"Είχα παρέα τις φάλαινες"

Ο 15χρονος που διέσχισε τον Ατλαντικό αφηγείται την περιπέτειά του

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ο 15χρονος Βρετανός Σεμπάστιαν Κλόβερ είναι ο νεαρότερος ιστιοπλόος που πραγματοποίησε μοναχικό διάπλου του Ατλαντικού. Μαζί με τον πατέρα του, ο οποίος διδάσκει ιστιοπλοΐα και πλοήγηση στην ανοιχτή θάλασσα, ξεκίνησαν στις 19 Δεκεμβρίου από την Τενερίφη των Καναρίων Νήσων με δύο δίδυμα ιστιοπλοϊκά σκάφη μήκους 9,8 μέτρων.

Δεκαπενταετής πλοίαρχος. Ο νεώτερος ιστιοπλόος που διέπλευσε ποτέ τον Ατλαντικό δέχεται τα συγχαρητήρια του πατέρα του, αφού ολοκλήρωσε το εγχείρημά του φθάνοντας στο Ίνγκλις Χάρμπορ της Αντίγκουα

Στις 12 Ιανουαρίου ο Σεμπ έφτασε στην Αντίγκουα, στο λιμάνι της οποίας είχε καταπλεύσει ο πατέρας του μία ημέρα νωρίτερα. "Οι χειρότερες στιγμές που πέρασα", αφηγείται ο 15χρονος στην ιταλική εφημερίδα "Λα Ρεπούμπλικα", "ήταν όταν φοβήθηκα πως ένα κοπάδι φάλαινες θα κομμάτιαζε την καρίνα μου. Ήταν έπειτα από μερικές μέρες στην ανοιχτή θάλασσα όταν τις συνάντησα και ήταν τεράστιες". Αλλά τελικά όλα πήγαν καλά. Τα μεγάλα θηλαστικά απλώς συνόδευσαν για ένα διάστημα το παιδί με την επιβλητική παρουσία τους.

"Ανάμεσα στα πράγματα που μου έλειψαν περισσότερο", λέει ο Σεμπ, "είναι ένα κρεβάτι που να μην κουνιέται. Κατά μέσο όρο κατάφερνα να κοιμάμαι γύρω στις 6 ώρες την ημέρα βάζοντας τον αυτόματο πιλότο, αλλά ο ύπνος αυτός δεν με ξεκούραζε τελείως. Προσπαθούσα και να διαβάζω λίγο. Τέλειωσα τον "Επαναστάτη" του Μπέρναρντ Κόρνγουελ, που είναι ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς".

Το τηλεφώνημα

"Ήμουν πάντα στο τιμόνι. Κάθε τόσο, για να ξεκουράζομαι, άκουγα κασέτες: είχα πάρει πολλές μαζί μου, αλλά στο τέλος άκουγα σχεδόν αποκλειστικά Έμινεμ". Μια από τις σπάνιες στιγμές αποθάρρυνσης που πέρασε ήταν στο τέλος της εβδομάδας πριν από τα Χριστούγεννα, όταν μίλησε στο τηλέφωνο με έναν κολλητό του φίλο: "Ξέρεις", του είπε ανελέητα εκείνος, "απόψε θα πάμε όλοι σ' ένα καταπληκτικό πάρτι". "Και τι κάνω εγώ εδώ, ανάμεσα στους ανέμους και τα κύματα;" αναρωτήθηκε τότε ο Σεμπ. Και για να ανεβάσει το ηθικό του, τα Χριστούγεννα έφαγε όλο το απόθεμα σοκολάτας που είχε πάρει μαζί του για να γλυκαίνει το εγχείρημά του. "Είχα ένα κιβώτιο γεμάτο σοκολάτες και τις καταβρόχθισα. Αλλά το καλύτερο ήταν μετά, όταν, με όλα αυτά τα αλουμινόχαρτα που είχα στη διάθεσή μου, διακόσμησα το εσωτερικό του σκάφους μου για τα Χριστούγεννα". Ο καινούριος χρόνος τού έφερε τη συντροφιά μιας ακόμη φάλαινας: "Αλλά τώρα πια δεν με φόβιζαν και τη βάφτισα Γουίλι. Την κοιτούσα μέσα στα μεγάλα μάτια της και μου έκανε παρέα σχεδόν τρεις ημέρες". Τη στιγμή του αποχωρισμού τους συνέβη το χειρότερο: "Έσπασε ένας από τους κάβους που κρατούσαν το κατάρτι και έπρεπε να διορθώσω τη ζημιά εν πλω, όπως μου είχε μάθει ο πατέρας μου. Έχασα όμως πολύτιμο χρόνο, κι έτσι ο πατέρας μου απέκτησε ένα προβάδισμα το οποίο δεν κατάφερα να καλύψω".

Πλώρη για τον γύρο του κόσμου

Στην Αντίγκουα τον υποδέχθηκαν πλήθος ανθρώπων, μικρόφωνα, κάμερες, ο μπαμπάς και η μαμά του με δάκρυα στα μάτια. Και η γιορτή που ξεκίνησε δεν έχει ακόμη τελειώσει. "Τώρα μου μένει ο γύρος του κόσμου και καλά θα ήταν να τον κάνω με κάποιον σπόνσορα", λέει. "Αλλά αυτό που επείγει είναι το σχολείο. Έμεινα πίσω και πρέπει τώρα να δουλέψω σκληρά".