Ένα ψάρι με καπέλο

Μια δοκιμή θα πείσει

ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΟΥΛΗ

Αν κάποια από αυτές τις διασημότητες των καναλιών εμφανιζόταν να περιμένει με τον κόσμο στις ουρές του ΙΚΑ, εκτός από το σούσουρο, μπορεί και να είχαμε αποτελέσματα. Υπομονή. Θα εμφανιστεί κάποιος με καπέλο.

"Have You Fed The Fish?" Badly Drawn Boy (Virgin)

Ο Ντέιμον Γκαφ ή Badly Drawn Boy, φωτογραφισμένος από τον Καρλ Φοξ

Κάπου στο βάθος και χωρίς να τον αναγγείλει κανείς. Ας μην κρίνουμε από την εμφάνιση. Ο Ντέιμον Γκαφ, μέλος του συγκροτήματος του ενός, Badly Drawn Boy - αυτός με το σκουφί κατεβασμένο ως τα μάτια - μοιάζει με άστεγο που έχει δεχτεί τη μοίρα του στο παγκάκι. Τα τελευταία χρήματα που βρέθηκαν στην τσέπη του, δεν θα σπαταληθούν σε ένα στοιχειώδες γεύμα, αλλά για να αγοράσει λουλούδια για όποιο γλυκό πρόσωπο περάσει από εκεί. Τούτο το αγόρι, σημειώστε, έχει δώσει δύο άλμπουμ μέσα στη χρονιά, από εκείνα που κέρδισαν εύκολα θέση στα ταλαιπωρημένα CD πλέιερ όσων περιμένουν το θαύμα από τη βρετανική σκηνή.

Στο Μάντσεστερ, λένε, μπορεί να δοκιμάσεις την τύχη σου, ακόμη κι αν δεν είσαι ο Μπέκαμ. Στο Μάντσεστερ, ο Badly Drawn Boy απέτυχε ως ποδοσφαιριστής. Η United όμως έχει ανάγκη τόσο από παίκτες και χρηματοδότες όσο και από οπαδούς, οπότε ο Ντέιμον επιδόθηκε στην αναζήτηση του τέλειου ήχου. Ένα ροκ ιδίωμα, χαμηλών τόνων και εκμυστηρεύσεων, εκτόνωση εσωτερικών συγκρούσεων, ίσως.

Πειράζει που δεν βγαίνει από αυτή τη μαγική εικόνα το προφίλ του ροκ σταρ;

Ποιος νοιάζεται; Ο Αξλ Ρόουζ;

Προχθές ο Ντέιμον έγραψε τη μουσική της ταινίας "About Α Boy" με τον Χιου Γκραντ, σήμερα "ταΐζει τα ψάρια" - στο "Have You Fed The Fish?"- αφού κάποιος πρέπει να το κάνει κι αυτό. Προχθές συνόδευε - κοστουμαρισμένος - την Τζόαν Κόλινς στο βιντεοκλίπ του "Spitting in the Wind", σήμερα τα παραδέχεται όλα σε ένα από τα πιο χαϊδεμένα τραγούδια, "Ι Was Wrong you Were Right". Η σχέση του με τη μελωδία, δεν θα είναι ποτέ τόσο καλή όσο του Baby Bird - κι όσο άδικο κι αν είναι ο Baby Bird δεν θα γίνει τόσο διάσημος, ακόμη κι αν συνοδεύει τη Λίντα Έβανς. Αναλαμβάνει κανείς όμως τέτοιες "Δυναστειακές" ευθύνες σήμερα; Σε επίμονες κλισέ ερωτήσεις, τύπου γιατί φοράτε πάντα το καπέλο σας, ο Badly Drawn Boy (ή, ο Βρετανός… Μπεκ, αν θέλετε - τηρουμένων των αναλογιών) απαντά: Εσείς ταΐσατε το ψάρι; Εμπρός, απαντήστε…

"Phrenology" The Roots (Universal)

Ευφυής συμμορία από τη Φιλαδέλφεια επαναπροσδιορίζει το χιπ χοπ, επανεκτιμώντας τις αξίες της μουσικής. Πολύ καλά διαβασμένοι στους "μαύρους" ρυθμούς με φλογοβόλο χιούμορ και σοφές κουβέντες δεν αφήνουν περιθώρια για παρεξηγήσεις. Είναι σα να βλέπεις τον Τζέιμς Μπράουν να κάνει μπάτζι-τζάμπινγκ μέσα σε σύννεφα από αστρόσκονη που στέλνουν τα ουράνια της σόουλ. Το "Pussy Galore" και το "Seed" είναι δύο διαμετρικά αντίθετα κομμάτια, σαν τις άκρες ενός σκοινιού πάνω στο οποίο οι Roots κάνουν τούμπες. Ραπ και σόουλ, διαμαρτυρία και ανατροπή σε γερές ρίζες για να αντέξουν ακόμη και τις δονήσεις από τα έγκατα της δισκογραφίας. Όπως είπε κι ο ράπερ Μέθοντ Μαν και μας τον θύμισαν πάλι, το οικογενειακό δέντρο του χιπ χοπ δεν μεγαλώνει χωρίς ρίζες. Αμφιβάλλετε;

"Cruel Smile" Elvis Costello & the Imposters (Universal)

Αυτός ο κόσμος έχει έναν Κοστέλο (και δύο Έλβις) και κάθε φορά που έχουμε νεώτερα, είναι σπουδαία. Μετά το "When Ι Was Cruel", o Κoστέλο επιστρέφει με ένα "Cruel Smile", όπου μας φιλοδωρεί με καινούργιες εκτελέσεις, κομμάτια "κλεμμένα" από το στούντιο, κατεβασμένα από τη σκηνή, αρπαγμένα από ραδιοφωνικές εκπομπές, ό,τι δεν χώρεσε - με την εγγύηση του Έλβις - ένα πλατύ χαμόγελο, το "Smile", ένα "Almost Blue" από το Σίδνεϊ, ένα "Watching The Detectives" στην ίδια συσκευασία με το "Funny Valentine". Μόνιμα ερωτευμένος με τη μουσική, ανοίγει την καρδιά του στα τραγούδια και κλείνει το μάτι του σε μας. Τι λέτε;

Όνομα και διεύθυνση

- Οι Roots ποτίζονται με αναγνώριση από παντού. Και το χιπ χοπ επίσης. http: //www.theroots.com. Έφτασαν στο πέμπτο τους έργο κιόλας. - Ο Common, η Jaguar Wright, o D' Angelo και μερικοί ακόμη από τους πρωτοκλασάτους του r'n'b και του hip hop. http://www.okayplayer.com - Για τρία Γκράμι υποψήφιος ο Κοστέλο. Για καλύτερη ερμηνεία με το "45", ροκ άλμπουμ της χρονιάς το "When Ι Was Cruel" και άλμπουμ "εναλλακτικής" μουσικής το "Cruel Smile" - ακριβώς πιο πάνω. http: //www.elviscostello.com