20 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ

Σχεδιασμός και εξειδίκευση στο μπάσκετ μας

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΜΠΑΣΚΕΤ

Ομάδα πρότυπο, μέσα και έξω από το γήπεδο, θέλει να κάνει το Μαρούσι ο Παναγιώτης Γιαννάκης και υπόσχεται στους φίλους του πως θα γίνουν υπερήφανοι με τον τρόπο που θα μάχεται ο αγαπημένος τους σύλλογος. Θεωρεί πως το μπάσκετ ανακάμπτει και σε αυτή την προσπάθεια μπροστάρης θα είναι και πάλι η εθνική ομάδα για την οποία δεν κρύβει την αισιοδοξία του πως θα πετύχει τόσο στο Ευρωμπάσκετ της Σουηδίας όσο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Χαίρεται που βλέπει τα Ελληνόπουλα να διαπρέπουν στο εξωτερικό, αλλά ελπίζει σύντομα να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να επιστρέψουν και να παίζουν και πάλι στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Νέο κεφάλαιο στην καριέρα σου το Μαρούσι. Ο στόχος;

Να γίνει μια ομάδα πρότυπο, τόσο μέσα όσο και έξω από το γήπεδο.

Ήδη, μέσα σε λίγες ημέρες, η βελτίωση είναι εμφανής. Τι περιθώρια υπάρχουν ακόμα;

Από τη στιγμή που δουλεύεις σκληρά, θα φανούν τα αποτελέσματα. Το μπάσκετ στηρίζεται στην εξάσκηση και τον συγχρονισμό, άρα κάθε ημέρα που περνάει μια ομάδα που θέλει και προσπαθεί είναι βέβαιο ότι θα βελτιώνεται.

Είναι για σένα ένα μεγάλο στοίχημα το Μαρούσι;

Είναι ευκαιρία να δημιουργήσουμε κάτι καινούργιο όλοι μαζί. Πάντα μού αρέσει να φέρνω εις πέρας ό,τι αποστολή αναλαμβάνω.

Το μπάσκετ δείχνει μικρά σημάδια ανάκαμψης. Θα τα καταφέρει;

Πάντα πίστευα ότι το μπάσκετ έχει τη δυναμική να βρίσκεται ψηλά. Πόσο μάλλον τώρα που όλοι βλέπουν αυτά τα σημάδια της ανάκαμψης.

Η Εθνική θα βοηθήσει;

Η εθνική ομάδα ήταν ανέκαθεν η βιτρίνα του ελληνικού μπάσκετ. Και η συνεισφορά της στην πρόοδο του αθλήματος είναι ανεκτίμητη.

Είσαι αισιόδοξος για την πορεία της στη Σουηδία, αλλά και στο 2004;

Φυσικά και είμαι. Δεν συζητώ καν το ενδεχόμενο να μην πάμε καλά.

Πώς νιώθεις βλέποντας αρκετούς διεθνείς μας να παίζουν στο εξωτερικό;

Από τη μία, ικανοποίηση γιατί εν τέλει είναι πρεσβευτές του ελληνικού μπάσκετ. Από την άλλη, νιώθω και στενοχώρια γιατί το πρωτάθλημά μας γίνεται λιγότερο ελληνικό. Μακάρι να δημιουργήσουμε σύντομα τις προϋποθέσεις να τους φέρουμε πίσω όλους.

Άλλοι πάλι κάνουν προσφυγή και φεύγουν στο εξωτερικό. Σημείο των καιρών;

Σημείο έλλειψης προγραμματισμού και ήσσονος προσπάθειας.

Τι λείπει τελικά από το ελληνικό μπάσκετ;

Ο σχεδιασμός και η εξειδίκευση.

Πώς είδες την κίνηση του Μακεδονικού να μετακομίσει στην Κοζάνη;

Άξια συγχαρητηρίων. Μακάρι αυτόν τον δρόμο να τον ακολουθήσουν κι άλλες ομάδες.

Ο Παναγιώτης Φασούλας θέλει να ξαναπαίξει. Εσύ το σκέφτηκες ποτέ;

Όχι, ποτέ. Το μόνο που θέλω είναι να παίζω πού και πού με τον γιο μου ή με άλλους φίλους μου βετεράνους.

Είναι δύσκολο να "σκοτώσεις" τον παίκτη μέσα σου;

Απλά, είναι θέμα χαρακτήρα.

Οι αναμνήσεις από τον θρίαμβο του 1987 "ξυπνούν" συχνά μέσα σου;

Και να μην τις ανακαλώ εγώ, φροντίζει να μου τις θυμίζει η αγάπη του κόσμου, που είναι έντονη σε κάθε μου βήμα.

Τι σου λείπει από εκείνη την εποχή;

Η ξεγνοιασιά που έχει ένας παίκτης. Δεν συγκρίνεται με τις ευθύνες και την πίεση που δέχεται ένας προπονητής.

Η Θεσσαλονίκη μπορεί να ξαναγίνει η μητρόπολη του ελληνικού μπάσκετ;

Πολύ πιο εύκολα από οποιαδήποτε άλλη πόλη.

Τα οράματα του Άρη Βωβού είναι εφικτό να υλοποιηθούν;

Αν δεν το πιστεύαμε δεν θα άξιζε καν να προσπαθήσουμε.

Ο κόσμος της ομάδας σε αγκάλιασε αμέσως.

Θα χαρώ και θα παλέψω ο κόσμος αυτός να γίνει περισσότερος.

Εσύ τι υπόσχεση μπορείς να τους δώσεις;

Ότι θα τους κάνουμε να νιώσουν υπερηφάνεια με τον τρόπο που θα μάχεται το Μαρούσι.

Είναι δύσκολο να συνδυάζεις την εμπειρία με τα νιάτα;

Όσο δύσκολο μπορεί να φαίνεται, άλλο τόσο χρήσιμο είναι από τη στιγμή που θέλεις να πετύχεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Συνεχίζεις να δίνεις βάρος και στον χαρακτήρα ενός παίκτη;

Από εκεί ξεκινάω.