Ναρκωτικά στα 11, πορνεία στα 13!

Οι "άγριες" μέρες της 17χρονης, σήμερα, Γεωργίας στα χέρια του προαγωγού της

ΑΡΕΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Τα είχε κάνει όλα η Γεωργία - πριν βγει στην πορνεία. Κλοπές από το σπίτι της, διαρρήξεις με την παρέα της σε σπίτια γειτόνων. Με τα ναρκωτικά έμπλεξε στην τρυφερή ηλικία των 11 και κάτι - το καλοκαίρι που έκανε διακοπές σε νησί με την οικογένεια μιας φίλης της.

Ενάμιση χρόνο αργότερα - έναν μήνα αφού έκλεισε τα 13 - βρέθηκε στο πεζοδρόμιο. Και εξαφανίστηκε από το σπίτι της για περίπου δύο χρόνια!

Ο πρώτος της πελάτης ήταν ένας 45χρονος. Αντίτιμο των υπηρεσιών της, η εξασφάλιση της δόσης της. Τη "στέγασε" σε μια υπόγεια αποθήκη στο κέντρο της Αθήνας, όπου η εύθραυστη μικρή άρχισε να χάνει την επαφή της με την πραγματικότητα. Δύο μήνες αργότερα ο 45χρονος έγινε ο προαγωγός της και η Γεωργία "εμπόρευμα": "Με μετέφερε σε ένα μικρό διαμέρισμα, κάπου κοντά όπου με είχε συνέχεια κλειδωμένη. Διάφοροι είχαν κλειδιά και έμπαιναν όποτε ήθελαν, μέρα ή νύχτα. Δεν θυμάμαι πρόσωπα, ούτε χρώματα ούτε εθνικότητες. Κάποιοι με χτυπούσαν βάναυσα για να συνέλθω και να έχω συμμετοχή. Με έβριζαν και με έφτυναν! Τις ελάχιστες φορές που ήμουν νηφάλια ήθελα να βρω έναν τρόπο να αυτοκτονήσω. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να υπάρχω! Προσπαθούσα να θυμηθώ το πρόσωπο της μητέρας ή της αδερφής μου και έκλαιγα, γιατί δεν τα κατάφερνα. Δεν θυμόμουν καν το τηλέφωνο ή τη διεύθυνση του σπιτιού μας. Νόμιζα ότι είχαν περάσει χρόνια, ότι είχα γεράσει…".

Την παράτησε

Εκατό, διακόσιοι, χίλιοι, ούτε που ξέρει. Αλλά ούτε και θέλει να μπει σε λεπτομέρειες. Πέντε ίσως και έξι μήνες μετά είχε γίνει η σκιά του εαυτού της. Εκείνος την πήρε ένα βράδυ με το αυτοκίνητο, να πάνε μια βόλτα της είπε. Την παράτησε κάπου στην Πειραϊκή. "Το ίδιο βράδυ κάποιος με λυπήθηκε και με μάζεψε στο σπίτι του. Το πρωί με πέταξε στον δρόμο ένα κουρελάκι…".

Βρέθηκε να ζητιανεύει. Μπήκε στον ηλεκτρικό και πήγε Ομόνοια. Για μήνες κοιμόταν στον υπόγειο, σε οικοδομές και αργότερα, το καλοκαίρι σε παγκάκια. Βρήκε κάποιους από την παλιά της παρέα και τρόπους να εξασφαλίζει τη δόση της: "Κλέβαμε πιο συστηματικά, σπάζαμε μαγαζιά και φαρμακεία. Για ένα διάστημα ζούσαμε εφτά άτομα σε μια γκαρσονιέρα. Άρχισα να πουλάω και πάλι το κορμί μου, μαζί με μια άλλη κοπέλα, τρία χρόνια μεγαλύτερή μου. Αρκετό καιρό πηγαίναμε σ' ένα πορνείο στην οδό Λιοσίων. Εκείνη φαινόταν μεγαλύτερη, εγώ δήλωνα μεγαλύτερη. Η ιερόδουλος που είχε το πορνείο μάς έδινε το 10% της αμοιβής μας… Τουλάχιστον είχαμε ένα σπίτι…".

Την έψαχναν

Όλο αυτό το διάστημα οι γονείς της αγωνίζονταν να τη βρουν. Είχαν μισθώσει και ιδιωτικό ντετέκτιβ, δίχως όμως αποτέλεσμα. Η δήλωση εξαφάνισής της στην Αστυνομία δεν απέδωσε τίποτα. Η Γεωργία ήταν άφαντη. Μέχρι που ένας πελάτης του πορνείου, γνωστός της οικογένειας, την αναγνώρισε. Και με ένα ανώνυμο τηλεφώνημα ειδοποίησε την οικογένειά της. Αλλά χρειάστηκαν πέντε συνεχόμενες νύχτες να φυλάει καρτέρι ο πατέρας της, σ' ένα δρομάκι κοντά στο πορνείο, μέχρι να την εντοπίσει και να την… απαγάγει!

Σήμερα, δυόμισι χρόνια αργότερα, η Γεωργία είναι πια απεξαρτημένη από τα ναρκωτικά. Όχι όμως και από τα βιώματά της. "Θα χρειασθούν εκατό ζωές για να μπορέσω να ξεπεράσω όσα μου συνέβησαν! Προχωράω όμως. Και δεν θα το βάζω κάτω…".

Ξαναγύρισε, τώρα στα 17 της, στο Γυμνάσιο. Στόχος της, το τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου. Για να μπορέσει κάποτε "να βοηθήσω άλλα παιδιά να μη βαδίσουν στα δικά μου χνάρια…".