Έχει μυαλό η καρδιά!

«Η καρδιά έχει μυαλό και ο εγκέφαλος καρδιά», λένε επιστήμονες από το Ινστιτούτο των… Μαθηματικών της Καρδιάς (ΗeartΜath - ΙΗΜ), στο Κολοράντο των ΗΠΑ

ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΣΤΑΜΑΤΗ

Η επιστήμη του έρωτα είναι πολύπλοκη και οι επιστήμονες ευελπιστούν σε απαντήσεις αυστηρές, απόλυτα τεκμηριωμένες -και ας καταλήγουν κάποτε να ακούγονται πιο ρομαντικοί…

Η ερευνητική ομάδα του Dr. Rollin McCraty, στο HeartMath του Κολοράντο, ύστερα από δέκα χρόνια εντατικών ερευνών, μπορεί να πει με σιγουριά πως «η καρδιά έχει μυαλό». Οι ειδικοί περιγράφουν ένα πολύπλοκο δίκτυο νεύρων στην καρδιά, το οποίο ανακαλεί στη μνήμη και αντιδρά κατά τρόπο ανάλογο, σε ευχάριστα ή δυσάρεστα γεγονότα, σε ερεθίσματα θετικά ή αρνητικά. «Όλες οι μέχρι σήμερα έρευνες αποδεικνύουν πως αυτό το δίκτυο νευρώνων επιτρέπει στην καρδιά να δρα ανεξάρτητα από τον εγκέφαλο - να μαθαίνει, να θυμάται, να αισθάνεται», σημειώνει ο McCraty στον βρετανικό «Independent».

Τα συναισθήματα που γεννιούνται στην καρδιά εμφανίζονται ως ηλεκτρομαγνητικά κύματα, και από εκεί ταξιδεύουν στον εγκέφαλο και σε ολόκληρο το σώμα. Όσο κι αν μοιάζει «μαγικό», τα ίδια αυτά κύματα μπορούν να γίνουν αντιληπτά και από άλλους! Η καρδιά ενός ανθρώπου μπορεί να «μιλήσει» στο μυαλό κάποιου άλλου και αυτό οι επιστήμονες το επιβεβαίωσαν με αυστηρή μεθοδολογία.

«Τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα που γεννιούνται στην καρδιά ενός ανθρώπου μπορούν να επηρεάσουν την ηλεκτρομαγνητική δραστηριότητα στον εγκέφαλο κάποιου άλλου ατόμου», εξηγεί ο Dr. McCraty. «Ο συγχρονισμός μεταξύ νου και καρδιάς μπορεί να συμβεί όταν δύο άνθρωποι στέκονται σε μικρή απόσταση μεταξύ τους. Έτσι, όταν κάποιος νοιώθει ευεξία, χαρά, ευτυχία, μπορεί πολύ εύκολα να αλλάξει προς το καλύτερο τη διάθεση των ανθρώπων που πλησιάζει. Αν μάλιστα τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα "ταξιδεύουν" σε περεμφερείς συχνότητες, τότε εξίσου εύκολα δημιουργείται δεσμός, σχέση».

Και χημεία. Οι ηλεκτρικοί παλμοί στον εγκέφαλο μεταφέρουν νευροδιαβιβαστές από τον ένα νευρώνα στον άλλο. Εκεί, η… περιπέτεια συνεχίζεται. Ή ενισχύεται; Ο εγκέφαλος είναι κυρίως επιφορτισμένος με τον έλεγχο του συναισθήματος. Όπως εξηγεί η Μαρία Γιαλλούση, χημικός και συγγραφέας του βιβλίου «Η Χημεία του Έρωτα» (Εκδόσεις Μαραθία, Τιμή: 12 ευρώ), «οι επιθυμίες, η σεξουαλική συμπεριφορά, το ερωτικό ενδιαφέρον, η ευχαρίστηση, σχετίζονται άμεσα με τη δράση των νευροδιαβιβαστών και, πιο συγκεκριμένα, τις κατεχολαμίνες του υποθαλάμου: ντοπαμίνη, αδρεναλίνη και νοραδρεναλίνη».

Το σχήμα

Η εικαστική ιστορία δικαιολογεί τις ανατομικές ανακρίβειες: μύτη κάτω, δύο καμπύλες ψηλά - καμιά αληθινή καρδιά δεν έχει αυτό το σχήμα. Μόνο εκείνη που ζωγράφισε ο Francesco da Barberino, γύρω στο 1300, κι από τότε καθιερώθηκε ως σύμβολο του πάθους.

Το βέλος

Η δυναστεία Τιδόρ (1485-1603) προσφέρει μια εξήγηση για τα… βέλη που ματώνουν κάθε λογής καρδιές (σε σκίτσα, υφάσματα, κ.λπ.). Στην αργκό της εποχής, η λέξη καρδιά παρέπεμπε στο αιδοίο. Όπως εξηγεί η συγγραφέας Louisa Young, «χρειάζεται να εισβάλει κάτι μακρύ και σκληρό στη μαλακή κόκκινη καρδιά για να μπορέσει να νιώσει τον έρωτα, να γεννήσει παιδιά». Απορεί κανείς που επελέγη ως σύμβολο το βέλος;

Ο πολιτισμός

Νους και συναίσθημα, παρερμηνείες και μπερδέματα συνθέτουν τον πολιτισμό της καρδιάς, υποστηρίζει η Louisa Υοung στο βιβλίο της «The Book of the Heart» (κυκλοφορεί στη Βρετανία, Εκδόσεις Flamingo, Τιμή: 26 ευρώ). Η πολιτιστική ανατομία της καρδιάς μπορεί να μην έχει σχέση με την επιβεβαιωμένη επιστημονική γνώση, όμως εντοπίζεται παντού: σε σύμβολα, μουσική, λογοτεχνία, ζωγραφική…