Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ελλάδα :: Ανεπτυγμένη είδηση-λόγος

( εκκλήσεις και επικρίσεις :: 03-03-2003) 

Εκκλήσεις και επικρίσεις

Η Γαλλία κατέχει ξεχωριστή θέση στις έρευνες που διεξάγονται στην Ελλάδα για την οργάνωση 17 Νοέμβρη. Μεταξύ των υπόπτων βρίσκονται πολλοί οι οποίοι βρέθηκαν εξόριστοι στο Παρίσι την περίοδο 1960-1970. Διάφορες εκκλήσεις, πολύ επικριτικές προς το δικαστικό σύστημα και τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα κυκλοφορούν, εδώ και μερικές εβδομάδες, στους γαλλικούς πανεπιστημιακούς κύκλους. Παράλληλα, έχουν δραστηριοποιηθεί πολλά δίκτυα.

Ένα απ' αυτά, που πρόσκειται στον Κομμουνστικό Επαναστατικό Σύνδεσμο, υποστηρίζει δύο από τους υπόπτους: τον Θεολόγο Ψαραδέλλη, πρώην στέλεχος των τροτσκιστών και τον Γιάννη Σερίφη, συνδικαλιστή.

Τόσο ο ένας όσο και ο άλλος διακηρύσσουν την αθωότητά τους. Πριν από μερικές εβδομάδες, πολλές προσωπικότητες υπέγραψαν σχετική έκκληση, ανάμεσά τους οι ευρωβουλευτές Αλέν Κριβίν και Χαρλέμ Ντεσίρ, ο φιλόσοφος Ντανιέλ Μπενσαΐντ, ο ιστορικός Πιερ Βιντάλ-Νακέ και οι συγγραφείς Ζιλ Περό και Φρανσουά Μασπερό. Την πρωτοβουλία αυτής της έκκλησης της 2ας Ιανουαρίου την είχε η Ελένη Βαρίκα, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού.

Η κυρία Βαρίκα, που μετέβη στην Ελλάδα και συναντήθηκε με τους δικηγόρους, είναι πεπεισμένη ότι «ο Τεό δεν σκότωσε ποτέ ούτε μύγα» και ότι «το κατηγορητήριο είναι προϊόν αυθαιρεσίας».

Την πεποίθησή της αυτή συμμερίζεται και η οικονομολόγος Κατρίν Σαμαρί, μέλος του Κομμουνιστικού Επαναστατικού Συνδέσμου, που συνδέεται και αυτή με τον Ψαραδέλλη και τη σύζυγό του. «Μελέτησα το κατηγορητήριο και είμαι σοκαρισμένη», λέει.

«Στηρίζουν τις υποψίες τους στη συμμετοχή του Τεό στην αντίσταση κατά της δικτατορίας». Εν όψει της δίκης, οι Έλληνες φοιτητές του Παρισιού δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι' αυτή την υπόθεση.

Με πρωτοβουλία τους έγινε συγκέντρωση στις 22 Φεβρουαρίου στη γαλλική πρωτεύουσα, όπου διανεμήθηκε ένα κείμενο.

Σ' αυτό δεν γίνεται συγκεκριμένη αναφορά ούτε στον Ψαραδέλλη ούτε στον Σερίφη ή τον Γιωτόπουλο, αλλά διατυπώνεται η επισήμανση ότι «η δίκαιη δίκη είναι ένα στοιχειώδες δικαίωμα».