Απελπίστηκε…». Η ακτινογραφία έδειξε κάταγμα δεξιού ζυγωματικού. Η νύχτα πέρασε με φοβερούς πόνους. Την επομένη τον είδαν γναθοχειρουργός και νευροχειρουργός: «Μετά τις 10 το πρωί η κατάστασή μου επιδεινώθηκε. Μου έκαναν διαρκώς παυσίπονες ενέσεις και το απόγευμα με πήγαν για αξονική τομογραφία. Δεν έδειξε, είπαν, εμφανή εσωτερική αιμορραγία. Επισκέπτεται ιδιώτη νευρολόγο που συνιστά μαγνητική τομογραφία: «Στις 12/12 τηλεφωνώ στον κ. Σκανδάλη, του λέω τα καθέκαστα που μου κλείνει ραντεβού για μαγνητική στο νοσοκομείο, οκτώ ημέρες μετά, όπου διαπιστώνεται εκτεταμένο εσωτερικό αιμάτωμα και στις δυο μεριές του εγκεφάλου! Τότε κινητοποιούνται όλοι και μετά και από νέα αξονική, με χειρουργεί κατεπειγόντως την επομένη το πρωί ο νευροχειρουργός κ. Ε. Αντωνίου, που έκανε 4 τρύπες διαμέτρου 1,2 εκ. μία στο κρανίο για παροχέτευση του αιματώματος. Τελικά επέζησα, για να μπορέσω ίσως να… μιλήσω!».

Τους απάλλαξαν! Για μήνες είχε δυνατούς πονοκεφάλους, ακαμψία στα χέρια, διπλωπία, αστάθεια στο βάδισμα, ζάλη. Η διπλωπία τού έμεινε μόνιμο πρόβλημα. Στην προσπάθειά του να μιλήσει με τον πρόεδρο του Νοσοκομείου «Γεώργιος Γεννηματάς», ατύχησε. «Κάντε αναφορά » του είπαν. Έκανε αναφορά - μια συγκλονιστική και ευγενική αναφορά - αλλά στην υπηρεσία Εξυπηρέτησης Ασθενών του υπουργείου Υγείας. Η αναφορά κοινοποιήθηκε στη διοίκηση του νοσοκομείου που αποφάσισε Ένορκη Διοικητική Εξέταση και την ανέθεσε στον κ. Ι. Νταγιαντά, διευθυντή του αγγειοχειρουργικού τμήματος. Ο κ. Νταγιαντάς κοινοποιεί το πόρισμα της ΕΔΕ στον διοικητή του νοσοκομείου, στις 5/4/2002, 19 μήνες μετά το συμβάν. Ούτε λίγο ούτε πολύ, όλα έγιναν από «συγκυρία τυχαίων γεγονότων που συνέβησαν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα και οδήγησαν στην πτώση του κ. Νιαβή από την εξεταστική τράπεζα, για την οποία δύσκολα μπορεί κάποιος να καταλογίσει αμέλεια… Ενδεχομένως η ύπαρξη προστατευτικών κιγκλιδωμάτων να είχε αποσοβήσει τον κίνδυνο». Ενδεχομένως! Όσον αφορά στα αιματώματα εγκεφάλου από τα οποία κινδύνεψε να φύγει από την ζωή ο κ. Νιαβής χαρακτηρίστηκαν «χρόνια», και δεν έγινε γνωστό πώς και δεν εντοπίστηκαν στην πρώτη αξονική που έγινε την επομένη της πτώσης!

«Κανένας δεν συγκινήθηκε…»

Ο κ. Γιώργος Νιαβής δεν είναι άνθρωπος που πιστεύει ότι «η Νέμεση προσέφερε ποτέ αγαθό έργο στην ιστορία του κόσμου…» Ας του ζητούσαν, λέει, έστω συγγνώμη. Ας του έκαναν, έστω, ένα τηλεφώνημα. «Πέρασαν Χριστούγεννα, Πάσχα, ήρθαν και οι επόμενες γιορτές, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει, αν ζω, αν πέθανα, αν έχω προβλήματα… Αφήνουν έναν ναρκωμένο άνθρωπο μόνο του πάνω σε ένα στενό και ψηλό κρεβάτι, εκείνος πέφτει και τσακίζεται, κινδυνεύει ακόμα και να πεθάνει από αδιάγνωστα εκτεταμένα αιματώματα, αλλά κανένας δεν συγκινείται, κανένας δεν αναλαμβάνει την ευθύνη και κανένας δεν κουνιέται απ' την καρέκλα του…».